۱) زایمان زودرس: مدت زمان بارداری تك‌قلویی ۳۷ تا ۴۲ هفته از زمان شروع آخرین دورهٔ قاعدگی است. تحقیقات نشان داده‌اند كه بروز زایمان زودرس در بارداری‌های دوقلویی سه تا هفت برابر بارداری‌های تك‌قلویی است. متوسط طول مدت بارداری برای دوقلو ۳۵ هفته، برای سه‌قلو ۳۳ هفته و برای چهارقلو ۲۹ هفته است. زایمان زودرس احتمال مرگ‌ومیر جنین یا نوزاد را قبل، حین و بعد تولد افزایش می‌دهد.
۲) پرفشاری خون: احتمال ابتلا به پرفشاری خون در بارداری دوقلویی دو تا چهار برابر افزایش می‌یابد.
۳) جداشدگی جفت: جفت به دیوارهٔ رحم متصل می‌شود و جنین از طریق بند ناف با آن ارتباط دارد. جفت خون، اكسیژن و غذا برای جنین تهیه می‌كند. ممكن است در بارداری چندقلویی، عملكرد جفت غیرطبیعی باشد یا عملكردش را زودتر از موقع از دست بدهد. اگر جفت نتواند اكسیژن یا غذای كافی برای جنین فراهم كند، جنین رشد مناسبی نخواهد داشت. میزان متوسط وزنِ هنگام تولد برای تك‌قلوها ۳۳۰۰ گرم، برای دوقلوها ۲۵۰۰ گرم، برای سه‌قلوها ۱۸۰۰ گرم و برای چهارقلوها ۱۴۰۰ گرم است.
۴) كم‌خونی: لزوم افزایش حجم خون مادر، همراه با افزایش نیاز جنین به آهن، باعث بالا رفتن احتمال بروز كم‌خونی در بارداری دوقلویی می‌شود. این مادران، برای پیشگیری از كم‌خونی، باید در طول بارداری مكمل‌های آهن و اسید فولیك مصرف كنند.
۵) افزایش مایع آمنیوتیك: این عارضه در ۲ تا ۵ درصد از بارداری‌های دوقلویی اتفاق می‌افتد.
۶) عفونت ادراری: خطر ابتلا به عفونت‌های دستگاه ادراری در زنان با بارداری چندقلویی چهار برابر افزایش می‌یابد.
۷) خونریزی پس از زایمان: حدود ۱۰ درصد از زنانی كه دوقلو به دنیا می‌آورند، در دورهٔ پس از زایمان، دچار نارسایی انقباضی رحم می‌شوند. از آنجا كه خونریزی پس از زایمان با انقباضات عضلات رحم مهار می‌شود، این نارسایی موجب خونریزی شدید پس از زایمان می‌شود.
۸) سزارین: زایمان طبیعی دوقلوها ممكن است و در بعضی موارد نیز به‌راحتی انجام می‌شود. اما از آنجا كه در بارداری‌های دوقلویی و چندقلویی، احتمال قرار گرفتن جنین‌ها در وضعیت‌های غیرطبیعی زیاد است، نیاز به عمل جراحی سزارین برای به دنیا آوردن این نوزادان بیشتر است. اكثر سه‌قلوها با عمل سزارین متولد می‌شوند.
● عوارض جنینی و نوزادی در بارداری دوقلویی
در بارداری دوقلویی، احتمال وقوع برخی از عوارض نوزادی افزایش می‌یابد. همهٔ این عوارض باعث افزایش خطر مرگ‌ومیر نوزادان می‌شوند:
▪ نارس بودن نوزاد: در حدود ۵۰ درصد از دوقلوها نارس متولد می‌شوند. زایمان زودرس مهم‌ترین عامل افزایش مرگ‌ومیر نوزادان دوقلوست.
▪ ناهنجاری‌های مادرزادی: بروز ناهنجاری‌های مادرزادی در دوقلوها دو تا سه برابر تك‌قلوهاست.
▪ ناهماهنگی رشد: ناهماهنگی رشد در دوقلوها به صورت اختلاف قابل ملاحظهٔ وزن دو نوزاد تعریف می‌شود و در حدود ۲۰ تا ۲۵ درصد موارد دوقلوزایی را شامل می‌شود. ناهماهنگی رشد جنین‌ها ممكن است به علت اختلاف سطح جفتی مختص هریك از دو قل باشد. در نتیجه، بچهٔ دارای جفت كوچك‌تر دچار عقب‌ماندگی رشد می‌شود. علت دیگر، انتقال خون از جنین به جنین است.
▪ قل فناشده: این عارضه به مشاهدهٔ دو قل در سونوگرافی اوایل بارداری (معمولا ً سه‌ماههٔ اول) و تولد تنها یك قل گفته می‌شود. تقریباً نیمی از كل بارداری‌های دوقلویی دارای قل فناشده هستند. در این عارضه، خطر واضحی مادر یا قل باقی‌مانده را تهدید نمی‌كند.
▪ تأخیر در زایمان قل دوم: فاصلهٔ طولانی بین زایمان دو نوزاد در برخی از موارد دوقلوزایی گزارش شده است. ممكن است زایمان اول زودتر از زمانی كه نوزاد قابلیت حیات را پیدا كرده باشد رخ دهد. تأخیر در حد ۲۱ تا ۱۳۶ روز نیز گزارش شده كه گاه بیشتر از زمانی است كه برای رسیدن قل دوم به‌حد قابلیت حیات لازم است.
دوقلوهای قفل‌شده، بارداری مركب، مول (بچه‌خوره) و بارداری دوقلویی تك‌آمنیونی از دیگر عوارض احتمالی بارداری دوقلویی هستند كه جان نوزادان و گاه مادر را تهدید می‌كنند.
اما بیشتر این مسایل و مشکلات تحت نظر پزشک و مراقبتهای صحیح قابل کنترل می باشد.
برای دیدن پربازدیدترین های نی نی نما لطفاً کلیک کنید…
