نحوه ی گذاشتن آی یو دی
آی یو دی (iud) را باید در یکی از روزهای خون ریزی قاعدگی (روز ۱ تا ۵) در رحم گذاشت. این کار توسط فردی مجرب (معمولا پزشک یا ماما)، تحت شرایط کاملا استریل انجام میشود. بعد از زایمان نیز می توان آي. یو. دی را در رحم کار گذاشت.
بهترین زمان برای این کار، روز چهارم تا هفتم پس از زایمان است. اگر از روز هفتم به بعد آی. یو. دی گذاشته شود خطر آسیب و سوراخ شدن رحم وجود دارد. پس از سقط یا کورتاژ نیز می توان آی. یو. دی را کار گذاشت ولی برخی پزشکان توصیه می کنند که مدتی داروی ضد میکروب (آنتی بیوتیک) به بیمار داده شود تا عفونت ناشی از سقط برطرف گردد، سپس آی. یو. دی کار گذاشته شود.
در ایران معمولا آی. یو. دی را ۲ تا ۳ ماه پس از زایمان، در یکی از روزهای قاعدگی قرار می دهند و در این مدت از روش ضدبارداری دیگری مثل کاندوم یا قرص مینی پیل یا آمپول ضد بارداری استفاده می شود.
در آمریکا برای کار گذاشتن آی یو دی فرد را در وضعیت خوابیده به پشت قرار می دهند و پاهای وی را نگه می دارند (مثل هنگام معاینه) ولی در انگلستان، فرد را در وضعیت خوابیده به پهلوی چپ قرار میدهند.
قبل از قرار دادن آی یو دی دستگاه تناسلی معاینه می شود و عمق رحم به وسیله ی یک سوند اندازه گیری می شود. قرار دادن آی یو دی ممکن است کمی درد ایجاد کند ولی این درد موقتی است و برطرف خواهد شد. همچنین ممکن است مختصری خون ریزی ایجاد شود که اهمیتی ندارد، خون ریزی شدید نادر است و در صورت بروز باید به پزشک مراجعه شود.
پس از قرار دادن آی یودی نخ های آن از دهانه ی رحم خارج می شوند و به طول ۲ سانتی متر در مهبل آویزان هستند. اگر آی یو دی پس از زایمان یا سقط یا کورتاژ، در رحم گذاشته شود باید نخهای آن بلندتر باشند و پس از قطع خونریزی، مجددا فرد مراجعه کند تا نخ ها بریده و کوتاه شوند.
قبل از این که پزشک یا ماما بخواهد اقدام به گذاشتن IUD نماید باید یک بررسی و معاینه کلی(چک آپ) انجام شود. این معاینات شامل معاینه لگن و پستان ها، تست پاپ اسمیر و آزمایش حاملگی می باشد. در صورتی که هیچ مشکلی وجود نداشت، می توان اقدام به نصب آن نمود.
IUD را معمولا در روزهای آخر عادت ماهانه نصب می کنند زیرا در آن هنگام، دهانه رحم کمی باز بوده و احتمال وجود حاملگی بسیار اندک می باشد.
با این حال، می توان IUD را در هر زمانی نصب نمود. کل زمان نصب IUD حدود ۵ تا ۱۵ دقیقه طول می کشد. اکثر خانم ها در هنگام نصب و نیز بعد از قرار دادن IUD احساس انقباض هایی می کنند. مصرف قرص های ایبو پروفن می تواند به کم کردن این انقباض های دردناک کمک نماید. بهتر است این قرص ها یکی دو ساعت قبل از نصب IUD خورده شوند تا اثر بهتری داشته باشند. قبل از نصب IUD پزشک یا ماما با استفاده از یک وسیله مخصوص، اندازه و عمق رحم را اندازه گیری می کند. سپس به آرامی IUD را در رحم قرار می دهند. ممکن است در هنگام نصب IUD انقباض های دردناکی ایجاد شود و بعد از نصب نیز، مقداری خون ریزی ایجاد گردد.
