مهمترین دلایل سقط مکرر چیست؟

دكتر امیر حسن زرنانی، مدیر گروه ایمنولوژی تولید مثل پژوهشگاه ابن سینا سقط مكرر را از شایع‌ترین اختلالات تولیدمثلی برشمرد و گفت: سقط مكرر به بروز دو تا سه سقط پی در پی اطلاق می‌شود و شیوع آن یك مورد در هر ۲۰ بارداری (۵ درصد) است.

وی، با اشاره به تنوع و تعدد علت سقط‌های مكرر یادآور خاطرنشان كرد: پنج علت شایع شامل اختلالات سیستم ایمنی یا دفاعی – مادر نمی‌تواند جنین را به عنوان عضو نیمه بیگانه بپذیرد -، اختلالات ژنتیك در والدین یا جنین،‌ اختلالات هورمونی (هورمون بر رشد و تكوین جنین تاثیرگذاراست) اختلالات آناتومیك مربوط به شكل و ساختار رحم، تخمدان و ارگان‌های مرتبط نظیر اختلال در اسپرم و بالاخره عفونت‌هاست.

دبیر علمی سمپوزیوم سقط مكرر، با بیان این كه بارداری بر اثر عفونت‌ها به علت بروز تغییراتی در سیستم ایمنی و ایجاد روند التهاب به سقط منجر می‌شود، افزود: از اهداف برگزاری این سمپوزیوم شناسایی علل سقط و ارایه مشاوره‌های لازم است.

دكتر زرنانی، به برگزاری پانل‌هایی با جنبه روانشناختی مربوط به سقط اشاره كرد و افزود: چون در این دسته از بیماران امكان بارداری موجود اما امكان نگهداری آن وجود ندارد؛ زوجین به لحاظ روحی روانپریش و افسرده می‌شوند.

وی، بیشترین علت سقط مكرر را براساس بررسی‌های این مركز اختلال سیستم ایمنی برشمرد و افزود: البته هیچ وقت در درمان سقط مكرر علت‌ها نه بلكه ارتباطات بررسی می‌شود.

دبیر علمی سمپوزیوم سقط مكرر، اختلالات هورمونی و ژنتیكی را از دیگر علل سقط مكرر عنوان كرد و یادآور شد: در ۴۰ درصد موارد علتی برای سقط مكرر شناسایی نمی‌شود.

دكتر زرنانی، درمان سقط مكرر را بسته به علت آن متفاوت عنوان كرد و گفت:‌ درمان‌های ایمونولوژیك و در برخی موارد اختلالات ژنی ترومبوفیلی با تجویز داروها درمان پذیر است، این در حالی است كه اختلالات كروموزومی درمان خاصی ندارد.

وی، با بیان این كه اختلالات هورمونی و عفونت‌ها به راحتی درمان پذیرند، گفت:ایران به لحاظ خدمات درمانی هم پای سایر كشورهای دنیا نظیر آمریكا و اروپا حركت می‌كند.

مدیر گروه ایمنولوژی تولید مثل پژوهشگاه ابن سینا، با بیان این كه در مركز درمان سقط مكرر ابن سینا بیش از ۲۰ تخصص مرتبط با سقط مكررحضور دارند، یادآور شد: از این رو یك فرد مبتلا به سقط مكرر از جمیع جهات از جمله سیستم ایمنی، ژنتیك، هورمونی، عفونت‌ها، مشكلات زنان، روانشناسی و تغذیه و … بررسی می‌شود.
 
برای دیدن پربازدیدترین های نی نی نما لطفاً کلیک کنید…
اشتراک‌گذاری
2 نظر
  1. هر گونه خونريزي به صورت خفيف، شديد يا لكه‌بيني در نيمه اول بارداري از سوي مادر بايد جدي تلقي شود. اين علامت مي‌تواند نشانه در معرض خطر بودن جنين باشد. پس از بروز اين علامت مادر باردار بايد مورد معاينه پزشك قرار گيرد. اگر دهانه رحم كاملا بسته باشد و علائم ديگر خطر وجود نداشته باشد، واژه تهديد به سقط براي تشريح وضعيت جنين مورد استفاده قرار مي‌گيرد. در اين حالت به مادر توصيه مي‌شود استراحت كند و از فعاليت‌هايي كه ممكن است براي ادامه حيات جنين خطرناك باشد، بپرهيزد. اين حالت تنها وضعيتي است كه مي‌تواند مانع سقط شود.

