زمان تشکیل “لوله عصبی جنین” و پیشگیری از نقص آن با تغذیه!

مهم ترین نقایصی که نوزادان با آنها متولد می شوند – نقص لوله عصبی و … – تبعات ویرانگری دارند که فرزندان زنان باردار دیابتی، پنج بار بیش از فرزندان زنان سالم در معرض آنها قرار دارند.

پروفسور ماری لویکن، استاد مدرسه پزشکی دانشگاه هاروارد گفت:" نقص لوله عصبی در روزها و هفته های نخست بارداری بروز می کند. "

او و همکاران اش با هدف کشف تاثیر ژن ها بر جنین بیش از یک دهه بر روی زنان باردار دیابتی مطالعه کردند. پژوهش های آنها به تازگی بر روی موش های ماده دیابتی و تاثیر ژن Pax-3 بر رشد و نمو جنین آنها متمرکز شده است.

آنها دریافتند، جنین موش های ماده دیابتی حامل مقادیر اندک ژن Pax-3 هستند که نتیجه اش افزایش آمار تولد فرزندان موش های دیابتی است که از نقص لوله عصبی رنج می برند.

استاد مدرسه پزشکی دانشگاه هاروارد گفت:" میزان قند خون مادران باردار دیابتی و جنین های شان بسیار بالا است که زمینه ایجاد رادیکال های آزاد و استرس اکسیداتیو – پیروزی رادیکال های آزاد بر دفاع آنتی اکسیدانی بدن ماست و به نوعی به حمله های بیولوژیک به ارگانیسم بدن تعبیر می شود – را در جنین فراهم می کند. این استرس می تواند ژن Pax-3 را نابود کرده و زمینه بروز نقص لوله عصبی جنین را فراهم کند. مهم ترین مکمل آنتی اکسیدانی که کلیه زنان پیش از باردار شدن و در این دوران باید مصرف کنند، اسید فولیک است. این آنتی اکسیدان نقش اساسی در پیشگیری از بروز نقص لوله عصبی جنین ایفاء می کند. "

انواع آنتی اکسیدان ها
کاروتنوئید ها
کاروتنوئیدها پیش سازهای ویتامین آ هستند. فیتوکمیکال هایی که در میوه ها و سبزی های زرد، نارنجی و قرمز وجود دارند.

ویتامین ث
ویتامین C از جمله عوامل بسیار مهم در سیستم ایمنی بدن است. همچنین در تولید کلا‍ژن در بدن نقش بسیار ضروری دارد. مرکبات، سبزیجات و میوه های تازه سرشار از این ویتامین هستند. این ویتامین در مقابل حرارت حساس بوده و در حرارت بالا مقدار زیادی از آن هدر می رود.
در بالغین مرد روزانه ۹۰ میلی گرم و در بالغین زن ۷۵ میلی گرم در روز نیاز است.

ویتامین ای
ویتامین E از جمله ویتامین های محلول در چربی است که در سیستم ایمنی بسیار مهم و ضروری است.
بهترین منابع غذایی ویتامین E شامل: آجیل، مارگارین و روغن های گیاهی مثل روغن جوانه گندم، سویا، بادام، گردو، فندق، ذرت، دانه کتان و زیتون است.
نیاز آن در بالغین روزانه ۱۵ میلی گرم می باشد.

سلنیوم
سلنیوم از جمله عناصر کمیاب است که در بدن به میزان کم وجود دارد و علی رغم این میزان کم، بسیار ضروری و حیاتی است. سلنیوم در پیوند با پروتئین در بدن به عنوان یک آنتی اکسیدان بسیار قوی عمل کرده و بدن را در مقابل رادیکال های آزاد حفظ می کند.
در یک سری مطالعات چنین به نظر می رسد که میزان ابتلا به بیماری های قلب و عروق و سرطان در افرادی که محتوی سلنیوم برنامه غذایی اشان بالاتر بوده، کمتر است.
آنتی اکسیدان ها از عواملی هستند که سلول ها را در مقابل اکسیدان ها محافظت کرده و مانع از تخریب سلولی و آسیب های مزمن از جمله انواع سرطان ها، بیماری های قلبی، دیابت و… می شوند
محتوای سلنیوم غذاها، به میزان سلنیوم موجود در خاک یا آبی بستگی دارد که گیاه یا حیوان از آن تغذیه می کند. ولی به دلیل اتصال آن به پروتئین، در تمام غذاهای حیوانی وجود دارد. منابع عمده ی آن شامل غذاهای دریایی، قلوه، جگر، گوشت و ماکیان هستند.
محتوای سلنیوم در غلات متفاوت بوده و به محل رویش آن ها وابسته است.
روزانه بدن ما ۵۵ میکروگرم سلنیوم احتیاج دارد.

فیتو کمیکال ها
فیتو کمیکال ها مواد شمیایی طبیعی هستند که به طور طبیعی در سبزیجات، میوه ها، دانه ها، آجیل و حبوبات وجود دارند.
یک دسته از آن ها، کاروتنوئیدها مانند بتاکاروتن، لیکوپن، گزانتین و…هستند. دسته ی دیگر فلاونوئیدها هستند که حتما اسم آن ها را بسیار شنیده اید. البته دسته های دیگری نیز وجود دارند که از حوصله ی مطلب ما خارج است.
کلیه ی آنتی اکسیدان ها را می توان در همه ی گروه های غذایی پیدا کرد، سبزیجات، میوه جات، آجیل، حبوبات، گوشت، مرغ و ماهی.
امروزه مکمل انواع آنتی اکسیدان ها تولید شده است ولی یادمان نرود تا وقتی که می توانیم آن ها را به طور طبیعی در اختیار بدن مان قرار دهیم، مکمل ها را کمتر استفاده کنیم. فراموش نکنیم لذت حاصل از خوردن میوه و سبزی، بسیار بیشتر از استرس هزینه کردن خرید مکمل های گران و ناشناخته است!