اگر پسران ختنه نشوند چه می شود؟
ختنه کردن، سنت پسندیده ای است که در شرع اسلام در مورد پسران واجب گردیده است و از این گذشته سال هاست که منافع بهداشتی آن از نظر علمی ثابت گردیده است. از جمله این منافع پیشگیری از عفونت ادراری است.
پسرانی که ختنه نشده باشند ۴ تا ۸ برابر پسرانی که ختنه شده‌اند، دچار عفونت ادراری می‌شوند.
ختنه کردن، بریدن مقداری پوست اضافی از سر آلت تناسلی است که به وسیله یک عمل جراحی کوچک و ساده انجام می شود.نوزادان و بچه های کوچک به مراتب بیشتر در خطر نارسایی کلیوی ناشی از عفونت مجاری ادراری هستند. در پسران زیر یک سال و دختران زیر چهار سال این بیماری شایع‌تر است و تقریبا ۵ درصد نوزادانی که به‌علت تب به پزشک مراجعه می‌کنند، دچار عفونت ادراری هستند.
در مورد سن مناسب ختنه کردن پسران، نظرات گوناگونی ابراز شده است ولی امروزه توصیه می شود که این عمل در دوران نوزادی انجام شود و چنانچه این عمل به تأخیر افتد، بهتر است قبل از دو سالگی انجام شود.
عقیده بعضی از پزشکان بر این است که بهتر است از ختنه کردن کودک در سنین بین ۲ تا ۵ سالگی خودداری شود چه این سنین، سن توجه کودک به آلت تناسلی خویش است و ممکن است انجام ختنه در این سنین در آینده فرد را با مشکلاتی روبرو سازد.
درباره فواید ختنه به طور خلاصه می توان گفت:
۱) شانس ابتلا به عفونت ادراری در اولین سال زندگی در یک نوزاد پسر ختنه‌شده حدود ۱ در ۱۰۰۰ و در نوزادانی که ختنه نشده‌اند، ۱ در ۱۰۰ است.
۲) ختنه، خطر سرطان آلت تناسلی را که در مردان شایع هم نیست، کاهش می‌دهد.
۳) با ختنه، خطر ابتلا به عفونت‌های قابل انتقال جنسی مانند ایدز کاهش می‌یابد و از عفونت پوست آلت پیشگیری می‌شود.
۴) با ختنه می‌توان از فیموزیس، بیماری‌ای که مردان ختنه نشده به آن مبتلا می‌شوند، پیشگیری کرد.
۵) ختنه از سرطان دهانه رحم در همسر مردان پیشگیری می‌کند.
ختنه کردن باید توسط شخص ماهر و آموزش دیده و در شرایط استریل انجام شود. روش های مختلفی برای ختنه کردن وجود دارد ولی اکثر صاحب نظران هنوز روش سنتی ختنه کردن به وسیله جراحی را توصیه می کنند.
در صورت انجام ختنه در نوزادی باید توجه داشت که سر آلت تناسلی کودک با پوشک تماس پیدا نکند چون به علت حساسیت بافت پوششی (اپی تلیوم) این قسمت در این سن ممکن است سبب تنگی مجرای ادراری گردد.
لذا به مادران باید توصیه شود که اگر کودکی قبل از ۲ سالگی ختنه شده مرتبة سر آلت کودک را مشاهده در صورت ایجاد چسبندگی در نوک مجرا و یا تنگی سوراخ سر آلت، کودک را جهت معاینه نزد پزشک ببرند.
زخم ناشی از ختنه کردن معمولا پس از یک هفته ترمیم می یابد و پس از این مدت بخیه ها برداشته می شوند. در این مدت باید از کودک مراقبت لازم به عمل آید تا محل زخم عفونی نگردد. در صورت وجود تورم بیش از حد، گریه و بی قراری بیش از حد کودک و وجود تب باید کودک را به پزشک نشان داد.
