-
احساس غم یا ناامیدی افراطی یا داشتن توهم یا افکار صدمه زدن به خود یا نوزاد.
-
عدم کاهش تدریجی خونریزی؛ ادامه خونریزی بعد از چهار روز اول به رنگ قرمز روشن، دفع لختههای بسیار بزرگ یا لختههای بسیار بد بو.
-
داشتن تب، حتی به مقدار کم؛ تب با درجه پایین ممکن است خوشخیم باشد، اما میتواند نشانه یک عفونت جدی باشد، بنابراین با زندگیتان بازی نکنید و با پزشک تماس بگیرید.
-
درد شدید یا مداوم در هر نقطه در شکم یا لگن، که به جای بهتر شدن، بد و بدتر میشود.
-
داشتن دردی که در حال بدتر شدن است و بعد از چند هفته اول همچنان ادامه دارد یا قرمزی، تورم یا تخلیه چرک در محل برش سزارین.
-
درد شدید یا بدتر شونده در مهبل (واژن)، ترشحات بد بوی واژن، تورم یا ترشح از محل پارگی یا محلی که توسط پزشک برای خروج راحتتر نوزاد برش خورده است.
-
درد یا حساسیت به لمس در یک منطقه از سینه که حتی با کمپرس آب گرم و شیر دادن از بین نمیرود؛ تورم یا قرمزی در یک منطقه، که احتمالاً با علایم شبیه آنفولانزا یا تب نیز همراه است.
-
درد یا سوزش هنگام دفع ادرار؛ تمایل به دفع مکرر ادرار در حالی که هر بار مقدار زیادی ادرار بیرون نمیآید؛ ادرار تیره و اندک یا خونی؛ ترکیبی از این نشانهها (سوزش پس از خروج ادرار و در هنگام برخورد با زخم یا محل بریدگی طبیعی است).
-
درد و حساسیت شدید یا مداوم به لمس و گرما در یک منطقه از پا؛ ورم یک پا بیش از پای دیگر.
-
سردرد شدید و مداوم؛
-
دوبینی، دید تار، یا کاهش دید؛ دیدن نورها یا لکههای روشن چشمک زن.
-
استفراغ شدید یا مداوم.
-
محل تزریق سوزن، دردناک، حساس به لمس یا ملتهب شده است.
چه زمانی با اورژانس تماس بگیرید؟
-
هنگام تنگی نفس یا درد قفسه سینه یا سرفه خونی؛
-
هنگام خونریزی فراوان؛
-
هنگام نشان دادن علائم شوک، از جمله سرگیجه، ضعف، تند شدن ضربان قلب یا تپش قلب، تنفس سریع و کم عمق، پوست سرد و مرطوب، بیقراری یا گیجی.