«بچه ها، بچه هستند». چیزی است که بزرگ سالان می گویند وقتی که فرزندان خود را بی مسئولیت، بدجنس یا اخم کرده به علت یک اسباب بازی می بینند. در واقع حقیقت این است که بچه ها دقیقا نشان می دهند که ما چگونه آنها را بزرگ کرده ایم! ما اغلب به دنبال خوشبختی کودک هستیم؛ تحصیلات او، سلامت و شغلش. اکثر والدین چنان بیشتر وقت خود را صرف عملکرد تحصیلی فرزندشان می کنند که از جنبه های عاطفی رشد او غافل می شوند.
ممکن است وقتی فرزندتان نمره خوبی کسب می کند، او را نوازش کنید. اما اگر به شما بگوید که غذایش را با دوست خود سهیم شده است، چه کار می کنید؟ یا اینکه لوازم التحریر فانتزی خود را به صورت رایگان به کسی داده که می خواست لوازم التحریر داشته باشد؟ وقتی این مساله را تصور می کنید، با خود صادق باشید. اولین واکنش تان احتمالا مشابه با این است: «چرا خودت آن غذا را نخوردی، یا آیا می دانی که قیمت آن مداد فانتزی چقدر بود؟»، این گونه شروع می شود!
اکثر والدین «خصلت مهربانی» را به روشی مثبت به تصویر نمی کشند. به نظر آنها این یک کار غیر ضروری است که در نهایت باعث می شود تا کودک احساس کند که مهربانی هیچ مفهومی به غیر از «متاسفم»، «لطفا» و «متشکرم» ندارد. اما شما می توانید این کار را امروز شروع کنید و نه فردا و نه زمانی که بزرگ تر از آن شده که بداند مفهوم آن چیست. اکنون زمان مناسبی برای پرورش خصلت مهربانی در فرزندتان است، زیرا آنچه که او در سن جوانی می آموزد، تا ابد با او خواهد بود.
۹ روش برای بزرگ کردن یک کودک مهربان تر
ممکن است تصور کنید که مهربانی یک خصلت ارزشمند نیست، اما التماس می کنیم که نظر خود را تغییر دهید. در حقیقت، این خصلت مسیری مطمئن برای خوشبختی است. بنابراین اگر به دنبال راه هایی برای پرورش یک کودک مهربان تر هستید، در این قسمت چندین نکته توضیح داده شده است:
۱٫ الگویی از مهربانی برای فرزندتان باشید
شما اولین معلم کودک خود هستید! او در سنی است که به طور پیش فرض، آینه ای از اعمال و رفتارهای شما است. چیزهایی که در اطراف او انجام می دهید تا می گویید، باید نشان دهنده ارزش هایی باشد که می خواهید با آنها بزرگ شود. اگر می خواهید که یک فرزند مهربان بزرگ کنید، باید آن را در سخنان و اعمال خود نشان دهید. چه در کارهای خانه کمک می کنید یا به یک مغازه دار، مهربان و مودب باشید. هر چه فرزندتان به میزان بیشتری شاهد مهربانی تان باشد، بیشتر از آن ارزش ها پیروی خواهد کرد. تنها کاری که باید انجام دهید، این است که الگویی برای او باشید. پس وقتی در کنار فرزند خود هستید، کلمات خود را آگاهانه انتخاب کنید. به خاطر داشته باشید که او کلمه به کلمه حرف هایی که می گویید را جالب می داند.
۲٫ بر پذیرفتن اشتباهات خود تمرکز کنید
اگر می خواهید فرزندانتان از شما بیاموزند، حتی در زمان های سخت نیز منصف باشید. بحث ها طبیعی هستند. آنها بخشی از یک خانواده سالم هستند. اما آنچه که اهمیت دارد، این است که بعد از این دعواهای احمقانه، چگونه آن را جبران کنید. فرزندان تان وقتی کوچک هستند، چیزهای زیادی می آموزند و اگر ببینند که مسئولیت اشتباهات خود را می پذیرید و آن را برای همسر خود جبران می کنید، آنها نیز با پیروی از این روش بزرگ می شوند! همچنین باید کودک خود را تشویق کنید که هر بار که مرتکب اشتباه می شود، مسئولیت آن را به عهده بگیرد، زیرا در نهایت این کار کمک می کند تا فروتن شود.
۳٫ در مورد تحسین کردن، خاص عمل کنید
این کار را امتحان کنید؛ تنها وقتی که واقعا تحت تاثیر کاری که کودکتان انجام داده یا گفته است، قرار گرفته اید، کودک خود را تحسین کنید. ما اغلب فرزندان خود را تحسین می کنیم تا باعث شود که احساس خوبی داشته باشند، اما در این روند، ما اصل این مساله را بی ارزش می کنیم. سردرگم شده اید؟ خب اگر کودک خود را برای هر دستاورد کوچکی تحسین کنید، شاید دیگر او به این مساله به چشم یک کار بزرگ نگاه نکند. اما اگر واقعا هر چند وقت یک بار او را تحسین کنید، او واقعا احساس دستاورد را خواهد داشت. کاری کنید که احساس کند که آن را به دست آورده، و او آن را بیشتر انجام خواهد داد. اما به این مساله توجه کنید؛ هم بیش از حد تحسین کردن و هم به میزان خیلی کم تحسین کردن می توانند عواقبی داشته باشند.
