بی حسی موضعی در زایمان طبیعی چگونه است؟ زایمان طبیعی با اپیدورال خوبه؟!
داروهایی که برای بی حسی موضعی در زایمان طبیعی استفاده می شود، می تواند داروهای بی حسی موضعی (مانند لیدوکائین)، یک ماده مخدر، یا ترکیبی از این دو باشد. تکنیک های رایجی که برای تسکین موضعی درد به کار برده می شود، شامل بی حسی اپیدورال، بی حسی نخاعی و بی حسی های موضعی قسمت دمی، نشیمنگاه و شرمگاهی است.
بی حسی اپیدورال چگونه است؟
بی حسی اپیدورال احتمالا رایج ترین نوع تسکین درد زایمان است.
داروهای سیستمی از طریق جریان خون به تمام اعضای بدن پخش می شود. با این وجود بیشترین درد زایمان و وضع حمل در رحم، مهبل، و مقعد متمرکز است. بنابراین گاهی اوقات از داروی بی حسی برای از بین بردن درد در این نقاط خاص استفاده می شود. بی حسی موضعی مانند زمانی است که نزد دندانپزشک تزریقی برای از بین بردن درد در لثه هایتان صورت می گیرد.
زایمان طبیعی با اپیدورال خوبه؟
تقریبا در تمام جهان، خانم هایی که این کار را انجام داده اند می گویند، «چرا زودتر این کار را انجام ندادم؟» یا اینکه «چرا در این مورد تردید داشتم؟»
یک متخصص بیهوشی دوره دیده در گذاشتن سوند اپیدورال باید بی حسی اپیدورال را انجام دهد؛ بنابراین ممکن است اپیدورال در هر بیمارستانی مقدور نباشد.
در روش اپیدورال، یک سوند پلاستیکی ظریف از طریق یک سوزن وارد کمر شما می شود و درون فضای بالای پرده ای قرار می گیرد که نخاع را می پوشاند. متخصص بیهوشی قبل از وارد کردن سوزن، با داروی بی حسی موضعی پوستتان را بی حس می کند. هنگامی که سوزن وارد می شود، ممکن است احساس گزگز خفیفی در پاهایتان داشته باشید، ولی در واقع روش کار برای اکثر خانم ها دردناک نیست.
پس از آنکه سوند در جای خود قرار گرفت، می توان دارو را از این طریق فرستاد تا اعصابی را که از قسمت پایین نخاع می آید بی حس کرد؛ اعصابی که به رحم، مهبل و پرینه می رود. سوند (نه سوزن) در طول درد در جای خود می ماند تا در مواردی که به مقدار بیشتری از بی حسی برای مابقی درد و وضع حمل نیاز داشته باشد، پر شود.
مزیت اصلی بیحسی اپیدورال آن است که از مقدار کمتری داروی مسکن استفاده می شود. به هر حال، به دلیل آنکه اعصاب حسی شما بسیار نزدیک به اعصاب حرکتی است، مقدار زیاد داروی بی حسی می تواند موقتا بر توانایی شما برای حرکت دادن پاهایتان در طول درد تأثیر بگذارد.
مقدار و نوع دارویی که نیاز دارید، برحسب مرحله ی درد شما تنظیم می شود. در طول مرحله ی اول، مسکن بر روی انقباضات رحمی، و در طول مرحله ی دوم (زور زدن)، بر روی مهبل و پرینه متمرکز می شود، که به دلیل عبور بچه از آن منبسط شده است سال ها قبل، متخصصان بیهوشی از اوایل درد اپیدورال نمی کردند، زیرا بیماران را تا ادامه ی درد محدود به تخت می کرد.
اما اخیرا، اپیدورال های قابل راه رفتن برای این مرحله ی اغلب دردناک، رایج تر شده است (نوعی که به شما امکان راه رفتن میدهد) زیرا آنها از داروهایی استفاده می کنند که تأثیری بر عملکرد حرکتی ندارد یا بسیار جزئی است.
اما برخی از متخصصان بیهوشی، در مورد کارآیی این نوع از اپیدورال در تسکین درد تردید دارند. اپیدورال در زایمان های سزارین نیز درد را از بین می برد، اگر چه داروهای متفاوتی با مقادیر متفاوت مورد استفاده قرار می گیرد.
در حقیقت، اپیدورال برای سزارین بسیار رایج است، زیرا مادر می تواند در طول زایمان هوشیار باشد و به دنیا آمدن فرزند خود را تجربه کند، اما در مواردی که زایمان سزارین باید به صورت اضطراری انجام شود، یا زمانی که مادر با مشکلات لخته شدن خون مواجه است، انجام اپیدورال امکان پذیر نیست.
زمانی، دکترها فکر می کردند بی حسی اپیدورال، مخصوصا اگر زود انجام شود، باعث طولانی شدن درد می شود و نیاز به فورسپس، دستگاه مکنده یا زایمان سزارین را افزایش می دهد. به همین دلیل، بسیاری از پزشکان برای توصیفی اپیدورال به بیماران خود بی میل بودند. امروزه اکثر دکترها قبول دارند این مشکلات زمانی که یک متخصص بیهوشی باتجربه، اپیدورال را بعد از آنکه درد به خوبی تثبیت شود، انجام دهد، بی اهمیت است و مزایای آن بر خطرات آن غالب است گاهی اپیدورال باعث از بین بردن حس شما در زمانی می شود که مثانه کاملا پر شده است، بنابراین ممکن است برای خالی کردن مثانه ی خود به سوند نیاز داشته باشید.
در چنین مواردی، ممکن است اپیدورال اعصاب حرکتی را در جایی بی حس کند که برای فشار آوردن مشکل داشته باشید. همچنین ممکن است با افت سریع فشار خون مواجه شوید که می تواند به افت موقت ضربان قلب بچه منجر شود. در مجموع، کنترل درد، تجربه ی کلی درد و وضع حمل را برای مادر و همسرش (و کسی که زایمان را نیز انجام میدهد!) بسیار لذت بخش تر می کند.
بی حسی نخاعی
بی حسی نخاعی شبیه اپیدورال است، با این تفاوت که دارو درون فضایی که زیر پرده ی محافظ نخاع است، تزریق می شود. این تکنیک اغلب برای زایمان سزارین استفاده میشود، مخصوصا اگر به سزارین ناگهانی نیاز باشد و هیچ اپیدورالی در طول درد گذاشته نشود.
بی حسی های موضع دمی و نشیمنگاه
بی حسی موضعی (دمی که در قسمت انتهایی با پایینی مجرای نخاع گذاشته میشود) و بی حسی موضعی نشیمنگاه (که همان منطقه از پاها و کشاله ی ران را بی حس می کند که در تماس با نشیمنگاه زمانی است که روی آن می نشینید) شامل قرار دادن داروها در قسمت بسیار پایین مجرای نخاع است؛ بنابراین داروها تنها اعصاب دردی را که به مهبل و پرینه (منطقه ی بین مهبل و مقعد) می رود، تحت تأثیر قرار میدهد. این روش ها شروع سریع تری برای از بین بردن درد دارد، ولی اثر آن زودتر از بین می رود.
انجام این بی حسی ها نیز نیازمند تبحر قابل ملاحظه ای برای متخصص بیهوشی است، و در همه جا مقدور نیست.
بی حسی های شرمگاهی
دکتر شما می تواند با تزریق داروی بی حسی داخل مهبل، در محلی نزدیک به اعصاب شرمگاهی، بی حسی انجام دهد. این تکنیک قسمت مهبل و پرینه را بی حس می کند ولی برای از بین بردن درد انقباضات کاری انجام نمی دهد.
