یکی از موضوعاتی که مادران در دوران شیردهی از آن ممکن است گلایه کنند، مک نزدن نوزاد است که این موضوع می تواند یک نگرانی جدی برای والدین کودک ایجاد کند، اینکه نوزاد سینه مادر را نگیرد و نتواند به درستی تغذیه کند سبب کم شدن وزن و ابراز بی قراری نوزاد شود. در این مطلب سعی می کنیم تا علت مک نزدن نوزاد را بررسی کنیم و راهکارهایی را برای حل این مشکل بیابیم.
علت سینه نگرفتن نوزاد
۱٫ استفاده از دارو در روند زایمان ( مانند پتیدین و بی حسی های نخاعی )
۲٫ تغذیه نوزاد با استفاده از بطری و یا پستانک
۳٫ مصرف دارو های ضد درد پس از انجام زایمان
۴٫ پوزیشن نام ناسب نوزاد و یا دست مادر در زمان شیردهی
راهكار براي سینه گرفتن نوزاد
تنها، گذاشتن نوک پستان در دهان نوزاد او را قادر به مکیدن شیر نخواهد کرد، بلکه از آنجا که شیر به وسیله غدد مترشحه پستان تولید و از طریق حفره های انبار شیر جریان می یابد لذا عمل اصلی مکیدن پستان عبارت است از فشردن این حفره ها به وسیله ی لثه های نوزاد.
بنابراین نوزاد تنها هنگامی به شکل درست و مناسب شیر داده می شود که قسمت اعظم یا هاله ی پستان در دهانش قرار گرفته باشد و به این ترتیب است که شیر از داخل حفره ها از راه این مجاری کوتاه با فشار از نوک پستان بیرون رانده شده و به دهانش سرازیر می شود. بنابراین یکی از علتهای مک نزدن نوزاد عدم شیردهی صحیح است.
زبان نوزاد چندان اهمیتی در مکیدن شیر از پستان ندارد بلکه نقش اصلی آن، کشاندن و نگاه داشتن هاله ی پستان در داخل دهان و راندن شیر از جلوی دهان به طرف حلق است لذا اگر نوزادی فقط نوک پستان را بگیرد تقریبا نمی تواند شیری از پستان بمکد و تنها نوک پستان را می جود و آن را زخم می کند، در حالی که اگر تمام هاله ی پستان را به دهانش گذاشته باشید لثه ها فقط هاله را می فشارند و درد و زخمی در نوک پستان ایجاد نمی شود. با گذاشتن تمام هاله در دهان نوزاد مادر ممکن است.
هاله را بین انگشت شست و سبابه ی خود قرار دهد و قدری بفشارد تا کمی باریک تر و صاف تر شده، بهتر بتواند به دهان نوزاد داخل شود.
علت مک نزدن نوزادان تازه متولد شده
یکی دیگر از علت های مک نزدن نوزاد تفاوت شخصیتی و رفتاری آنهاست. پستان گرفتن هر نوزادی با دیگری متفاوت است: یکی از پزشکان رفتار و برخورد صدها نوزاد را که برای اولین بار به پستان گذاشته میشوند بررسی کرده و با ظرافت خاصی انواع مختلف آن را توصیف کرده است.
۱- نوزاد مشتاق هاله را با ولع زیاد به دهان می گذارد و به شدت می مکد تا ارضاء شود.
۲- نوزاد بی قرار و پرهیجان با لمس کردن چنان دچار تهییج می گردد که مکرر پستان از دهانش خارج می شود و به عوض این که سعی در گرفتن پستان کند، گریه می کند و گاهی لازم است قبل از گذاشتن مجدد پستان به دهان او کمی او را بغل کنید و بعد از این که آرام شد دوباره هاله را در دهانش بگذارید.
۳- نوزاد بی حال و تنبل تا چند روز علاقه ای به گرفتن پستان ندارد تا جریان طبیعی شیر مادر برقرار گردد. اگر برای این نوزاد در دادن پستان اصرار کنید نق می زند اما پس از چند روز شیردهی به حالت طبیعی برمی گردد.
۴- نوزادی که ابتدا و قبل از گرفتن پستان به طور کامل چند بار نوک پستان و شیر را میچشد، اگر او را به گرفتن پستان تشویق کنید عصبانی می شود.
۵- نوزادی که ابتدا پستان را می مکد و بعد چند دقیقه استراحت می کند و سپس مجددا پستان را می گیرد و عمل مکیدن را تکرار می کند. تغذیه این نوزادان هیچ اشکالی ندارد فقط مدت آن طولانی است و مادر خسته می شود.
چرا وقتی به نوزادم شیر می دهم عصبانی می شود؟
اولین دلیل عصبانی شدن نوزاد سعی و کوشش شما برای نگه داشتن سرش به طرف پستان است. نوزاد از نگه داشتن سرش نفرت دارد و می کوشد آن را آزاد سازد.
دومین دلیل زمانی است که شما برای باز نگه داشتن دهانش هر دو گونه ی او را بین دو انگشت شست و سبابه خود می فشارید، به دلیل این که نوزاد غریزه ای دارد که صورتش را به طرف چیزی که گونه و لبانش را لمس کند برگرداند و به این دلیل است که می تواند نوک پستان را پیدا کند، بنابراین اگر هر دو گونه اش را لمس کنید نوزاد گیج شده نمی داند به کدام طرف باید برگردد و لذا عصبانی میشود.اگر نوزادی دایماً از گرفتن پستان امتناع می کند طبعأ مادر عصبانی می شود. مادر در این حالت نباید اجازه دهد که احساساتش به وسیله ی این نورسیده ی سمج ولی بی تجربه جریحه دار شود و باید مدتی او را به حال خود گذاشت تا گرسنه شود و به زودی قضیه را بفهمد و سینه مادر را بگیرد.
نوزاد معمولا در ۱۸ ساعت اول بعد از تولد برای اولین بار پستان را به دهان می گیرد. این مدت بین تولد و اولین تغذیه در هر بیمارستانی مختلف است ولی این اختلاف باعث فرقی اساسی و کلی نمی شود.
تا دو سه روز بعد از تولد، شیر حقیقی از پستان ها جریان ندارد، بلکه مایع غلیظی خارج می شود که به آغوز معروف است و خوشبختانه در این دو سه روز اغلب نوزادان، خواب آلود و آرام بوده و گرسنه نمیشوند و از صبر کردن ناراحت نمی گردند. در این دوره، مدت هر تغذیه بسیار کوتاه است (در حدود ۵ دقیقه) لذا نوک پستان مادر که به مکیده شدن عادت ندارد، زیاد مکیده نمی شود تا به تدریج سفت تر و محکم تر شود.
این که پس از این مدت تغذیه ی نوزاد طبق برنامه منظمی خواهد بود یا مطابق برنامه گرسنگی، مطلبی است که بستگی تام به نحوه ی نگهداری نوزاد در بیمارستان دارد. اگر نوزاد نزد مادر برده شود، قادر است هر زمان که لازم باشد از شیر مادر تغذیه کند.
مکیدن مکرر نوزاد بهترین عامل و وسیله برای تحریک غدد مترشحه پستان در تولید و ازدیاد شیر مادر است.
