چرا کودکم فکر می کند کسی دوستش ندارد؟!

وقتی کودک تان به شما می گوید “هیچکس من را دوست ندارد” می توانید این ۶ کار را انجام دهید:

“هیچکس من را دوست ندارد “، “هیچ دوستی ندارم” ، ” همه از من متنفرند” شنیدن این جملات از زبان کودکان برای هیچ پدر و مادری آسان نیست. اولین واکنش والدین ممکن است این باشد که “تو اشتباه فکر می کنی” ،” اینطوری که فکر می کنی نیست” و سعی در حل سریع این مسئله دارند. ولی این نوع برخورد راه به جایی نمی برد. باید در این موقعیت ها والدین کمی دست نگه دارند و اجازه دهند کودک احساساتش را بیان کند و با هیجانات و احساساتش رو به رو شود.

خیلی سخته که عقب بکشیم و فقط شنونده باشیم ولی برای اینکه از این موقعیت‌ها بهترین استفاده برای رشد کودکان را بکنیم چاره‌ای نیست! کودک باید با پیچیدگی های روابط انسانی روبرو شود و مهارت‌های ارتباطی اش رشد پیدا کند. در اینجا شش راه پیشنهاد می‌شود که به والدین کمک می‌کند تا از لحظات دردآور به عنوان فرصتی برای رشد مهارتهای زندگی کودک استفاده کنند:

۱. گوش کن: هر کسی می تواند یک روز بد داشته باشد، با خوب گوش کردن به صحبت های کودک می توان حدس زد که یک مشکل نه چندان بزرگ برایش رخ داده و یا مشکلات جدی تری مثل زورگویی و خشونت و یا پایین بودن یک مهارت اجتماعی در کودک مطرح است.

۲. احساساتش را بپذیر: شروع صحبت با کودک همراه با یک همدلی مهمترین قسمت این مسئله است .می توانید به کودک بگویید ” اوه عزیزم این واقعاً ناراحت کننده است که فکر کنیم همه از ما متنفرند! ” ، ” اوه عزیزم می فهمم این که فکر می کنی هیچ کس دوستت ندارد واقعاً ناراحت کننده است”… اینکه به کودک کمک کنیم احساس ناراحتی و غم اش را تجربه کند و بتواند در موردش صحبت کند او را برای کنار آمدن با ناکامی های بزرگ در زندگی آینده اش آماده می کنیم.

۳. سوالات انتها باز بپرس: به جای سوال پیچ‌کردن هایی که فقط جواب آره و یا نه دارند، سوال هایی با شروع کلمات چرا، چطور، چگونه، بپرسید. در واقع این گونه سوال ها کودک را در مسیر درک مشکل و درک احساساتش و همینطور درک احساسات دیگران و پیدا کردن راه حل کمک می کند.” چرا فکر می کنی اینگونه شد؟”، ” چگونه احساس می کردی در آن لحظه ؟ ” و …

۴. مهارتهای اجتماعی اش را ارزیابی کن: هنگامی که کودک در تعامل با افراد دیگر و یا هم سن و سالانش است ،از نظر روابط اجتماعی زیر نظرش داشته باش! شاید مشکلاتی مثل کمرویی ، خجالت و ترس در میان باشد. از معلمش در مورد روابط با همکلاسی‌هایش سوال کن. به او کمک کن در فعالیت‌هایی که فرصت بیشتری برای دوستیابی داشته باشد شرکت کند. بچه های دیگر را به خانه دعوت کن تا با او در ارتباط باشند.

۵. همدلی را به او آموزش بده : وقتی کودک مثلاً می گوید” با من به خاطر موهای فرفری ام بازی نمی‌کنند و من را دوست ندارند ” ، ابتدا با او همدلی کنید و سپس از چنین فرصتهای استفاده کنید برای آموزش درک احساسات دیگران و همدلی کردن او با دیگران… می توانید از او بپرسید : ” تو چه احساسی داشتی؟ آیا تا به حال دیده ای که افراد دیگری هم در چنین موقعیت هایی مثل تو قرار گرفته باشند؟ فکر می کنی به آنها چه احساس هایی دست می دهد؟ آنها چگونه فکر می کنند؟ ” ؛ با این گونه سوالات ضمن اینکه به کودک تفهیم می‌کنیم که در احساس و مشکلش تنها نیست یاد می‌گیرد احساسات دیگران را نیز بهتر درک کند و همدلی اش رشد پیدا می کند.

۶. به او کمک کن تا راه حلی بیابد : وقتی متوجه مشکل شدید می توانید از کودک بخواهید راه حلش برای حل مسئله را بیان کند ،ممکن است کودک از شما بخواهد که راه حلی به او نشان دهید ولی این فرصت برای رشد و فکر کردن در کودک را از دست ندهید. به او نشان دهید که قدرت و ظرفیت حل مشکلش را دارد. از او بپرسید عقیده اش چیست؟ می تواند یک پیشنهاد که فکر می‌کند در آن موقعیت حتی کمی کمک‌کننده باشد را بیان کند ؟ با او همراهی کنید…

منبع خبر : برگرفته از koodakefarda

اشتراک‌گذاری
دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.