همه چیز درباره بیماری خود ایمنی لوپوس/ آیا لوپوس درمان پذیر است؟/ نسخه طب سنتی برای درمان لوپوس

لوپوس یک اختلال در سیستم ایمنی بدن می‌باشد. در این بیماری، سلول‌های ایمنی به بافت‌های سالم بدن حمله می‌کنند و موجب التهاب و تخریب بافت می‌گردند.

خودایمنی به این معناست که در این بیماری، سیستم ایمنی بدن سلول های خودی بافت های بدن را بیگانه تلقی کرده و مانند زمانی که باکتری یا ویروس خاصی وارد بدن شده باشد، به آنها حمله می کند و سلول های خودی را از بین می برد.

 چه کسانی لوپوس می گیرند؟

شیوع بیماری لوپوس حدود ۳ نفر در هر ۱۰ هزاز نفر بوده و بیشتر در زنان دیده میشود. سن بروز آن بیشتر در ۴۰-۲۰ سالگی است. این بیماری میتواند زمینه خانوادگی داشته باشد ولی فقط ۳ درصد مبتلایان به لوپوس این بیماری را در فرزندشان هم میبینند.

 علت لوپوس چیست؟

لوپوس یک بیماری سیستم خود ایمنی است بدین معنی که سیستم ایمنی که باید از بدن بر علیه میکروب های خارجی دفاع کند سلولهای خود را به غلط بیگانه تصور کرده و بر علیه آنها وارد عمل میشود. روماتیسم مفصلی هم نوعی بیماری خود ایمنی است.

علت این عملکرد معیوب سیستم ایمنی به درستی شناخته شده نیست ولی بنظر میرسد عواملی مانند بعضی عفونت ها، داروها یا تابش نور خورشید میتواند شروع این اختلال را نسهیل کند. تغییرات هورمونی بر روی این بیماری تاثیرگذار هستند و شاید به همین علت بیماری لوپوس در زنان شایعتر است.

نشانه های بيماری لوپوس چیست؟

نشانه های بيماری در افراد مبتلا به لوپوس متفاوت است، به طوریکه در بعضی از افراد فقط يک سيستم بدن مثلا پوست يا مفصل درگير می شود و در بعضی از بيماران نشانه های بيماری ممکن است در قسمت های ديگر بدن هم ظاهر شود.

نشانه های شايع لوپوس عبارتند از:

۱- درد و تورم مفاصل: معمولا مفاصل کوچک دست و گاهی بقيه مفاصل، دچار التهاب به صورت درد و تورم و احساس خشکی در صبح می شوند. التهاب مفصل می تواند به صورت متناوب باشد يعنی بيايد وبرود. وجود علائم التهاب در مفصل نشانه فعال بودن و يا عود بيماری است. معمولا علائم مفصلی با کنترل بيماری به طور کامل برطرف می شود و آسيب مفصلی بر جای نمی گذارد.

درصد کمی از بيماران (کم تر از ۱۰ درصد) ممکن است علائم مفصلی به مدت طولانی تر بماند، که در اين بيماران معمولا همزمانی روماتيسم مفصلی (آرتریت روماتوئید) و لوپوس مطرح می شود. همچنين اگر بيمار لوپوسی دچار درد مفصلی مکانيکی (درد موقع فعاليت) در يک مفصل به خصوص مفصل ران شد، بايد حتما عارضه استخوانی بيماری لوپوس (يعنی نکروز استخوان) مورد بررسی قرار گيرد. به همين دليل به بيماران لوپوسی توصيه می شود در صورت وجود هرگونه علامت مفصلی حتما با پزشک روماتولوژيست خود مشاوره نماید.

۲- تظاهرات پوستی (راش): يکی ازعلائم مشخصه لوپوس، تظاهرات پوستی (راش) است، بخصوص که بر روی گونه ها و بينی ظاهر می شود و آن را به پروانه تشبيه می کنند. اين راش ها ممکن است در مناطق ديگر پوست مانند صورت، گوش، شانه، بازو، دست و هر قسمتی از پوست که در معرض نور آفتاب قرار بگيرد هم ظاهر شود.

