کرم ویتامین A “رتینول” چه عوارضی دارد؟/ مصرف کرم پوست رتینول در بارداری

ریتنول در کنار مکمل‌های تغذیه‌ای به طور گسترده‌ای در محصولات مراقبت از پوست مثل لوسیون‌های صورت و بدن نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. کرم‌های بر پایه‌ی رتینول دارای اثرات ضد پیری بوده و در درمان آکنه مؤثر است. ایده‌ی خوبی است که قبل از استفاده از چنین محصولاتی بر روی پوست از عوارض جانبی آن مطلع شویم.
علاوه بر این، مردم تمایل دارند از کرم‌های پوست بیش از اندازه استفاده کنند و بنابراین، ضروری است که از عوارض جانبی کرم‌های رتینول مطلع شوند. اگر به استفاده از این محصولات ضد پیری و از بین برنده‌ی چین و چروک فکر می‌کنید، مقاله‌ی زیر نحوه‌ی کارکرد آن‌ها و اقداماتی که باید هنگام استفاده انجام دهید را مورد بررسی قرار می‌دهد.
رتینول چیست؟
رتینول شکلی از ویتامین A است، ویتامینی محلول در چربی که برای داشتن چشمانی سالم و رشد استخوان‌ها برای بدن لازم است. از میان بسیاری از اشکال ویتامین A، رتینول بیشترین استفاده را دارد. بدن ویتامین A را از کاروتنوئیدها و رتینوئیدها مشتق می‌کند. رتینوئیدها از منابع حیوانی مانند گوشت ، تخم مرغ و محصولات لنبی مشتق می‌شود. اشکال تجویزی ویتامین A که رتینوئید نامیده می‌شود نسبت به اشکال OTC دارای ترکیب فعال بیشتری است. استفاده‌ی موضعی کرم به کاهش آکنه و همچنین چین و چروک کمک می‌کند. از آن برای درمان بیماری‌های پوستی شدیدتر نیز استفاده می‌شود. کاروتنوئیدهایی مانند بتا کاروتن از سبزیجات دارای برگ سبز در بدن جذب می‌شود. دلایل بسیاری برای استفاده از رتینول در این محصولات ضد پیری پوست وجود دارد.
• رتینول که همان ویتامین A است دارای خاصیت آنتی اکسیدانی می‌باشد.
• رتینول با جذب رطوبت باعث افزایش آب در پوست می‌شود.
• رتینول لایه‌ی بالایی و مرده‌ی پوست را با لایه‌های زیرین و جدید جایگزین می‌کند.
• دلیل اینکه محصولات آرایشی حاوی رتینول دارای اثرات ضد پیری است تنها به این دلیل نیست که رتینول لایه‌ی مرده‌ی پوست را از بین می‌برد. رتینول همچنین تولید کلاژن را افزایش می‌دهد و تقسیم سلولی را ارتقاء می‌بخشد. در لایه‌های زیر پوست دو نوع پروتئین وجود دارد. این دو پروتئین عبارت است از کلاژن و الاستین. الاستین خاصیت ارتجاعی پوست را افزایش می‌دهد و کلاژن حالت سفتی آن را بهبود می‌بخشد. افزایش تولید کلاژن چین و چروک را کاش می‌دهد.
• رتینول همچنین تجمع رنگدانه‌ها در پوست که ناشی از قرارگیری در معرض نور خورشید می‌باشد را کاهش می‌دهد.
