سن بارداري به هنگام ابتلا اهميت دارد، اگر ابتلاي مادر به سرخچه در خلال ۸ هفتگي دوران آبستني باشد ۵۰ تا ۸۰ درصد امکان دارد جنين او مبتلا شود. در سه ماهه دوم دوران بارداري ۱۰ تا ۲۰ درصد و در سه ماهه سوم دوران بارداري ابتلا کمتر مي‌باشد.
اگر جنين در سه ماهه اول دوران جنيني مبتلا شود چون در اين دوران اعضاي جنين در حال تشکيل شدن و شکل گرفتن مي‌باشد. بنابراين موجب ناهنجاريهاي مختلف جنين مي‌شود و نوزاد پس از تولد دچار ناهنجاريهاي قلبي ، ناهنجاريهاي کبد ، عارضه چشم (آب مرواريد و آب سياه ، عارضه گوش (کري) ، خوني (خونريزي پوست) و بالاخره ويروس مستقيم اعصاب مرکزي را مبتلا مي‌سازد و نوزاد پس از تولد دچار عقب افتادگي مغزي و گاهي دچار تشنج مي‌گردد.
اگر زن آبستني با کودک مبتلا به سرخچه تماس پيدا کرد چه بايد بکند؟
مطالعات انجام شده در ايران نشان داده است که در حدود ۹۰ درصد دختران ايراني قبل از ازدواج مبتلا به سرخچه شده‌اند و در خون آنان پادتن ضد سرخچه وجود دارد ولي با بهبود وضع زندگي و بهداشت و تزريق واکسن سرخچه بطور پراکنده ابتلا به بيماري سرخچه در دوران کودکي کاهش مي‌يابد و مصونيت در دختران قبل از ازدواج کمتر مي‌گردد.
بنابراين زنان باردار به تدريج مستعد به ابتلا به سرخچه مي‌گردند و اگر خانم بارداري در سه ماهه اول دوران بارداري خود با بيمار مبتلا به سرخچه تماس پيدا کند و از ابتلاي به بيماري سرخچه در گذشته خود اطلاعي نداشته و واکسن سرخچه هم به او تزريق نشده باشد بايد بلافاصله و به صورت اورژانس از او آزمايش خون از نظر پادتن سرخچه به عمل آيد و عيار آن تعيين شود.
اگر پادتن به حد کافي در خون او وجود دارد، جاي نگراني نيست، ولي اگر آثاري از پادتن نيست و يا عيار آن کم است امکان ابتلاء به سرخچه در او وجود دارد.
۱. به چنين خانمي بايد به مقدار کافي آنتي کورگاماگلوبولين در خلال ۸ – ۷ روز بعد از تماس تزريق گردد. با اين وجود امکان ابتلاي جنين به سرخچه وجود خواهد داشت.
۲. اگر تزريق گاماگلوبولين انجام نگرفت، چنين خانمي بايد زير نظر پزشک باشد. اگر از نظر باليني مبتلا به بيماري سرخچه شد يا اين که در آزمايش خون مجددي که چهار تا شش هفته بعد از او انجام مي‌شود عيار پادتن سرخچه افزايش قابل توجهي پيدا کرد و امکان ناهنجاري در جنين او بوجود آمد، در چنين شرايطي مي‌توان به حاملگي او خاتمه داد.
کوری، کری، عقب‌ماندگی ذهنی و ضایعات قلبی از عوارض جنینی سرخجه‌ی دوران بارداری است. احتمال بروز بیماری‌های ویروسی از راه تنفس بیشتر در فصول سرد اتفاق می‌افتد. به دلیل ویروسی بودن این بیماری درمان، سمپتوماتیک و علامتی است و با مصرف مسکن و ضد احتقان قابل درمان می‌باشد. برای پیشگیری از عوارض سرخجه در دوران بارداری باید پس از آزمایش آنتی‌بادی قبل از ازدواج، واکسیناسیون مناسب صورت گیرد. سرخجه بیماری ویروسی است که به دنبال یک دوره‌ی کمون ۱ تا ۳ هفته بروز می‌کند، که از راه مجاری تنفسی، سرفه و عطسه قابل انتقال است. این بیماری با تب و علایم سرماخوردگی آغاز و با ضایعات پوستی ماکول و پاپول قرمزی چشم ادامه می‌یابد، در موارد شدید این بیماری، آدنوپاتی و یا تورم غدد لنفاوی در پشت گردن نیز دیده می‌شود. برای پیشگیری از عوارض سرخجه در دوران بارداری باید پس از آزمایش آنتی‌بادی قبل از ازدواج، واکسیناسیون مناسب صورت گیرد. سرخجه بیماری ویروسی است که به دنبال یک دوره‌ی کمون با افزایش سن بارداری، عوارض این بیماری کمتر می‌شود. سرخجه در موارد نادری بدون علامت تظاهر می‌کند، لذا در صورت تماس زن باردار با فرد مبتلا باید تیتر آنتی‌بادی آزمتیش شود و در صورت عدم وجود آنتی‌بادی این تست دو هفته بعد تکرار شود، با وجود افزایش تیترآنتی‌بادی شاید نیاز به اقدامات خاصی همچون سقط جنین باشد.