۴٫ در مورد همدلی صحبت کنید
همدلی ساده است، نیازی نیست تا به کودک خود بیاموزید که چگونه با دیگران همدلی کند. همدلی همان چیزی است که باید روی آن تمرکز کنید. این تفاوت اساسی بین ترحم به شخص و احترام به او در وضعیت فعلی است. به کودک خود بیاموزید که چگونه همدلی کند. سوالاتی بپرسید که به کودکتان کمک می کند تا نسبت به کسانی که با آنها بدرفتاری می شود، احساس همدلی داشته باشد. او را به واقعیت جهان به میزان زیادی آشنا کنید تا او بفهمد که چگونه است. اگر او از چیزی گله مند است و چیزی مانند «من هرگز نمی توانم چیزی که می خواهم را داشته باشم» می گوید، از این واقعیت استفاده کنید تا به او نشان دهید که چقدر خوش شانس است که بیشتر از آن چیزی دارد که اکثر مردم در اختیار دارند!
۵٫ مهربانی را مانند خصلتی از «قهرمانان» جلوه دهید
هر کودکی یک قهرمان دارد؛ شخصیت قهرمانی که طرفدار او است. خب، به فرزند خود بگویید که او نیز می تواند بدون قدرت فوق العاده، بدون خارج شدن آتش از دهانش یا مبارزه با مردان بد، یک قهرمان باشد. او می تواند قهرمانی مهربان و دلسوز باشد. مطمئن شوید که الگوهای خوبی از میزان کافی اشخاصی که مهربان هستند و به دیگران کمک می کنند را برای او ارائه می دهید. او را تشویق کنید که به چنین افرادی نگاه کرده و مثل آنها قدم بردارد. رفتار کمک کننده را تشویق کنید. وقتی او در مورد کار خوبی که انجام می دهد یا می خواهد انجام دهد صحبت می کند، صحبت او را قطع نکنید.
۶٫ با همکاری فرزند خود، کارهای داوطلبانه انجام دهید
سازمان های بسیار زیادی وجود دارند که در جهت کمک به افراد نیازمند تلاش می کنند. حتما داوطلب شده و با یکی از این سازمان ها کار کنید. چه سرو کردن غذا باشد، چه کار برای محیط زیست باشد یا تمیز کردن محیط اطراف، حتما فرزند خود را در یک کار داوطلبانه شرکت دهید. این کار مستقیما برای او تجربه خواهد شد و حس مسئولیت پذیری ایجاد می کند. کار کردن با غریبه ها برای یک امر مشترک به او کمک می کند تا روح واقعی مثبت اندیشی که با کمک دیگران ظاهر می شود را شاهد باشد.
۷٫ مسئولیت سرپرستی یک حیوان خانگی را بپذیرید
مطالعه ای نشان می دهد که داشتن یک حیوان خانگی باعث می شود که کودک مهربان و همدل باشد. مراقبت از حیوان باعث می شود که کودک احساس همدلی کرده و احساس مسئولیت پذیری به او می دهد. او مسئولیت مراقبت از حیوان را به عهده می گیرد و این کار به نوبه خود باعث می شود که او مهربان و دلسوز شود. تا زمانی که باعث می شود تا کودک احساس مسئولیت پذیری کند، می توانید برای فرزند خود هر چیزی از یک سگ تا مرغ یا موش بزرگ بخرید. کودکانی که با حیوانات خانگی بزرگ می شوند، در مقایسه با کودکانی که حیوان خانگی ندارند، شادتر و دلسوزتر هستند!
۸٫ یک نگرش مثبت را با آغوش باز پذیرا باشید
ما انقدر مشغول دیدن تصویر کلی و دراز مدت چیزی هستیم که متوجه نمی شویم که مثبت بودن، خوشبختی و مهربانی با هم در ارتباط نزدیک هستند. اگر می خواهید که فرزندتان سپاسگذار باشد، باید آن را در اقدامات روزانه خودتان نشان دهید، و پذیرش مثبت تنها قدم اول است! یک فضای «نمیه پر لیوان را ببین» ایجاد کنید. کودک خود را تشویق کنید که ایستاده و به آسمان نگاه کند، از صدای جیرجیر پرندگان قدردانی کند، گل رز را بو کند، بر روی علف ها با پای برهنه راه برود و …. از طریق تمام این اقدامات، می توانید فرزند خود را کمی به طبیعت نزدیک تر کنید، که به کودک می آموزد که چگونه می تواند از بسیاری از امور در زندگی قدردانی کند.
۹٫ اکثر اوقات دعا کنید
دعا کودک را فروتن می کند. او متوجه خواهد شد که نیروهایی در بیرون وجود دارند که قوی تر از آن هستند که او می تواند تصور کند. با این وجود، نباید این کار را به فرزند خود تحمیل کنید و اجازه ندهید که او کورکورانه از آن پیروی کند. در حین این عمل او را راهنمایی کنید. این کار با مثبت اندیشی در ارتباط است. دعا کردن باعث می شود که به پایان خوش باور داشته باشد. این کار به او کمک می کند که سپاسگذار شده و در نهایت مهربانی در قلب او را به همراه دارد.
کلیولند اموری می گوید: «آنچه که این دنیای جدید نیاز دارد، نوع جدیدی از ارتش است». هنگامی که کودکان برای انجام یک عمل مهربانی قدم بر می دارند، ممکن است صرفا آنها را تشویق نکنید، زیرا افراد دیگر قابل اعتماد نیستند. ما می ترسیم که فرزندانمان علی رغم نیت خوب، صدمه ببینند (چه از لحاظ جسمی و چه احساسی). اما زمان آن فرا رسیده است که این مساله تغییر کند. وقتی یک فرد غریبه یک عمل مهربانی برای شما انجام می دهد، میزان شادی که احساس می کنید را تصور کنید. خب، آن غریبه می تواند فرزند کوچکتان باشد که شادی را به هر جا که می رود، به همراه خود می برد.
