احساس غم یا ناامیدی افراطی یا داشتن توهم یا افکار صدمه زدن به خود یا نوزاد.
عدم کاهش تدریجی خونریزی؛ ادامه خونریزی بعد از چهار روز اول به رنگ قرمز روشن، دفع لخته‌های بسیار بزرگ یا لخته‌های بسیار بد بو.
داشتن تب، حتی به مقدار کم؛ تب با درجه پایین ممکن است خوش‌خیم باشد، اما می‌تواند نشانه یک عفونت جدی باشد، بنابراین با زندگی‌تان بازی نکنید و با پزشک تماس بگیرید.
درد شدید یا مداوم در هر نقطه در شکم یا لگن، که به جای بهتر شدن، بد و بد‌تر می‌شود.
داشتن دردی که در حال بد‌تر شدن است و بعد از چند هفته اول هم‌چنان ادامه دارد یا قرمزی، تورم یا تخلیه چرک در محل برش سزارین.
درد شدید یا بد‌تر شونده در مهبل (واژن)، ترشحات بد بوی واژن، تورم یا ترشح از محل پارگی یا محلی که توسط پزشک برای خروج راحت‌تر نوزاد برش خورده است.
درد یا حساسیت به لمس در یک منطقه از سینه که حتی با کمپرس آب گرم و شیر دادن از بین نمی‌رود؛ تورم یا قرمزی در یک منطقه، که احتمالاً با علایم شبیه آنفولانزا یا تب نیز همراه است.
درد یا سوزش هنگام دفع ادرار؛ تمایل به دفع مکرر ادرار در حالی که هر بار مقدار زیادی ادرار بیرون نمی‌آید؛ ادرار تیره و اندک یا خونی؛ ترکیبی از این نشانه‌ها (سوزش پس از خروج ادرار و در هنگام برخورد با زخم یا محل بریدگی طبیعی است).
درد و حساسیت شدید یا مداوم به لمس و گرما در یک منطقه از پا؛ ورم یک پا بیش از پای دیگر.
سردرد شدید و مداوم؛
دوبینی، دید تار، یا کاهش دید؛ دیدن نور‌ها یا لکه‌های روشن چشمک زن.
استفراغ شدید یا مداوم.
محل تزریق سوزن، دردناک، حساس به لمس یا ملتهب شده است.
چه زمانی با اورژانس تماس بگیرید؟
هنگام تنگی نفس یا درد قفسه سینه یا سرفه خونی؛
هنگام خونریزی فراوان؛
هنگام نشان دادن علائم شوک، از جمله سرگیجه، ضعف، تند شدن ضربان قلب یا تپش قلب، تنفس سریع و کم عمق، پوست سرد و مرطوب، بی‌قراری یا گیجی.