    در مقابل وضعيت تهديد به سقط يك حالت ديگر هم قرار دارد كه سقط اجتناب‌ناپذير نام دارد. در سقط اجتناب‌ناپذير علاوه بر علامت‌ خونريزي واژينال، علائم خطر ديگري نظير پارگي كيسه آب، درد و باز شدن دهانه رحم نيز وجود دارد.
    در اين حالت مرگ جنين حتمي است و اصرار براي حفظ جنين مي‌تواند با خطراتي نظير سقط عفونتي يا سپتيك، سقط ناكامل يا سقط فراموش شده همراه باشد كه جان مادر را نيز به خطر مي‌اندازند. بنابراين در وضعيت سقط اجتناب‌ناپذير، تخليه رحم از محصول بارداري به روشهاي دارويي يا جراحي نظير كورتاژ در مركز بيمارستاني انجام مي‌شود و پس از اطمينان از پايدار بودن وضعيت حياتي مادر مي‌توان وي را ترخيص كرد.

    سقط ناكامل حالتي است كه قسمتي از جنين يا جفت خارج شده و قسمت‌هاي ديگر باقي مانده است. در اين حالت درد و خونريزي ادامه دارد. خونريزي مداوم مي‌تواند براي مادر خطرناك باشد. در اين حالت نيز بايد تخليه رحم در بيمارستان صورت بگيرد. سقط فراموش شده حالتي است كه جنين حيات خود را از دست داده است، ولي انقباض‌هاي رحمي صورت نگرفته و در نتيجه جنين و جفت در رحم مادر باقي مانده است. در اين حالت احتمال عفونت افزايش مي‌يابد و اين خطر جان مادر را تهديد مي‌كند. در اين حالت با توجه به صلاحديد پزشك پس از معاينه مادر و ارزيابي شرايط وي، مي‌توان منتظر آغاز انقباض‌هاي رحمي ماند يا تخليه رحم انجام داد.

  2. سقط جنین ناخواسته یا غیرعمدی، خروج ناخواسته رویان یا جنین پیش از هفتهٔ بیستم تا بیست و دوم بارداری است∗. چنانچه بارداری پیش از سی و هفت هفته خاتمه یابد و منجر به تولد نوزادی زنده گردد، “تولد زودرس”∗ یا “پیش از موعد”∗ تلقی می‌شود.[۲۵] جنینی که پس از حیات یافتن، در رحم و یا در زمان وضع حمل بمیرد، عموماً با اصطلاح “جنین مرده به دنیا آمد”∗ شناخته می‌شود.[۲۶] تولد پیش از موعد و زایمانِ جنین مرده، عموماً سقط جنین تلقی نمی‌شوند، اگرچه استفاده از این اصطلاحات گاهی با یک‌دیگر هم‌پوشانی پیدا می‌کند. تنها۳۰ تا ۵۰ ٪ از لقاح‌ها، سه‌ماهه اول را با موفقیت پشت سر می‌گذارند،[۲۷] حجم قابل توجهی از آن دسته از لقاح‌ها که به ثمر نمی‌رسند، پیش از آن‌که زن از عمل لقاح مطلع شده باشد، از بین می‌روند[۲۸] و بسیاری از بارداری‌ها پیش از آنکه پزشکان توانایی تشخیص رویان را داشته باشند خاتمه می‌یابند.[۲۹] در بررسی از حداقل ۵۰ ٪ از بارداری‌های زود خاتمه یافته، شایع‌ترین دلیل سقط جنینِ غیرعمدی در طول سه‌ماهه اول بارداری، اختلالات کروموزومی است[۱۰][۱۶]، از جمله سایر دلایل می‌توان به بیماری‌های عروقی (همچون لوپوس)، دیابت، سایر مشکلات هورمونی، عفونت و اختلالات رحمی اشاره کرد.[۳۰] بالا رفتن سن مادری و سابقه بیمار در سقط غیرعمدی جنین، به عنوان دو عامل اساسی مرتبط با افزایشِ ریسکِ سقطِ غیرعمدی شناخته می‌شوند.[۳۱] سقط جنین غیرعمدی، هم‌چنین ممکن است در نتیجه تروما یا ضربه اتفاقی نیز رخ دهد.[۳۲] …ویکی پدیا

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.