• خاصیت ضد پیری که رتینول ارائه‌ می‌دهد نتیجه‌ی مشتق فعال آن است که اسید رتینوئیک یا ترتینوئین می باشد. پیری پوست به خاطر فعالیت رادیکا‌ل‌های آزاد رخ می‌دهد. هنگامی که رتینول جذب می‌شود و به عمق پوست نفوذ می‌کند، خاصیت آنتی اکسیدانی آن تأثیر رادیکال‌های آزاد را کاهش می‌دهد و مانع فرآیند پیری می‌شود.
• رتینول به خاطر جذب عمیق آن می‌تواند حتی عمیق‌ترین چین و چروک‌ها را از بین ببرد.
عوارض جانبی رتینول
علیرغم فواید بسیار کرم‌های حاوی رتینول، عوارض جانبی نیز برای این محصولات گزارش شده است.
• یکی از عوارضی که اغلب رخ می‌دهد قرمز شدن پوست در ناحیه‌ی مورد استفاده است که با احساس سوزش خفیف همراه است. هر چند، این اثر بعد از عادت کردن پوست کاهش می‌یابد. اگر بعد از استفاده‌ی منظم این اثر همچنان باقی ماند باید مصرف را قطع کرده و به پزشک مراجعه کرد.
• عارضه‌ی دیگری که با مصرف رتینول ایجاد می‌شود حساس شدن زیاد پوست به نور خورشید می‌باشد. به افرادی که از کرم‌های حاوی رتینول استفاده می‌کنند توصیه می‌شود بلافاصله بعد از استفاده در معرض نور مستقیم خورشید قرار نگیرند.
• ایجاد سوزش در ناحیه‌ی مورد استفاده یکی از شایع‌ترین عوارض جانبی استفاده از کرم‌های حاوی رتینول است. برخی مصرف کنندگان ممکن است دچار خشکی و خارش نیز بشوند.
• پوسته پوسته شدن جزئی پوست نیز در برخی موارد گزارش شده است. این خارش و پوسته پوسته شدن اغلب در نتیجه‌ی استفاده‌ی بیش از حد ایجاد می‌شود. توصیه می‌شود به مقدار متوسط از این محصولات استفاده کنید.
• توصیه می‌شود که مصرف این ماده به عنوان یک مکمل تغذیه‌ای به خوبی تحت کنترل باشد. غلظت بالای
ویتامین A می‌تواند باعث ایجاد مسمومیت خصوصاً در زنان باردار و سالمندان شود.
• همه‌ی محصولات مراقبت از پوست حاوی عناصری است که توسط پوست جذب می‌شود. رتینوئید‌ها از طریق پوست جذب بدن می‌شود. دانشمندان اثرات رتینوئیدها بر روی نوزادان در حال رشد را هنوز مورد بررسی قرار نداده‌اند. پس، زنان باردار و شیرده یا زنانی که می‌خواهند باردار شوند نباید از رتینوئیدها استفاده کنند. حتی رتینولی که به صورت خوراکی مصرف می‌شود می‌تواند باعث ایجاد نقص‌هایی جدی در هنگام تولد شود. پس، از استفاده از آن‌ها در طی دوران بارداری باید اجتناب کرد.
هر گونه دارو یا ماده‌ی آرایشی به هر حال روشی مصنوعی برای تغییر کارکرد درونی بدن است. بسته به پوست فرد اکثر مواقع عوارض جانبی ایجاد می‌شود. از آنجایی که این عوارض ناچیز است می‌توان با خیال راحت از کرم‌های ضد پیری پوست استفاده کرد.

