چه موقع باید نگران اندازه آلت تناسلی پسران کودک و نوجوان باشید و چه وقت جای نگرانی نیست؟
بلوغ زمانی است برای جهش رشد و دیگر تغییرات مربوط به بلوغ که اتفاق می افتد. برای پسرانی که با این تغییرات مواجه می شوند، این می تواند زمان یک بی ثباتی بزرگ باشد زیرا این تغییرات به طور اجتناب ناپذیری پشت سر هم اتفاق می افتند.
از جمله تغییرات اساسی در بلوغ جنسی، بزرگترین شدن بیضه های پسران و نازکتر و قرمز شدن کیسه بیضه است. در کنار این تغییرات، رشد آلت تناسلی اتفاق می افتد که در پسران با سرعت های مختلفی انجام می گیرد.
با افزایش آگاهی جنسی، نگرانی درباره اندازه آلت تناسلی بیشتر می شود، به خصوص اگر همه علائم بلوغ (از جمله قد، موهای بدن و تغییرات صدا) قوی باشد. دانستن اینکه واقعاً باید انتظار چه چیزی را داشته باشید و اندازه واقعی آلت تناسلی مردانه چقدر است، می تواند به کاهش بسیاری از استرس ها به شما کمک کند.
رشد طبیعی آلت تناسلی
خبر خوب این است که اندازه آلت تناسلی به ندرت نشانه ای از یک مشکل پزشکی است. در اینجا پاسخ هایی برای سوالات مربوط به اندازه طبیعی آلت تناسلی وجود دارد که می تواند یک نوجوان عجول را قانع کند.
در سنین ۱۰ تا ۱۴ سالگی که بیشتر جهش رشد اتفاق می افتد، پسران اغلب احساس می کنند که باید خود را با همسالانشان مقایسه کنند، و اگر در چیزی کمتر از اندازه متوسط بودند گمان می کنند که دچار کمبود هستند. حتی در پسران ۱۱ ساله، تغییرات قابل مشاهده در دیگران می تواند به سرعت از منبعی برای کنجکاوی تبدیل به یکی اضطراب های آنها شود.
برای رفع این ترس ها، اگر فرزندان با مشکلاتی مواجه شدند، والدین باید واقعیت های مربوط به رشد نرمال آلت تناسلی را بدانند و با پسران خود در اشتراک بگذارند.
مراحل رشد آلت تناسلی پسران
به طور کلی، دستگاه تناسلی یک پسر، در مراحلی رشد نسبتاً قابل پیش بینی دارد. طبق تحقیقات از انستیتوی ملی بهداشت کودک و رشد، مراحل بلوغ جنسی در پسران تقریباً به شرح زیر است:
- شروع بلوغ: ۹٫۵ تا ۱۴ سال
- اولین تغییرات بلوغ: بزرگ شدن بیضه ها
- رشد آلت تناسلی: حدود یک سال پس از شروع رشد بیضه ها
- ظاهر شدن موهای ناحیه تناسلی: ۱۳٫۵ سالگی
- احتلام شبانه: ۱۴ سالگی
- رشد موهای صورت، تغییر صدا و بروز آکنه: ۱۵ سالگی
آنچه باید مورد توجه قرار بگیرد این است که بر خلاف احتلام شبانه و آکنه، هیچ سن مشخصی برای شروع رشد اندام های جنسی وجود ندارد. در پسران (حتی بیشتر از دختران)، دانستن دقیق زمان شروع بلوغ و چگونگی آن دشوار است.
برای برخی، ممکن است به عنوان یک اتفاق تقریباً واحد ظاهر شود. در برخی دیگر، درست در اوایل دبیرستان شروع می شود. در حالیکه پسران یک خانواده معمولاً الگوی رشد مشابهی را دنبال می کنند، حتی ممکن است در میان برادران تغییرات وجود داشته باشد که برخلاف انتظار است.
حتی اگر یک آلت تناسلی تا سن ۱۴ سالگی کوچک به نظر برسد، هنوز هم برای رشد فرصت وجود دارد. بسیاری از والدین پس از اینکه رشد موهای صورت و بدن پسرشان شروع شد اما آلت تناسلی رشد نکرد، تصمیم به ملاقات با پزشک می گیرند. به طور کلی، تا سن ۱۹-۱۸ سالگی، کمی رشد اضافه قابل پیش بینی است.
طول متوسط آلت تناسلی بر اساس سن
متوسط طول آلت تناسلی نسبت به سن، در سازمان بهداشت بلوغ و نوجوانان تعیین شده است: یک راهنمای عملی توسط دکتر لارنس ناینشتاین، که فقط باید به عنوان یک راهنما برای رشد دستگاه تناسلی پسران در نظر گرفته شود.
این اعداد نباید برای بررسی رشد منظم آلت تناسلی یک پسر مورد استفاده قرار گیرد (عملی که تنها ممکن است باعث کاهش اعتماد به نفس پسر شود). در عوض، باید به عنوان مرجعی برای رفع نگرانی فرد در عقب افتادن سایر نشانه های بلوغ باشد.
دامنه تقریبی اندازه آلت تناسلی در حال معمولی به شرح زیر است:
- سن ۱۰ تا ۱۱ سالگی: ۴ تا ۷٫۵ سانتی متر
- سن ۱۲ سالگی: ۵ تا ۱۰ سانتی متر
- سن ۱۳ سالگی: ۵ تا ۱۱ سانتی متر
- سن ۱۴ سالگی: ۶ تا ۱۴ سانتی متر
- سن ۱۵ سالگی: ۷٫۵ تا ۱۵ سانتی متر
- سن ۱۶ سالگی: ۱۰ تا ۱۵ سانتی متر
- سن ۱۷ سالگی: ۱۰ تا ۱۶ سانتی متر
- سن ۱۸ سالگی: ۱۱ تا ۱۷ سانتی متر
از آنجایی که ممکن است در اندازه گیری آلت تناسلی خطا وجود داشته باشد، معمولاً بهتر است این اندازه گیری توسط پزشک متخصص اطفال و یا یک متخصص بلوغ انجام شود.
