باز شدن زبان بچه/ چه عواملی موثر هستند؟!

برای باز شدن زبان بچه چه کنم؟!

ویتامین های B توأم با ویتامین D و کلسیم سبب می شوند که بچه زودتر زبان باز کرده و تکلم کند. پس برای این که کودک شما زودتر زبان باز کند در دوران بارداری در خوردن میوه ها، سبزی ها و خوراکی هایی که دارای ویتامین های B هستند کوتاهی نکنید.

پسته، ارده، انواع لوبیاها و ماهی، جگر، تخم مرغ نیز ویتامین B دارند. 

همچنین از مواد کلسیم دار (لبنیاتی مثل شیر و ماست و دوغ) استفاده کنید و برای تأمین ویتامین D از اشعه قرمز آفتاب و حرارت آن بهره مند شوید تا کودک شما سالم باشد و زود به سخن بیاید. (قابل ذکر است آفتاب از پشت شیشه مؤثر نیست).

از بهترین منایع ویتامین D علاوه بر نور خورشید می توان ماهی، زرده تخم مرغ، شیر گاو، شیر سویا، میگو و غلات صبحانه را نام برد.

چرا بعضی از بچه ها دیر حرف می زنند؟

عوامل زیادی می تواند باعث تاخیر کلامی و زبانی کودک شود. مثلا یکی از آن عوامل، معیوب بودن سیستم تکلم کودک مثل مشکل در زبان یا سقف دهانش است. تا خوردن زیر زبان می تواند حرکت زبان را در تولید کلام، محدود کند.
بیشتر کودکانی که تاخیر کلامی دارند ممکن است مشکلاتی در مغز داشته باشند به طوری که ارتباط کافی در مغز برای ایجاد و تولید کلام وجود نداشته باشد. این نوع کودکان با مشکل در استفاده از لب ها، زبان و فک برای تولید آوا مواجه هستند.

در اولین سال تولد، اکثر کودکان حداقل یک یا دو واژه را می‌گویند و در دومین سال تولد خود واژه‌نامه‌ای شامل ۵۰ لغت دارند. حدود دوسالگی، کودک شروع می‌کند به گذاشتن دو لغت در کنار یکدیگر تا کلمات کوچکی را بیافریند، مثل "توپ نیست". این روند به این ترتیب پیشرفت می‌کند: حدود سه تا چهار ماهگی نوزاد شروع به گفتن کوکو.. قرقر… می‌کند که در شش ماهگی به حباب‌ها تبدیل می‌شود. حدود یک سالگی، این حباب‌ها به تک‌واژه‌ها مبدل خواهد شد و اکنون بچه می‌تواند به نامش واکنش نشان دهد، به وسایل اشاره کند و دستورالعمل‌های ساده را همزمان اجرا کند، مثل دست زدن.

مشکلات گفتاری می تواند تنها مشکل حاصله باشد یا شاید با مشکلات دیگری مثل مشکل در بلع هم همراه باشد. تاخیر در گفتار همچنین می تواند نشان دهنده یک تاخیر کلی در همه زمینه های رشد کودک باشد.

مشکلات شنیداری نیز معمولا به تاخیر در سخن گفتن ارتباط دارد. پس اگر کودکی دچار مشکل گفتاری است حتما باید از نظر شنیداری آزمایش شود. چنین کودکانی احتمالا در فهم، تقلید و گفتار مشکل دارند.
عفونت گوش، خصوصا عفونت های مزمن می تواند روی قدرت شنیداری تاثیر بگذارد. باید به عفونت های ساده گوش (که می تواند یک تهدید باشد) اهمیت داد اگر چه شاید تاثیری روی گفتار نداشته باشد.

درمان دیر حرف زدن بچه

روش اول :گفتار درمانی
اگر خودتان یا پزشک کودکتان در خصوص مشکل دار بودن کودک مشکوک شدید، یک آزمایش و بررسی مقدماتی توسط متخصص گفتار درمانی، بسیار ضروری است.
متخصص گفتار درمانی، ابتدا به مهارت های کلامی و زبانی کودک توجه کرده و آن را با توجه به جنبه های دیگر رشد کودک بررسی می کند. او تست های استانداردی را انجام می دهد و به دنبال نکته بر جسته ای در خصوص پیشرفت گفتاری و زبانی کودک می گردد.