بعد از نصب IUD به مدت پنج روز از انجام مقاربت خودداری نمایید و نیز در طی این مدت از قرار دادن هر گونه چیزی در داخل مهبل خود (مثل تامپون) پرهیز نمایید. این کار باعث می گردد که احتمال وقوع عفونت کاهش یابد.
انقباض های خفیفی ممکن است در طی چند روز پس از نصب IUD ایجاد شود که می توان با مصرف داروهای مسکن ساده مثل ایبوپروفن، آسپیرین و یا استامینوفن آن ها را تسکین داد. در صورتی که درد خیلی شدید بوده و با مصرف این مسکن ها تسکین پیدا نکرد، با پزشک خود تماس بگیرید.
عوارض احتمالی استفاده از آیودی
۱- عفونت یا التهاب لگن
یک عفونت جدی رحم، لوله فالوپ و تخمدان ها می باشد که می تواند باعث نازایی، عقیم شدن و دردهای مزمن شود. خطرایجاد بیماری التهاب لگن در طی ۲۰ روز اول نصب IUD بسیار زیاد می باشد. در طی این مدت از هر ۱۰۰۰خانمی که IUD گذاشته است ۱۰ نفر به التهاب لگن دچار می شود اما از روز ۲۱ به بعد این میزان کاهش یافته و از هر ۱۰۰۰ خانم، فقط یک نفر بر اثر نصب IUD دچار التهاب لگن می گردد.
علایم و نشانه های التهاب لگن عبارت هستند از: درد های شکمی، درد در هنگام مقاربت، خون ریزی یا ترشح از مهبل و تب. در هنگام مواجه شدن با چنین علائمی، سریعا با پزشک خود تماس بگیرید.
۲- سوراخ شدن رحم
در موارد نادری ممکن است ایجاد شود. درچنین مواقعی IUD با سوراخ کردن رحم وارد شکم می گردد و ممکن است نیاز به انجام عمل جراحی و بیرون آوردن آن باشد.
۳- بیرون افتادن IUD
در طی سال اول نصب IUD حدود ۲ تا ۱۰ در صد می باشد که اکثر آن ها نیز در طی ماه اول اتفاق می افتد. در خانم هایی که سابقه به دنیا آوردن بچه هایی را دارند فقط ۲ تا ۳ در صد احتمال وقوع چنین حالتی وجود دارد.
بعداز سال اول، بیرون افتادن IUD از رحم به خارج آن به میزان زیادی کاهش می یابد و به حدود یک تا سه در صد می رسد. اگر بیرون افتادن IUD بدون این که خانم متوجه آن شود اتفاق بیفتد، ممکن است حاملگی روی دهد.
۴- وقوع حاملگی
اگر با وجود IUD در داخل رحم، حاملگی رخ دهد باید سریعا اقدام به بیرون آوردن آن نمود. ادامه حاملگی همراه با IUD خطر سقط خود به خودی را دو برابر و خطر زایمان زودرس را چهار برابر می نماید.
خانم هایی که با وجود IUD حامله می شوند احتمال بیشتری دارد که به حاملگی خارج رحمی دچار شوند (حدود ۵ در صد). عدم ایجاد قاعدگی در طی یک ماه، خون ریزی های نامنظم و بروز علائم حاملگی (مثل تهوع و استفراغ، حساس شدن پستان ها، دفع مکرر ادرار و خستگی) را باید به پزشک گزارش نمود. حاملگی خارج رحمی در صورتی که به موقع درمان نگردد می تواند باعث مرگ شود.
من میخوام بذارم ولی خیلی میترسم
IUD چگونه بر قاعدگی تأثیر می گذارد؟
افرادی که IUD مس را به جای هورمونی انتخاب می کنند ، ممکن است دوره های پریودی سنگین تر و دل درد شدیدتری را تجربه کنند ، به خصوص در ۳ ماه بعد از وارد کردن. برای بیشتر افراد ، این علائم با گذشت زمان بهتر می شوند.
برخی افراد متوجه می شوند که دوره های پریودی آنها کاملاً ناپدید می شوند یا کمی بیشتر از لکه بینی می شوند. IUD هورمونی ممکن است برای افرادی که دوره های بسیار سنگین یا دردناک دارند ، انتخاب خوبی باشد .