بسياری از بيماران لوپوسی به نور آفتاب حساس هستند و به همين دليل غالبا راش های پوستی بعد از اينکه بيمار در معرض نور آفتاب قرار گرفت ظاهر شده و يا اينکه شدت می يابند. راش های پوستی معمولا نشان دهنده فعاليت بيماری و يا عود می باشند. بيماران لوپوسی در صورت بروز هرگونه راش پوستی بايد به روماتولوژيست خود مراجعه نمايند.

۳- زخم دهان: تعدادی از بيماران لوپوسی در زمان فعاليت بيماری، دچار زخمهای دهانی به خصوص در سقف دهان می شوند. اين ضايعات ممکن است بدون درد باشد به طوری که فقط پزشک در معاينه آن را پيدا کند.

۴- حساسيت به نور: بسياری از بيماران لوپوسی به نور آفتاب حساس هستند، به طوری که با قرار گرفتن در معرض نور آفتاب دچار راش قرمز رنگ در مناطق در معرض می شوند و اين راش ها چندين ساعت تا چند روز باقی می مانند. همچنين نور خورشيد می تواند ضايعات پوستی را تشديد نمايد. توصیه می شود بیماران مبتلا به لوپوس درمعرض نورخورشید قرار نگیرند و زمانی که شدت نور آفتاب زیاد است، از منزل خارج نشوند.

۵- ريزش مو: بيماران لوپوسی معمولا در زمان فعاليت بيماری دچار ريزش مو می شوند. اين نوع ريزش مو به صورت منتشر است و با کنترل بيماری برطرف می شود. اما تعدادی از بيماران مبتلا به ضايعات پوستی مزمن به نام ديسکوئيد در پوست سر می شوند، که با توجه به اينکه اين ضايعات ضمائم پوست را از بين می برند، ريزش موی موضعی ناشی از اين ضايعات قابل برگشت نمی باشد.

۶- خستگی: خستگی از علائم شایع بيماری لوپوس می باشد و در اکثر بیماران دیده می شود. از آنجا که خستگی در اثرعوامل دیگر نیز ایجاد می شود،توصيه می شود در صورت احساس خستگی بيش از حد، حتما با پزشک روماتولوژيست خود مشاوره نمایند.

۷- تب: تب می تواند از علائم عود بيماری باشد. وجود هرگونه تب غير قابل توجیه در بيمار لوپوسی نياز به بررسی از نظر عود بيماری دارد. همچنين تب ممکن است ناشی از وجود عفونت در بيمار باشد، که خود عفونت نيز می تواند باعث عود بيماری گردد. بنابراين توصيه می شود در صورت بروز تب به پزشک روماتولوژيست خود مراجعه نمائيد.

۸- درد قفسه سينه: التهاب پرده های اطراف ريه و قلب می تواند منجر به درد قفسه سينه شود، که معمولا اين درد با تنفس و سرفه تشديد می شود. درد قفسه سينه ممکن است در اثر عوامل ديگر مانند آمبولی ريه ( گير کردن لخته خون در عروق ريه)، عفونت ريه، و يا حوادث قلبی باشد. بنابراين توصيه می شود درصورت بروز هرگونه درد قفسه سينه با پزشک روماتولوژيست خود مشورت کنيد.

۹- درد و ضعف عضله: بيماری لوپوس در زمان فعاليت، معمولا ضعف خفيف عضله و مختصر افزايش آنزيمهای عضله ايجاد می نمايد، که با کنترل بيماری برطرف می شود. ضعف عضله به صورت اختلال در بلند شدن از زمین یا بالا رفتن از پله خود را نشان می دهد. توصیه می شود در صورت وجود ضعف عضله، حتماً به پزشک روماتولوژیست خود مراجعه نمایید.

۱۰- ورم ساق پا و يا دور چشم: تعدادی از بيماران لوپوسی در سير بيماری دچار درگيری کليه می شوند. درگيری کليه معمولا بدون علامت می باشد، و پزشک در طی بررسی روتين با انجام آزمايش ادرار متوجه آن می شود. اما در مواردی که درگيری کليه شديد تر باشد ممکن است بيمار دچار علائمی مانند ورم ساق پا و گاهی ورم زیر چشم شود. همچنين افزايش فشار خون نيز يکی از علائم درگيری کليه می باشد.