او بررسی می کند که کودک چقدر می فهمد، چه می تواند بگوید، آیا کودک سعی در برقراری ارتباط به روش های دیگر مثل اشاره کردن و تکان دادن سر و غیره به جای گفتار دارد، او وضوح کلام کودک را بررسی می کند، وضعیت دهان او (زبان، دهان و سقف آن) و عملکرد بخش های مختلف دهان برای صحبت کردن و حتی غذا خوردن و بلع را مورد بررسی دقیق قرار می دهد.

اگر او تشخیص داد که کودکتان نیاز به درمان دارد، نقش شما در این زمینه بسیار حیاتی است. او به شما می آموزد که چگونه در خانه با کودک خود تمرین کنید تا مهارت های گفتاری او را بهبود ببخشید.
   دیر حرف زدن کودک ریشه در چه دارد؟

روش دوم :اقدامات والدین
مانند بسیاری چیزهای دیگر، پیشرفت در گفتار نیز مخلوطی از طبیعت و ذات کودک و آموخته ها و تربیت او است. ژنتیک می تواند در این میان موثر باشد و هوش و استعداد کودک در یادگیری گفتار به او کمک کند اما به هر حال محیط اطراف هم بسیار تاثیرگذار است و نحوه تربیت کودک در توانمندی های او نقش مهمی ایفا می کند. وقتی در گفتار، زبان، شنوایی یا در رشد کودک مشکلاتی وجود داشته باشد، مداخله سریع والدین کودک می تواند به او کمک کند. وقتی شما فهم بهتری از دلیل حرف نزدن کودک خود داشته باشید، می توانید راه هایی را برای بهبود رشد گفتاری او یاد بگیرید. در اینجا چند نکته کلی که در این زمینه می توانید در منزل به کار برده و توسط آن به رشد گفتاری فرزندتان کمک کنید، آورده شده است:

زمان زیادی را به برقراری ارتباط با کودکتان اختصاص دهید حتی در دوران نوزادی او. با او حرف بزنید، برایش شعر بخوانید و او را تشویق کنید تا صداها و اشارات را تقلید کند.

برای کودک خود کتاب بخوانید. این کار را از ۶ ماهگی یا حتی زودتر آغاز کنید. حتما لازم نیست که همه کتاب را برای او بخوانید، کتاب هایی که مناسب سن اوست و دارای تصاویری است که او را تشویق به تماشای آنها می کند تهیه کنید. کم کم سعی کنید به تصاویر اشاره کنید و نام آنها را بیان کرده و او را به این کار تشویق کنید. سپس می توانید به صورت شعر وار برای او کتاب بخوانید.

از موقعیت های روزانه برای تقویت گفتار کودک استفاده کنید. به عبارت دیگر با او در طی روز صحبت کنید. مثلا اسم میوه ها را در مغازه میوه فروشی به او بگویید، به او توضیح دهید که در حین درست کردن غذا یا تمیز کردن خانه چه می کنید، به اشیاء منزل اشاره کنید و در حین رانندگی نظر او را به صداهای اطراف خود جلب کنید.

از او سوالاتی بپرسید و پاسخ های او را تصدیق کنید (حتی اگر فهم آنها سخت باشد.) منظور خود را به صورت ساده بیان کنید اما هرگز از «کلام بچگانه» استفاده نکنید و سعی نداشته باشید تا با لحن یک کودک صحبت کنید. هر چه زودتر به مشکلات گفتاری کودک خود پی ببرید، بهتر می توانید او را درمان کنید. شما در قبال فرزند خود مسوول هستید. با کمک گرفتن بموقع از متخصص و وقت گذاشتن، کودک شما در آینده قادر به برقراری ارتباط مناسب با شما و دنیای اطراف خواهد بود.