تشخیص یک آلت تناسلی غیر طبیعی و کوچک
تشخیص یک آلت تناسلی غیر طبیعی و کوچک یک روند بسیار ساده به نظر می رسد، اما در واقع این طور نیست. در حالیکه معاینه فیزیکی ممکن است مشخص کند که آلت تناسلی پسر کوچکتر از حد مورد انتظار برای سن او است، نمی تواند به طور دقیق پیش بینی کند که چه میزان رشد هنوز ممکن است رخ بدهد. این مسئله به ویژه در مورد پسران ۱۴ ساله و کسانی که هنوز ممکن است خصوصیات جسمی ثانویه بلوغ را نداشته باشند نیز صدق می کند.
معاینه بدنی ممکن است در ۱۶-۱۵ سالگی بیشتر باشد، یعنی زمانیکه آلت تناسلی بیشترین رشد خود را داشته است. اما حتی در این صورت، ممکن است عواملی غیر از رشد وجود داشته باشد که ظاهر غیرطبیعی آلت را توضیح دهد.
یک نمونه از این موارد چاقی در دوران کودکی است که در آن چربی بیش از حد ناحیه لگنی، با احاطه کردن آلت مانع از مشخص شدن اندازه طبیعی آن می شود. شبیه این مشکل می تواند به خاطر داشتن استخوان بندی درشت پسر نیز اتفاق بیفتد که این تصور را ایجاد کند که آلت تناسلی او کوچکتر از حالت طبیعی است.
به طور معمول، شرایط مادرزادی وجود دارد که میزان بیرون آمدن آلت تناسلی را محدود می کند. برای مثال می توان به وضعیتی می توان اشاره کرد که کیسه بیضه درون آلت تناسلی رشد می کند، به این ترتیب یک اتصال نامشخص بین این دو ایجاد می کند و همچنین مشکل فیموز که در نتیجه آن پوست ختنه گاه قادر به جمع شدن نیست.
میکروپنیس، که به عنوان انحراف آلت تناسلی کوچکتر از میانگین سن تعریف می شود، به احتمال کمتری وجود دارد، اما گاهی می تواند در نتیجه یک اختلال ژنتیکی (مانند سندرم کلاین فلتر) ایجاد شود که مانع از تولید تستوسترون در طول رشد جنین می شود.
درمان آلت تناسلی غیر طبیعی و کوچک
به طور کلی، پس از ۸ سالگی، پزشک می تواند کار کمی برای رشد آلت تناسلی پسر انجام دهد. برای پسران ۸ سال و کوچکتر، ممکن است درمان جایگزینی تستوسترون استفاده شود، اما حتی در این صورت نیز در کودکان ۳ ساله و کوچکتر واقعاً موثر است.
اگر درمان جایگزینی تستوسترون به اندازه کافی به موقع انجام شود (که در عرض ۱۲ هفته در سه تزریق درون عضلانی انجام می شود) ممکن است اندازه آلت تناسلی کودک متناسب با میزان مرجع برای سن او افزایش یابد. بعد از ۸ سالگی، درمان جایگزینی تستوسترون تاثیر کمتری خواهد داشت.
در مورد پسران بزرگتر ممکن برای درمان ناهنجاری ها نیاز به جراحی باشد. این روش ممکن است به صورت موردی متفاوت باشد، اما ممکن است شامل ختنه یا عمل های جراحی ترمیمی گسترده تر باشد که در آن پوست آلت تناسلی مرد جدا شده و با بخیه ها و پیوندهای پوست جابجا می شود.
جراحی بزرگ شدن آلت تناسلی (فالوپلاستی) تا پیش از رسیدن به سنین بالا یک گزینه منطقی محسوب نمی شود. خطر عوارض ممکن است از مزایای آن بیشتر باشد و در بهترین حالت نتایج متغیر است.
اگرچه نگرانی در مورد اندازه آلت تناسلی در پسرانی که از بلوغ آنها می گذرد قابل درک است، اما احساسات منعکس شده یا تقویت شده توسط والدین و اعضای خانواده مفید نیستند.
در نهایت، اندازه آلت تناسلی هرگز نباید به عنوان معیاری برای مردانگی در نظر گرفته شود. این نگرش های فرهنگی تنها باعث تضعیف اعتماد به نفس پسرانی می شود که به تازگی در حال آشنا شدن با تغییرات بدن خود هستند.
اگر پسر شما درباره اندازه آلت تناسلی خود نگران است، برای او وقت بگذارید و درد مورد احساساتش صحبت کنید. در بعضی موارد، اندازه آلت تناسلی مرد فقط ممکن است نشانه مشکل بزرگتری باشد. در برخی موارد، ممکن است در مدرسه مورد تمسخر قرار بگیرد یا دچار فقدان اعتماد به نفس شود.
این مسئله چه جسمی و چه روانی باشد، اغلب به همکاری با یک متخصص پزشکی که در مورد دوره بلوغ آموزش دیده است نیاز دارد. با اجازه دادن برای مکالمه هدفمند یک شخص ثالث، می توانید از بروز هر نوع مشکل جلوگیری کنید و آن را حل کنید.
احساسات فرزند خود را تصدیق کنید و به او درباره ارزشمندی اش اطمینان بدهید، اما از گفتن دروغی که فقط ممکن است به اضطراب او بیفزاید، خودداری کنید.