اشتراک‌گذاری
2 نظر
  1. عوارض مکمل لوتئین!!! پاسخ

    واژه‌ی لوتئین از واژه‌ی لاتین لوتوس که به معنای زرد رنگ است مشتق شده است. لوتئین یک گزانتوفیل است که بدین معناست رنگدانه‌ای زرد رنگ می‌باشد. لوتئین همچنین یک ویتامین کاروتنوئید است و ارتباط نزدیکی با بتا کاروتن و ویتامین A دارد. برخی مواد غذایی مانند کلم بروکلی ، اسفناج ، کیوی ، انگور ، پرتقال و ذرت حاوی مقدار زیادی لوتئین می‌باشد. مطابق نظر متخصصان تغذیه، بهترین راه برای جذب بهتر لوتئین در بدن مصرف آن به همراه وعده‌ی غذایی با چربی بالا می‌باشد. لوتئین با سلامت بینایی در ارتباط است زیرا، دریافت آن از بروز برخی بیماری‌های چشمی جلوگیری می‌کند. با پیشرفت در علم پزشکی، استفاده‌ از جایگزین‌های لوتئین افزایش یافته است که باعث ایجاد برخی نگرانی‌ها در مورد عوارض جانبی آن می‌شود.
    عوارض جانبی لوتئین…
    متخصصان اغلب توصیه می‌کنند که مصرف منظم لوتئین با استفاده از منابع طبیعی همیشه بهتر از مصرف قرص‌های مصنوعی یا مکمل‌هاست. هر چند، افرادی وجود دارند که مصرف مکمل‌های تولید شده به صورت مصنوعی را ترجیح می‌دهند.
    پیری چشم در برخی مواقع به لوتئین نیاز دارد و پزشکان مشاهده کرده‌اند که بدن انسان روزانه به ۶-۱۰ میلی‌گرم از این ماده نیاز دارد. این مقدار مصرف خصوصاً بدین خاطر توصیه می‌شود که اطمینان حاصل شود فرد از AMD ، سرطان یا اختلالات شبکیه‌ی چشم رنج نخواهد برد. مشکل اصلی درباره‌ی لوتئین آن است که پیامدهای منفی آن هرگز مستند سازی نشده است یا تحقیقات گسترده‌ای در رابطه با آن صورت نگرفته است. علاوه بر این، عوامل بسیاری وجود دارد که در ایجاد عوارض جانبی لوتئین دخیل هستند. برای مثال وزن ، جنسیت ، وضعیت بینایی و غیره از جمله‌ی این عوامل می‌باشد. لوتئین دارویی است که باید تحت نظر پزشک مصرف شود.
    تجمع مکمل لوتئین در بدن…
    مشکل این است که بدن ما همه‌ی لوتئین مصنوعی را ذخیره می‌کند. بدن انسان لوتئین خود را تولید یا فرآوری نمی‌کند. لوتئین مصنوعی در پوست ، خون و چشم‌ها ذخیره می‌شود. در مقابل این پدیده، مصرف لوتئین به صورت طبیعی به بدن اجازه می‌دهد که به صورت کنترل شده آن را جذب کند و در صورت عدم نیاز در بدن تجمع نمی‌یابد.
    عوارض جانبی شایع ولی جدی…
    تجمع لوتئین باعث ایجاد دو تأثیر منفی عمده در بدن می‌شود. تأثیر اول به مراتب متداول‌تر است و بیمار ممکن است از مشکلات تنفسی ، سرفه و درد در قفسه‌ی سینه شکایت داشته باشد. اگر تجمع لوتئین در بدن شدید باشد، فرد ممکن است احساس سرگیجه ، سوزش در چشم و پوست داشته باشد. مواردی نیز وجود دارد که تجمع لوتئین در بدن ممکن است به اوج خود برسد. در این صورت پوست صورت دچار خارش و تورم می‌شود. مواردی در رابطه با تاری دید به همراه خارش در چشم‌ها نیز گزارش شده است. در برخی موارد، به خاطر مصرف بیش از حد سوزش در معده و مشکلات گوارشی نیز گزارش شده است.
    همیشه بهتر اس به جای منابع مصنوعی به مصرف منابع طبیعی جاوی لوتئین بپردازیم زیرا، لوتئین دریافت شده به صورت طبیعی بهتر جذب بدن می‌شود. پزشکان همچنین توصیه می‌کنند مصرف لوتئین به صورت کنترل شده انجام شود زیرا، مکمل لوتئین می‌تواند نسبت به داروها و مواد دیگر واکنش‌پذیر باشد. بنابراین، مصرف مکمل‌ها تحت نظر پزشک روش بهتری است. همچنین از مصرف مکمل‌های غیر ضروری باید اجتناب کرد.

  2. یه نکته مهم... پاسخ

    آيا سلنيم در محافظت پوست از پيری و بازگرداندن پيری پوست موثر است؟

    سلنيم از جمله مواد آنتی اکسيدان است که اثرات زيادی از جمله حفظ الاستيسيته بافت،جلوگيری از سفتی و پيری پوست،کاهش اثرات اکسيداتيو اشعه آفتاب و کاهش سرطان پوست دارد.بهترين منابع حاوی سلنيوم غلات،غذاهای دريايی،سير و تخم مرغ است.
    ميزان مصرف روزانه ۲۰۰-۵۰ ميکرگرم در روز ميباشد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *