خودتان برای آموزش توالت آماده‌اید؟!
تکنیک کودک بی‌پوشک یک روش «بدون پوشک» است. یعنی احتمال خرابکاری و آبکشی در این روش بیشتر از ۱۰۰ درصد است! بنابراین باید از قبل خودتان را برای هر چیزی آماده کنید. اگر حوصله این طور کارها را ندارید، می‌توانید از شورت‌های آموزشی استفاده کنید، اما دیگر انتظار تمام شدن ماجرا در ۳ روز را نداشته باشید. روش‌هایی که همراه با پوشک هستند و مثلا مادر در ساعات معینی بچه را به دستشویی می‌برد، ممکن است ماهها طول بکشند. اما این یک روش تضمینی چند روزه است.
اگر واقعا می‌خواهید این روش برایتان کار کند، باید بچه‌تان را لخت رها کنید! اگر این موضوع برایتان غیرقابل تحمل است، از یک روش دیگر استفاده کنید. در غیر این صورت، الان بهترین زمان برای شروع است. اگر از همین حالا خودتان را آماده کنید، می‌توانید تابستان را بدون پوشک سپری کنید! هورا!
برای تعطیلات آموزش توالت چه چیزهایی لازم دارید؟
– یک لگن آموزشی کودک که او خودش به تنهایی بتواند رویش بنشنید. اگر بتوانید برای هر جای خانه (مثلا اتاق خودش، هال، آشپزخانه، توالت و حمام) یکی تهیه کنید، فوق‌العاده است.
– یک عالمه آب یا آبمیوه و مایعات دیگر برای نوشیدن
– جایزه برای هر بار استفاده مطلوب(!) از لگن (شکلات، چیپس یا هر چیز دیگری که کودکتان واقعا دوست داشته باشد و شما معمولا او را از خوردن‌اش محروم می‌کنید!)
– شلنگ یا ظرف آب و یک عالمه دستمال و سطل و این طور چیزها برای پاک کردن رخدادهای تصادفی در وسط خانه.
– چند دست شلوار یا شورت راحت که فوری پایین بیایند؛ برای وقت‌هایی که بیرون از خانه هستید.
– چند دست زیرانداز جاذب آب یک بار مصرف (می‌توانید از داروخانه تهیه کنید) برای جاهای خاص که نمی‌خواهید احیانا کثیف شوند؛ مثلا روی صندلی ماشین یا مبلی که روی آن می‌نشینید. بهتر است آن را طوری پهن کنید که کودکتان متوجه آن نشود، مثلا زیر روکش اصلی صندلی.
و اما برنامه…!
یک ماه قبل از شروع
کنترل کنید که کودکتان برای شروع برنامه آموزش توالت آماده است یا نه. آمادگی، یعنی این که کودکتان بعد از هر بار دستشویی برای ۲ ساعت یا بیشتر خشک می‌ماند، از شما می‌خواهد که به توالت برود، دوست ندارد پوشکش کنید و در زمانهای نسبتا مشخصی در روز مدفوع میکند. اگر کودک شما ۲۸ ماهگی را پشت سر گذاشته باشد، به احتمال زیاد این نشانه‌ها را خواهد داشت. هر چه سن بچه‌ها بیشتر از ۲۸ ماه و نزدیک‌تر به ۳ سالگی باشد، موفقیت این روش بیشتر تضمین می‌شود.
برنامه کاری‌تان را خالی کنید و ۳ روز را دربست کنار بگذارید و روی آموزش توالت تمرکز کنید. یک نفر دیگر (پدر، مادربزرگ یا پرستار) را هم کنار دستتان داشته باشید تا حداقل در ۲ روز اول کمک‌تان کند.
یک جور «سرود توالت» اختراع کنید! هدف این است که با رقص و سرود و خوشحالی کودک را به خاطر موفقیتش تشویق کنید و برای ادامه دادنش به او انگیزه بدهید. بنابراین این سرود میتواند یک آواز باشد، یک هورای دسته‌جمعی یا یک رقص ۳ نفره با کودکی که توی هوا پرت می‌شود! به این فکر کنید که کودکتان چطوری‌اش را دوست دارد.
۲ تا ۵ هفته قبل از شروع آموزش، کودکتان را با لگنش آشنا کنید. وقت‌هایی که خودتان، همسرتان یا نزدیکان دیگری که با آنها رودربایستی ندارید، می‌خواهید به توالت بروید، به او اطلاع بدهید که دارید برای چه کاری می‌روید! می‌توانید مراحل توالت را از پایین کشیدن شلوار تا سیفون و شستن دست‌ها برایش توضیح بدهید. حتی می‌توانید بعد از توالت، همراه با همسرتان برای خودتان سرود توالت را اجرا کنید! اگر والدین این کار را برای خودشان بکنند، کودک حس میکند این یک تفریح خانوادگی است! می‌توانید این کار را برای عروسک‌های کودکتان هم اجرا کنید و تمام مراحل توالت را به او نشان بدهید.
یک هفته قبل از شروع
یک بسته پوشک را به کودکتان نشان بدهید و بگویید که از چهارشنبه (یا هر روز دیگری که قرار است آغاز تعطیلات ۳ روزه آموزش پوشک‌تان باشد) دیگر نیازی به این‌ها ندارید و او قرار است بی‌پوشک بگردد. این را به عنوان یک ماجرای مفرح و هیجان‌انگیز معرفی کنید. به او بگویید هر وقت این بسته پوشک تمام شود، دیگر نیازی نیست او پوشک به پا کند و آزاد است!
یکی از علت‌های کارآمدی این روش (و علت این که به آن روش «کودک، بی‌پوشک» می‌گویند) این است که بچه‌ها عاشق این هستند که بی‌لباس بگردند!
اولین روز آموزش
همراه با کودکتان از خواب بیدار شوید. پوشکش را باز کنید. بهتر است کودکتان لباسی داشته باشد که مزاحم نشستن او روی لگن نشود. یک دامن کوتاه (بدون شورت) برای دخترها عالی است. برای پسرها هم فقط یک شورت راحت‌تر است. از حالا به بعد شما و همسرتان باید چشم بدوزید به بچه‌تان تا اگر نشانه‌هایی از نیاز به دستشویی دیدید، او را فوری به نزدیک‌ترین لگن برسانید.
در طول روز همگی (یعنی خودتان، همسرتان و کودکتان) را مجبور کنید میوه و چیزهای آبکی بخورند و کلی آب و شربت دم دست بگذارید که چیزی برای توالت داشته باشید! هر وقت خودتان خواستید به توالت بروید، به کودکتان بگویید و مراحل را برایش توضیح دهید. جای دقیق لگن را به او نشان بدهید و بگویید که چه انتظاری از او دارید.
اگر کودکتان روی لگن نشست و کارش را انجام داد، موفقیتش را به او تبریک بگویید، حتی اگر بیشترش روی زمین ریخته بود و فقط یک قطره‌اش به لگن رسیده بود! اگر این طوری شد، سرود توالت را با هم اجرا کنید و حتی می‌توانید به او جایزه هم بدهید. بعد از ۱۰ تا ۱۲ بار، معمولا بچه‌ها یاد می‌گیرند به صورت مستقل از لگن استفاده کنند.
اگر یک اتفاق ناخوشایند رخ داد (مثلا مبل یا فرش کثیف شد) نگویید «چیزی نیست!». به جایش با یک لحن ملایم و کمی ناراحت بگویید «جیش (یا پی‌پی) توی لگن!» و به کودکتان کمک کنید تا فرش و مبل را تمیز کنید. به هیچ عنوان سرش داد نزنید و به خاطر اتفاقی که افتاده، شرمنده‌اش نکنید. اتفاق، حتما می‌افتد!
قبل از زمان خواب بعدازظهر و خواب شبانه، به کودکتان بگویید که وقت توالت است (از او نپرسید که می‌خواهد برود یا نه، چون جوابش نه خواهد بود!) و بعد پوشکش کنید، مگر این که مطمئن باشید خشک می‌ماند.
روز دوم آموزش
روش روز اول را ادامه بدهید. تنها تفاوت این است که در روز دوم می‌توانید یک ساعت در بعدازظهر بیرون بروید. صبر کنید تا او در لگن کارش را بکند و بعد سریع از خانه بیرون بزنید! این طوری به او می‌فهمانید که بین زمان بیرون رفتن از خانه و دستشویی کردن، ارتباطی وجود دارد. ضمنا با این کار کودکتان را با «توالت درخواستی» هم آشنا می‌کنید، یعنی قبل از بیرون رفتن از او بخواهید که توالت کند.
موقع بیرون رفتن پای کودکتان یک شلوار راحت بکنید و برایش پوشک یا شورت آموزشی نپوشانید. قرار است برای هر رخدادی، داخل خانه یا بیرون آن کودک را آزاد بگذارید. با این حال چند دست لباس با خودتان بردارید؛ شاید خیلی هم خوش شانس نبودید!
بهتر است برای بیرون رفتن یک جای نزدیک را انتخاب کنید تا پیاده (بدون ماشین) بروید. قدم زدن در محله (حتی اطراف ساختمان خودتان) یا رفتن تا پارک نزدیک خانه، این امکان را مهیا میکند که یک لگن کوچک را هم با خودتان ببرید. در این مرحله، انتظار نمی‌رود که کودک بتواند خودش را یک ساعت نگه دارد.
روز سوم آموزش
همان روش روز اول را ادامه بدهید، اما می‌توانید صبح و عصر برای یک ساعت بیرون بروید. هر بار قبل از رفتن از کودکتان بخواهید توالت کند و بعد بیرون بروید.
برای بیرون رفتن همان کارهای قبلی را بکنید؛ شلوار راحت، لگن کوچک همراه و لباس‌های اضافه.
بعد از آموزش
بعد از این تعطیلات طولانی می‌توانید انتظار داشته باشید که کودکتان هر بار که لازم دارد، خودش را به لگن برساند یا به شما بگوید که کمکش کنید. اما برای رسیدن به نتیجه مطلوب، همچنان باید انتظار اتفاقاتی را داشته باشید.
برای ۳ ماه آینده، به کودکتان اجازه بدهید با شورت یا با یک شلوار شل و ول در خانه بگردد. پوشک را فقط برای خواب شبانه استفاده کنید. بیرون از خانه هم شلوارهای راحت پای او کنید که پایین کشیدن‌شان ساده باشد.
شورت‌های آموزشی یا لباس‌های زیر تنگ برای بچه حس پوشک را دارند و استفاده از آنها قبل از ۳ ماه کودکتان را ترغیب میکند که توی همان‌ها کارش را انجام بدهد. بعد از ۳ ماه بدون هیچ رخداد غیر منتظره، می‌توانید به او شورت بپوشانید.
وقتی بیرون می‌روید، لگن کوچک‌تان را همراه‌تان ببرید. در محیط‌های عمومی از آن در دستشویی‌های عمومی استفاده کنید یا از تبدیل‌های توالت فرنگی برای او استفاده کنید. حتما دست‌های خودتان و کودکتان را بعد از استفاده از توالت بشویید.
اگر آموزش ۳ روزه جواب نداد، چطور؟
اگر کودک شما بعد از آموزش ۳ روزه هیچ اشتیاقی برای استفاده از لگن نشان نداد، ۶ تا ۸ هفته وقفه ایجاد کنید و دوباره امتحان کنید. اگر کودکتان کمتر از ۷۵درصد موفقیت نشان بدهد یا اصلا برایش اهمیتی نداشته باشد که زیر پایش خیس می‌شود، آموزش را متوقف کنید و به بعد موکول کنید.
مثبت و منفی‌های آموزش ۳ روزه توالت
چیزهای خوب
روش آموزش ۳ روزه «کودک، بدون پوشک» یک روش آسان است که هر مادر و پدری می‌توانند آن را دنبال کنند. اگر به نظرتان آموزش توالت رفتن یک فرایند مخوف و پراضطراب است، یا فکر می‌کنید آموزش آن غیر ممکن است، این روش را انتخاب کنید!
این روش خیلی سریع جواب می‌دهد؛ در نتیجه برای مادرهای شاغل یا آن‌هایی که مجبورند در مدت مشخصی این ماجرا را تمام کنند (مثلا اگر انتظار فرزند دوم را می‌کشید یا یک سفر کاری در پیش دارید) مفید است. ضمنا کودکتان هم به خودش افتخار میکند و احساس استقلال به دست می‌آورد. علاوه بر این، شما می‌توانید پول‌هایی را که برای خریدن پوشک خرج می‌کرده‌اید، کنار بگذارید و به خاطر پوشک‌های کثیف‌تان هم کمتر به محیط زیست آسیب می‌زنید!
این روش به جایزه دادن متکی نیست و تشویق کودک در حد سرود توالت یا یک آواز تشویقی است. بنابراین لازم نیست نگران این باشید که کودکتان برای توالت به جایزه (مثلا شکلات) وابسته می‌شود. ضمنا با این روش شما توالت را به یک فعالیت مفرح و بامزه تبدیل می‌کنید و از تبدیل شدن کودکتان به یک موجود بیزار از توالت (که باید برای بردنش به دستشویی دنبالش بدوید و التماسش کنید) جلوگیری می‌کنید.
چیزهای بد
این که ۳ روز در خانه بمانید و چشم‌های‌تان را به کودکتان بدوزید تا متوجه کوچک‌ترین نشانه و تحرک از او برای نیاز به توالت شوید، کمی سخت است. البته این موضوع معمولا پس از روز اول و با یادگیری کودک راحت‌تر می‌شود. اگر هر دو (شما و همسرتان) شاغل باشید، این موضوع سخت‌تر هم می‌شود و شاید نیاز به یکی دو روز مرخصی داشته باشید.
این که کودکتان بخواهد ۳ روز در خانه لخت بگردد، شاید برایتان خوشایند نباشد. ممکن است شما این کار را غیراخلاقی بدانید، در حالی که خانواده‌های دیگری مشکلی با این که کودک‌شان را با خودشان به توالت ببرند و مراحل کار را نشانش بدهند هم نداشته باشند. این به وضعیت فرهنگی خودتان مربوط است و شما باید روشی را که خودتان می‌پسندید، انتخاب کنید. اگر دوست ندارید کودکتان کاملا لخت باشد، می‌توانید یک دامن پای دخترتان کنید یا یک شورت شل و آویزان پای پسرتان. ضمنا، فصل سرما هم میتواند مانع اجرای این روش باشد. شاید لازم باشد دمای شوفاژهای خانه را کمی زیاد کنید یا برای اجرای برنامه تا تابستان صبر کنید.
چند تجربه واقعی برای اجرای برنامه «کودک بدون پوشک»
من این برنامه را در کمال ناامیدی شروع کردم! آن موقع کودک دومم را باردار بودم و ترجیح می‌دادم هر چه سریع‌تر این ماجرا تمام شود، اما امید نداشتم که واقعا این اتفاق رخ بدهد. روز اول بی‌نهایت تاسف‌بار و ناامید کننده بود. دخترم حتی متوجه نمی‌شد که دریاچه زیر پایش کاردستی خودش است! حتی تلاشی هم برای رسیدن به لگن نمی‌کرد. وقتی روز اول به شب رسید، مطمئن بودم که اشتباه کرده‌ام و زود اقدام کرده‌ام. تعداد شورت‌های شسته شده روی بند ۱۲ تا بود و آن قدر خانه را آب کشیده بودیم که دیگر هیچ حوله و دستمال خشکی نداشتیم. من دچار کمردرد شده بودم و همسرم تمام روز داشت حوله می‌شست. روز دوم همه چیز خیلی بهتر بود. تعداد آب‌کشی‌ها به ۳ بار رسید. دخترم سعی کرده بود خودش را به لگن برساند، اما در اغلب اوقات موفق نمی‌شد. با این حال انگار تازه دخترم فهمیده بود که قضیه از چه قرار است! روز سوم عالی بود. آبکشی تمام شد. ما موفق شده بودیم!
– قاطع باشید. به خودتان بگویید: همین است؛ ۳ روز دیگر همه چیز تمام شده است! چشم‌های‌تان را به روی سختی‌ها ببندید و شروع کنید.
– از کلی وقت قبل به ماجرا فکر نکنید و خودتان را نترسانید. ماجرا واقعا ساده‌تر از چیزی که فکرش را می‌کنید، پیش می‌رود. خیلی از مادرها بعد از این که کودک‌شان را از پوشک گرفتند، می‌گویند اگر می‌دانستم این قدر ساده است، زودتر می‌گرفتم!
– اگر برای فرشها یا مبل‌های‌تان نگرانید، جمع‌شان کنید! فرش‌های گران قیمت‌تان را لوله کنید و روی مبل‌های‌تان روکش بکشید تا نخواهید تمام مدت به آنها فکر کنید. به هر حال آب کشیدن یک متر سرامیک راحت‌تر از شستن فرش ۹ متری است.
– اگر نمی‌خواهید همه جای خانه‌تان را شلنگ بکشید، یک جا در خانه‌تان را که آب کشیدنش آسان‌تر است (مثلا آشپزخانه یا راهروی جلوی حمام یا دستشویی) برای کودکتان جذاب کنید. خودتان همان جا بپلکید و اسباب بازی‌های او را هم همان جا بیاورید. شاید بهتر باشد ۳ روز خانوادگی در همین محل اطراق کنید!
– می‌توانید به جای سرود توالت، از جایزه‌هایی مثل شکلات و چیپس استفاده کنید یا فقط قول یک سه‌چرخه را بدهید.
– لگن را دم دست بگذارید! تجربه من نشان داد این که دخترم روز اول سراغ لگن نمی‌رفت، به خاطر دوری‌اش بود. عضلات بچه‌ها هنوز آن قدر سفت نیست که بتواند جلوی ریزش ادرار را تا رسیدن به لگن بگیرد. اگر لگن درست بغل دست بچه باشد، او میتواند فوری رویش بنشیند. اما رسیدن تا دستشویی، کار سختی است. بهترین کار این است که همان جا، وسط خانه یا اتاق یا آشپزخانه (هرجا که کودک بیشتر حضور دارد) یک زیرانداز ضدآب بیندازید و لگن را رویش بگذارید. این طوری احتمال موفقیت و در نتیجه اعتماد به نفس کودک را بیشتر می‌کنید. من این کار را روز دوم انجام دادم و فوری نتیجه‌اش را دیدم!
چطور همه جا را تمیز کنیم؟
احتمال این که مجبور شوید چند جا را آب بکشید، قطعی است. پس از قبل خودتان را آماده کنید.
– برای آب کشیدن زمین، باید از آب جاری یا کر استفاده کنید. یک شلنگ که به شیر آب وصل شده، نجسی را تمیز میکند. اول عین نجاست (ادرار یا مدفوع) را با دستمال کاغذی خشک کنید. بعد روی آن آب بگیرید. اگر در آن محل آب‌رو (چاه) وجود داشته باشد(مثل دستشویی یا حمام یا آشپزخانه)، کارتان خیلی راحت است. آب بگیرید و سعی کنید بدون پخش و پلا شدن آب، وارد راه‌آب شود.
– اگر آب‌رو ندارید (مثلا وسط هال یا پذیرایی یا اتاق نجس شده) بعد از تمیز کردن نجاست، دور تا دور محل نجاست را حوله یا دستمال بچینید؛ طوری که آب به بیرون محیط درز نکند. روی نجاست آب بریزید. آب را با حوله‌ها کاملا جمع کنید (مواظب باشید به بیرون محیط دایره حوله‌ها درز نکند) و حوله‌ها را در یک لگن بیندازید. اگر از آب شلنگ استفاده می‌کنید با یک بار آب ریختن و کاملا جمع کردن، محل پاک می‌شود. اما اگر به آب جاری دسترسی ندارید و مثلا با پارچ آب، آب می‌ریزید، باید این کار را ۳ بار تکرار کنید. با ۳ بار آب ریختن و خشک کردن، محل پاک می‌شود.
– برای شستن لباس‌های بچه (و احیانا حوله‌هایی که برای پاک کردن زمین استفاده کرده‌اید) کافی است آنها را زیر شیر آب بگیرید و چند بار خیس کنید و بچلانید تا مطمئن شوید که آب داخلش بیرون آمده و تمیز شده.
– برای شستن خود بچه، یک بار آب ریختن با شلنگ کافی است. زیاد بچه را نشویید. اذیت می‌شود.
– اگر وسیله‌ای مثل مبل و میز نجس شد، بهترین راه این است که آن را ببرید توی حمام و یک بار رویش آب شلنگ بگیرید. در غیر این صورت باید همان روش آب ریختن و خشک کردن را اجرا کنید.
این روش برای از پوشک گرفتن بچه خیلی مفید بود. من قبل از اینکه فرشها را بدم قالیشویی دخترمو از پوشک گرفتم.
شما باید برای دست کم سه ماه وقت و انرژی بگذارید تا کودک برای توالت رفتن آموزش دهید.
زمانی کودک آماده آموزش توالت‌کردن است که خیس شدن یا کثیف شدن کهنه را دریابد یا بتواند بگوید که می‌خواهد سر لگن بنشیند. این وضعیت معمولا هنگامی رخ می‌دهد که کودک شما ۱۸ تا ۲۴ ماهه باشد. با این حال ممکن است تا ۲٫۵ تا سه سالگی کودک هنچنان نیاز به پوشک کردن داشته باشد.
به کودک اجازه دهید ادرار و مدفوع خود را در توالت ببیند. بگذارید کودک با سیفون توالت بازی کند. قبل از آموزش توالت رفتن به کودک، یک لگن بچه در محیط بازی کودک بگذارید تا کودک با لگن بچه آشنا شود.
به کودک اجازه دهید با مشاهده و لمس کردن با لگن آشنا شود. به او بگویید لگن مال اوست و اجازه دهید کودک با لباس کامل مانند صندلی روی لگن بنشیند. به او اجازه دهید هر وقت خودش خواست از روی لگن بلند شود تا این کار او را خسته نکند.
بعد از اینکه کودک به نشستن روی لگن عادت کرد، او را بدون لباس و پوشک روی لگن بنشانید تا کودک به نشستن بدون لباس روی لگن عادت کند.
همچنین خالی کردن لگن به درون توالت و کشیدن سیفون آن را به او نشان دهید. بعد از اینکه کودک با کشیدن سیفون توالت و نشستن بر لگن احساس راحتی کرد، می‌توانید شروع به آموزش دادن دفع در لگن به او کنید.
شلوارهای گشاد که به راحتی از پای کودک خارج می‌شود، به او بپوشانید.
هر وقت که کودک اعلام کرد که نیاز به رفتن به توالت دارد، او را روی لگن بنشانید.
هنگامی که کودک احساس نیاز به ادرار کردن یا اجابت مزاج دارد، ممکن است حالت صورتش تغییر کند یا کاری را که داشت انجام می‌داد، متوقف کند. به غیر از توجه به این نشانه‌ها، کودک را در فواصل منظم مثلا هر یک ساعت نیم تا ۲ ساعت روی لگن بنشانید.
هنگامی که کودک روی لگن نشسته است، پهلوی او بمانید. حرف زدن با کودک یا قصه خواندن برای او کمک میکند تا او آرامش پیدا کند.
هنگامی که کودک خودش به توالت می‌رود، او را تشویق کنید. اما اگر کودک دفع انجام نداد، او را سرزنش نکنید. در مقابل کودک شکیبا باشید.
هنگامی که کودک یاد گرفت چگونه از لگن استفاده کند، میتواند استفاده از توالت فرنگی را هم به او آموزش دهید.
ممکن است این مراحل آموزشی تا سه ماه طول بکشد.مهم این است که شما بردبار و حامی کودک خود باشید. نباید زمانیکه اشتباهی از کودک سر زد، او را نتبیه کنید.
چنانچه کودک در مدت سه ماه توالت رفتن را یاد نگرفت، با پزشک خانوادگی مشورت کنید محتمل‌ترین دلیل در مورد اینکه کودکتان استفاده از لگن را یاد نمی‌گیرد، این است که هنوز آمادگی برای آموزش توالت را ندارد و باید صبر کنید تا بزرگتر شود.
براي اينکه بدانيد چه وقت و چگونه کودک خود را از پوشک بگيريد به اين هشت راه دقت کنيد.
۱٫ از ايجاد اضطراب و تشويش در کودک جلوگيري کنيد.
۲٫ با ديدن و شناخت اطراف خود مهارت‌ها توانايي او را پرورش دهيد. کودک بايد اول توالت و دستشويي را ببيند تا بهفمد منظور ما از دستشويي رفتن براي ادرار کردن چيست.
۳٫ محيط دستشويي بايد محيطي جالب باشد. تميزي، خوش‌بويي و قرار دادن اسباب‌بازي کوچک و صابون‌هاي عروسکي در از پوشک گرفتن کودک تاثير دارد.
۴٫ لگن مخصوص براي کودک تهيه کنيد که شکل عروسک داشته باشد.
۵٫ دمپايي نرم و طرح‌دار براي کودک تهيه کنيد.
۶٫ حوله نرم و خوش‌رنگ براي کودک بخريد تا پس از دستشويي او را خشک کنيد.
۷٫ به کودک فرصت بدهيد و صبور باشيد. هر نيم تا يک ساعت او را به دستشويي ببريد.
۸٫ اگر کودک خود را خيس کرد او را سرزنش نکنيد. به او بگوييد کار اشتباهي کرده و بايد قبل از خيس شدن اطلاع دهد.
هر وقت کودک موفق به کنترل خود شد او را تشويق کنيد. فراموش نکنيد کودکان دو ساله هنوز کوچک هستند و بايد کمکم و به تدريج بتوانند ادرار و مدفوع خود را کنترل کنند.
عجله کردن و تنبيه کودک نه تنها کمکي در کنترل ادرار و مدفوع کودکان نمي‌کند بلکه در او ايجاد اضطراب و استرس کرده و ممکن است حتي مدت بيشتري طول بکشد تا اين کنترل را به دست آورد. حتي ممکن است او را دچار ساير مشکلات روحي و اختلالات جسمي هم کند.
بیشتر والدین این آموزش را هنگامی که کودک دوسال و نیم دارد آغاز می کنند.
از آنجا که بازه زمانی آمادگی کودکان با یکدیگر بسیار گسترده است باید به علایمی که نشان دهنده آمادگی کودک هستند توجه کنید: آیا می تواند از دستورالعمل های ساده پیروی کند؟ آیا می تواند راه برود یا بنشیند؟ آیا می تواند شلوار خود را پایین و سپس بالا بکشد؟ اگر کودک آمادگی های ابتدایی را ندارد، سعی کنید تا حد امکان او را مجبور به انجام این کار نکنید. این اجبار برای روحیه کودک خوب نیست.
بعلاوه، از همه کودکان نباید انتظار مشابهی داشت. اصولا پسرها کندتر از دخترها دستشویی می کنند. یا فرزندان دوم یا سوم خانواده خیلی سریع تر از فرزندان اول یاد می گیرند که خودشان دستشویی بروند.
کودکان با يکديگر فرق دارند و زمان از پوشک گرفتن آنها هم با هم متفاوت است. البته عوامل متعددي در اين مساله دخيل هستند. اما آنچه از همه مهم‌تر است صبر و حوصله مادر در از پوشک گرفتن کودک است.
وقتي سيستم عصبي کودک به تدريج متکامل مي‌شود و آمادگي پيدا مي‌کند که ادرار و مدفوع خود را کنترل کند. اين زمان معمولا بعد از دو سالگي و اغلب تا سه سالگي است.
چند مورد از مهم ترین نشانه های آمادگی کودک برای پذیرش آموزش توالت رفتن را که دکتر براندا گاردنر در کتاب خود آورده است:
۱- هنگامی که کودک توانایی فهم دستورات شما را داشته باشد تا بتواند مراحل مختلف آموزش را درک کند.
۲- وقتی که کودک نسبت به کاری که در پوشک خود انجام داده کنجکاوی کند و بین خشک بودن و خیس بودن خود تفاوت قایل شود. این موضوع نشان می دهد که ماهیچه های بدن او توانایی لازم برای نگهداری ادرار یا مدفوع را دارند.
۳- هنگامی که فاصله ادرار کردن کودک چند ساعت طول بکشد و او بتواند خود را نگه دارد و خیس نکند.
۴- هنگامی که کودک بتواند به تنهایی روی توالت و لگن بنشیند و همچنین بتواند شورت و زیر شلواری خود را پایین یا بالا بکشد.
۵- هنگامی که کودک تمایلی به مستقل شدن داشته باشد.
آشنایی و توجه به نکات زیر در مورد آموزش توالت رفتن لازم می باشد:
از توانایی خود در تشخیص زمان مناسب اطمینان حاصل کنید و تحت تأثیر فشار دیگران شروع به آموزش نکنید.
درصورتیکه احساس می کنید، نمی توانید مشکلات احتمالی را بپذیرید و عصبانی خواهید شد، آموزش را شروع نکنید.
كودك در هنگام شروع آموزش يبوست و اسهال نداشته باشد.
به هيچ عنوان نبايد با هدف کاهش ادرار كودك، مايعات در هنگام آموزش كم شود چون ايجاد يبوست مي كند و يبوست به علت دردي كه دارد كودك را از لگن بيزار مي كند چون گمان مي كند علت درد او نشستن بر سر لگن است. ضمن اينكه كمبود آب فرآيند آموزش را كند مي كند.
محيط خانه را آماده كنيم كه اگر كودك كثیف كرد دعوايش نكنيم حتي در حد يك واي، چون كودك به شدت احساس سرخوردگي و گناه مي كند و گمان مي كند كه دستشويي كردنش گناه و خطاي بزرگي است كه بايد كنترلش كند.
دستشويي را تميز و كاملاً روشن و خوش بو كنيم و یا چند اسباب بازي و صابون‌هاي عروسکي بگذاريم كه تا آخر آموزش آنجا باشند.
در صورت استفاده از لگن، لگن مناسب با وضعیت جسمی و جنسی براي کودک تهيه کنيد. همچنین دمپايي نرم و طرح‌دار براي کودک تهيه کنيد.
لباس‌ها و شلوارهای گشاد تن کودک بکنید که درآوردن آنها راحت باشد.
تحت هيچ شرايطي دو آموزش را با هم انجام ندهيم مثلاً گرفتن شير يا جدا كردن محل خواب با پوشك گرفتن.
اطلاعات نسبي از برنامه دستشويي رفتن کودک بدست آورید.
در امر آموزش بسيار مهم است كه كودك شما تحت آموزش يكسان قرار گيرد يعني اگر كه مادرتان هم از كودكتان مراقبت مي كند او هم دقيقاً همانند شما با كودك رفتار كند تا كودك دچار دو گانگي نشود.
عجله کردن و تنبيه کودک نه تنها کمکي در کنترل ادرار و مدفوع کودکان نمي‌کند بلکه در او ايجاد اضطراب و استرس کرده و ممکن است حتي مدت بيشتري طول بکشد تا اين کنترل را به دست آورد. حتي ممکن است او را دچار ساير مشکلات روحي و اختلالات جسمي هم کند.
به کودک حداقل یک کلمه، اشاره و یا علامت در هنگام داشتن ادرار و یا مدفوع، برای خبر کردن یاد بدهید.
وقتی کودکتان به طور ناگهانی خودش را کثیف کرد، او را در دستشویی تمیز كرده و استفاده از لگن را یادآوری كنید و از او بخواهید دفعه بعد به دستشویی برود.
در صورتی که کودک از محل توالت، صدای سیفون و… می‌ترسد ترس‌ها را در او از میان ببرید. او باید محل قرار گرفتن ادرار و مدفوع را ببیند و خودش سیفون را بکشد. کودک را تشویق کنید تا درباره ترس‌هایش صحبت کند. این کار به شما کمک میکند تا مسائل او را بهتر درک کرده و نسبت به حل آنها موفق‌تر عمل نمایید.
پوشك شب گاهي تا سه سال و نيم ادامه دارد.
اغلب بچه‌ها از چاه توالت مي‌ترسند و اگر قرار باشد از ابتدا لگن را به آنجا ببريد، از آن واهمه پيدا مي‌کنند. نبايد با حس ترس آموزش را شروع کرد. پس از فهماندن اينکه لگن براي چه کاري است، بايد در يک راهروي خلوت يا حمام به کودک آموخت روي لگن بنشيند و ادرار يا مدفوع کند. تهيه اسباب‌بازي صدادار پلاستيکي مخصوص توالت رفتن هم مهم است تا کودک فقط هنگام دفع اجازه بازي با آن را داشته باشد. همين که او دستور «لباستو در آر، برو بنشين روي لگن و بيا يه عکس برگردان جايزه بگير.» را اجرا کند و ساعتي يکبار اين کار انجام دهد، شروع خوبي است و چه دفع داشته باشد چه نه، بايد عکس‌برگردان را بگيرد. کودک را عادت دهيد ۳ بار در روز، ۱۰ دقيقه بعد از مصرف هر وعده غذايي ۵ تا ۱۰ دقيقه روي لگن بنشيند چون حرکات روده بعد از غذا افزايش مي‌يابد و به دفع مدفوع کمک مي‌کند.
اغلب کودکان بین ۱۸ ماهگی تا ۴ سالگی کنترل مثانه کسب میکنند. از آن پس، نسبت کودکانی که در نگهداشتن ادرار در طول روز یا در رختخواب مشکل دارند به نحو چشمگیری افت می کند. در دوازده سالگی ۸ درصد پسرها و ۴ درصد دخترها به شب ادراری مبتلا هستند.
محيط دستشويي بايد محيطي جالب باشد. تميزي، خوش‌بويي و قرار دادن اسباب‌بازي کوچک و صابون‌هاي عروسکي در از پوشک گرفتن کودک تاثير دارد.
ایاکودک درابتدا باید شبها پوشک شودیاخیر ؟ اگر پاسخ بلی است تاچند وقت پوشک شبانه ادامه داشته باشد؟
ناشناس عزیز! بهتر است تا یک ماه شبها پوشک کنید و بعد از آن از شورت آموزشی استفاده کنید…
زمانیکه احساس کردید کودک دیگر با استفاده از لگن مشکلی ندارد و به راحتی با این موضوع کنار آمده پوشک را کنار بگذارید و از شورت‌های آموزشی استفاده کنید. این کار اجازه می‌دهد کودک اعتماد به نفس بیشتری پیدا کند و پس از مدتی خودش شورت آموزشی را از پایش درآورد و روی لگن بنشیند، ولی همچنان پوشک را در برنامه شبانه و خواب کودک نگه دارید. اگر کودکتان به استفاده از شورت‌های آموزشی عادت کرد و پیش از انجام عمل دفع شما را مطلع کرده و به دنبال لگن بود، وقت آن رسیده از شورت‌های معمولی استفاده کنید، اما هنوز هم امکان خطا وجود دارد، پس یادآوری استفاده از لگن را فراموش نکنید. پس تمام راه‌ها و جوانب را در نظر بگیرید تا روز به روز به موفقیت نزدیک‌تر شوید.
عصبانيت و تنبيه كار را خيلي خيلي سخت مي كند و آفت اين قضيه عصباني شدن و دادن زدن سر كودك و همچنين وسواس شديد است .
مادران حساس يا وسواس به تميزي يامسايل شرعي بايد كاملا خود را اماده اين مساله كنند ، بهتر است براي مدتي فرشهايتان را لوله كنيد و گوشه اتاق بگذاريد ( براي آرامش خود و فرزندتان قيد دكور خانه را براي مدتي بزنيد ) و با خود بگوييد مثلا بعدا ز دوماه كه آموزش به پايان رسيد ، من تمام خانه را تميز مي كنم .
ممكن است كودك دو سه روز يا شايد يه هفته اول را به خوبي همكاري كند ولي دوباره برگردد ، در چنين مواقعي بهتر اس به اوو فرصت بدهيم و دو هفته استراحت را در نظر بگيريم .
یکی از مهم ترین وسایل موردنیاز برای آموزش دستشویی رفتن کودکان، خریدن توالتی به اندازه کودک است. برای این منظور توالت های فرنگی کوچک و پلاستیکی متنوعی در بازار وجود دارند. آغاز یادگیری دستشویی در جایی غیر از پوشک، باید با توالت کوچک شروع شود تا کودک احساس راحتی داشته باشد. کودکان از صدای سیفون توالت می ترسند و این توالت های پلاستیکی دیگر این صدای وحشتناک را ندارند.
تجربه من: بچه را هر ١٠ دقیقه دستشویی ببرید تا یاد بگیره. ۱۰ روز طول می کشه…البته از ۲۰ ماهگی…
باز کردن پوشک نوزاد برای آموزش دستشویی رفتن به او اولین راهی است که به فکر مادران می‌رسد. اما واقعیت این است که هیچ کودکی تنها به‌خاطر نداشتن پوشک مجبور به استفاده از دستشویی نمی‌شود. اولین پیش‌نیاز برای رسیدن به این مرحله، توانمند شدن مثانه کودک برای کنترل ادرار و خارج کردن آن در زمان مناسب است و داشتن چنین انتظاری از کودک قبل از ۳۰ ماهگی چندان منطقی نیست.
بعد از ۳۰ ماهگی چه کنیم؟
بعد از رسیدن کودک به این سن باید بهترین زمان را برای جدا کردن پوشک از او انتخاب کنید. مراقب باشید کودکتان در شروع این آموزش‌ها دچار اسهال یا یبوست نشده باشد. مناسب‌ترین زمان، روزی است که کودک شما بتواند پر بودن مثانه را درک کند. بعد از رسیدن به این روز، وقت آموزش و تشویق است. کودکتان باید شیوه استفاده از توالت را یاد بگیرد و برای هر تلاشی که در این مورد میکند، تشویق و تحسین شود اما بدیهی است که نباید اجازه دهید استفاده از توالت به درگیری آزاردهنده‌ای میان شما و فرزندتان تبدیل شود. اگر او بعد از طی کردن این مراحل باز هم مقاومت کرد، می‌توانید آرام‌آرام به او القا کنید که بزرگترها به جای استفاده از پوشک سراغ توالت می‌روند اما هرگز برای راضی کردنش از تحقیر و سرزنش کمک نگیرید.
برای از پوشک گرفتن همه بچه ها به یک اندازه آمادگی ندارند. برخی ۱۸ ماهگی و برخی ۲٫۵ سالگی این آمادگی را پیدا می کنند.
اصلا برای از پوشک گرفتن عجله نکنید بگذارید زبان باز کند و کم کم هر از گاهی باهاش تمرین کنید و به طور جدی از ۲ سالگی به بعد تمرین کنید.
كودك در هنگام شروع آموزش :
ييوست و اسهال نداشته باشد
پسرها ديرتر از دخترها آموزش مي بينند
پوشك شب گاهي تا سه سال و نيم ادامه دارد
به هيچ عنوان نبايد مايعات در هنگام آموزش كم شود با هدف ادرار كودك چون ايجاد يبوست مي كند و يبوست به علت دردي كه دارد كودك را از لگن بيزار مي كند چون گمان مي كند علت درد او نشستن بر سر لگن است . ضمن اينكه كمبود آب فرآيند آموزش رو كند مي كند .
شرايط روحي :
آمادگي مادر :
برنامه ريزي كنيم كه سفر يا مهماني كه قرار است چند روز بماند يا موارد خاص نداشته باشيم .
محيط خانه را آماده كنيم كه اگر كودك كثبف كرد دعوايش نكنيم حتي در حد يك واي چون كودك به شد ت حساس سرخوردگي و گناه مي كند و گمان مي كند كه دستشويي كردنش گناه و خطاي بزرگي است كه بايد كنترلش كند .
دستشويي را تميز و كاملا روشن كنيم و با چند عكس كودكانه شاد در محلي كه قرار است لگن گذاشته شود تزيين كنيم و چند تا اسباب بازي بگذاريم كه تا آخر اموزش انجا باشد .
چند تا لباس كهنه كودك را آماده كنبم كه در صورت گثيف شدن مورد نداشته باشد .
نكته : بهترين فصل براي اين آموزش فصل گرماست . ولي به ياد داشته باشيد تحت هيچ شرايطي دو آموزش را با هم انجام ندهيم مثلا گرفتن شير يا جدا كردن محل خواب با پوشك گرفتن .
باسلام.پسرمن ۲سال ونیم است وهنوزنمیتواندخودش راتخلیه کند.چکارکنم؟
از پوشک گرفتن به نظر من یک فرایند تدریجی چندین ماهه است و کودک باید کم کم یاد بگیرد و این تمرین معمولا بعد ۲ سالگی است و تا حدود ۳ سالگی هم مشکل جدی محسوب نمی شود اما معمولا تا ۲/۵ سالگی بچه ها از پوشک گرفته می شوند. البته در ابتدا باید شبها پوشک بشوند.
فقط لطفا در ابتدا آرامش خود را حفظ کنید و اعصاب داشته باشید. ضربه های روحی هیچ وقت خوب نمی شن.
سلام من روش سه روزه رو شروع کردم و موفقیت نسبی داشتم دختره ۲۷ ماهه است ولی وقتی دستشویی میره ایستاده جیش میکنه یا وقتی میکنه که من به یک بهانه ای از دستشویی بیرون برم این بد نیست باید چکار کنم
همین که دختر شما میره دستشویی و میدونه که باید اونجا چیکار کنه خیلی خوبه. از پوشک گرفتن بچه ها کار یکی دو روز نیست باید ماهها با این فرایند آشنا بشه. در مراحل بعدی باید نشستن را هم بهش یاد بدید و فقط تشویقش کنید …………باید وقت بذارید.
:point_left:سن از پوشک گرفتن کودکان بین ۲ تا ۴ سال هست
درمورد زمان از پوشک گرفتن برایتان مینویسم
کودک تا ۱۲ ماه اول پر شدن وخالی شدن مثانه را درک نمیکند
تا ۱۸ ماه پرشدن مثانه را درک میکند ومکانیزم خالی شدن مثانه هنوز به بلوغ نرسیده بنابراین خالی شدن مثانه را درک نمیکند
در ۲ سالگی پروخالی شدن مثانه را میفهمد وازاین سن به بعد هست که اگر کودکی شرایط زیر را داشته باشد میتواند toilet trained شود
۱-فرامین رابفهمد واجرا کند
۲-مشکل مغزی وعضلانی نداشته باشد
۳-مشکلات کلیوی ومثانه نوروژنیک نداشته نباشد
۴-به سن استقلال رسیده باشد یعنی کلمه نه را زیاد از کودک بشنوید
۵-قادر باشد شلوار ولباسهای خود را از تن خارج کند وبپوشد
۶-توانائی نشستن روی پاها را داشته باشد
اگر کسی شرایط بالا رابین ۲ تا ۴ سالگی داشت میتوان از پوشک گرفتن وtoilet trainingرا به وی یاد داد
آموزش از پوشک گرفتن توسط یک نفر باید انجام شود و تا ۶ ماه معمولا باید طول بکشد
در زمانهای کلیدی مثلا در زمان نقل مکان ویا مرگ عزیزان باید بمدت ۳ ماه از پوشک گرفتن متوقف شود وبعداز سه ماه مجددا آموزش شروع شود
از پوشک گرفتن بچه را باید از ابتدای ۲ سالگی تا ۶ ماه باید ادامه داد . باید مرحله به مرحله کار کرد ابتدا باید با مفهوم جیش کردن و دستشویی رفتن آشنا بشه و ترسش از دستشویی بریزه و بدونه که چطور تو دستشویی بشینه و بعد در حالی که پوشک داره هر ۲ ساعت دستشویی ببریم و ساعتش که دستمون اومد شورت آموزشی روزا پاش کنیم و شبها دوباره پوشک تا کم کم کنترل ادرار را یاد بگیره …. این طوری نه به مادر فشار میاد نه بچه.
من الان بیشترازیکساله که بچموآموزش میدم هرروشی که بگیدانجام دادم هرجورتشویقی که بگیدبراش انجام دادم پدرم دراومده ازبس بردمش دستشویی کمردردگرفتم بنظرمن توتربیتوبزرگ کردن بچه این دستشویی یاددادن سختترین چیزه حالاروزبه روزیادنمیگیره که هیچ بدترازقبل میشه همه چیزم میدونه امالج میکنه ونمیخوادبره دستشویی ببخشیدها الان برای رفتن به دستشویی بهش مثل اسب سواری میدم تادم دردستشویی این روش کارسازبود نه اینکه دستشوییشوبگه فقط من گفتم میاد امابنظرشمامن اگه مهمونم اومدچکارکنم میترسم اینجوری بدعادت بشه بهم بگه بایدجلوی مهمونابهش سواری بدم تابیاددستشویی تازگیا اسم دستشویی رومیارم جیغ میزنه منم فک میکنم دستشویی نداره امابعدپنج دقیقه شلوارشوخیس میکنه خیلی لجه چکارکنم به هیچ صراطی مستقیم نیست کمکم کنین
دوست عزیز مجاری کنترل ادرار در ۲/۵ سالگی کامل می شود اما بهتر است ۶ ماه قبل او را با مفهوم ادرار و مدفوع البته به زبان خودش (جیش، پی پی) آشنا شود. در ابتدا زمانی که هنوز پوشک دارد در زمانهای معین باید او را دستشویی ببرید و بعد از اینکه ساعت و نظم ادرار و مدفوع کودک دستتان آمد کم کم روزها از پوشک بگیرید و بعد از ۲ ماه کم کم شبها نیز می توانید پوشک نبندید البته از عصر به بعد مایعات کمتری به کودک بدهید.
در ضمن باج دادن به کودک و حساس کردن او به این موضوع روش درستی نیست. کودکان عاشق بازی کردن هستند باید رفتن به دستشویی برایش هیجان انگیز باشد اما نه به این شیوه! می توانید برچسبهای کودکانه در دستشویی بچسبانید تا برای دیدن آنها هر بار کنجکاو باشد یا هر بار که برای دستشویی رفتن آماده می شوید با هم مکالمه و شوخی های خنده دار داشته باشید. اکنون کودک شما حساسیت منفی به این موضوع پیدا کرده است. خشونت را جایگزین قاطعیت و مهربانی کنید و اجازه بدهید خودش برای دستشویی رفتن آماده شود (در آوردن شلوار، جفت کردن دمپایی ها، باز کردن و روشن کردن چراغ دستشویی).