۱۱- سردرد: درگيری مغز در بيمار لوپوسی می تواند منجر به بروز سردرد شود. سردرد ناشی از لوپوس معمولاً شدید می باشد و با سردردهای قبلی بیمار متفاوت است و به مسکن جواب نمی دهد. سردرد می تواند به علت میگرن، افسردگی و اضطراب نیز باشد است. توصیه می شود در صورتی که سردرد جدید یا شدید ایجاد شد، هر چه سریعتر به متخصص روماتولوژی خود مراجعه نمائید، تا بررسی های لازم به عمل آید.

۱۲- تشنج-علائم روانی: تشنج ممکن است از علائم فعاليت بيماری لوپوس باشد. همچنين تشنج می تواند در اثر ضايعات قديمی مغزی نيز ايجاد شود. بنابراين توصيه می شود در صورت بروز تشنج حتما به اورژانس بيمارستانی که روماتولوژيست دارد مراجعه نمائيد. یکی دیگر از تظاهرات بیماری لوپوس علائم روانی می باشد.در صورت ایجاد علائم روانی به متخصص روماتولوژیست خود مراجعه نمائید تا بررسی های لازم به عمل آید.

تشخیص لوپوس چگونه است؟

پزشک بعد از صحبت با بیمار و معاینه وی آزمایشاتی انجام میدهد.

آزمایش خونی اندازی گیری آنتی بادی ضد هسته Antinuclear antibody در اغلب بیماران مثبت است.
آزمایش خونی اندازه گیری آنتی بادی Anti-doubled stranded DNA هم در اغلب بیماران مثبت میشود
بعد از تشخیص بیماری بطور مرتب خون و ادرار بیمار آزمایش میشود.

درمان لوپوس چیست؟

لوپوس درمان نمیشود بلکه کنترل و مدیریت میشود. بیماران باید بطور مرتب به پزشک مراجعه کنند و تحت نظر باشند. پزشک معالج برحسب وضعیت بیماری نوع درمان ها را بطور مرتب تغییر میدهد. مهمترین اقدامات درمانی در لوپوس عبارتند از:

داروهای ضد التهاب : داروهای ضد التهاب مثل ایندومتاسین، بروفن، سلکسیب، پیروکسیکام، ملوکسیکام، مفنامیک اسید، ناپروکسن و یا مفنامیک اسید هستند که درد مفاصل و عضلات بیمار را کاهش میدهند

هیدروکسی کلروکین Hydroxychloroquine : در درمان ضایعات پوستی، احساس خستگی و درد مفاصل بکار برده میشود. بعد از شروع مصرف این دارو اثر آن معمولا پس از ۱۲-۶ هفته ظاهر میشود. ممکن است لازم شود این دارو برای مدت های طولانی مصرف شود. گاهی اوقات این دارو روی چشم اثر نامطلوب دارد پس بیمارانی که این دارو را مصرف میکنند باید معاینه چشم پزشکی شوند.

کورتیکوستروئید : مصرف کورتیکوسترویید یا کورتن در موارد شدید بیماری است.
داروهای ضعیف کنند سیستم ایمنی : مانند آزاتیوپرین، سیکلوسپورین، سیکلوفسفامید، متوترکسات و میکوفنولات در بعضی از مبتلایان به لوپوس مصرف میشوند. این داروها سیستم دفاع ایمنی بدن را تضعیف میکنند و مصرف آنها احتمال بروز عفونت در بیماران را بیشتر میکند.

بیماران مبتلا به لوپوس باید تا حد ممکن از تابش نور خورشید دوری کنند چون آفتاب موجب تشدید بیماری آنها میشود. این بیماران باید بسیار بیش از دیگران مراعات کنند تا دچار عفونت در جایی از بدن نشوند و از تماس با بیماران عفونی اجتناب کنند. در حالت شدید بیماری بارداری برای بیمار توصیه نمیشود و مصرف بعضی از داروهای ضد بارداری هم برای این بیماران مضر است.

تغذیه درمانی در لوپوس

تاکنون رژیم غذایی خاصی برای این بیماری شناخته نشده است و با توجه به شرایط هر فرد، یک رژیم غذایی برای او تجویز می‌شود.
این رژیم غذایی باید با توجه به عوارض بیماری بر روی فرد، تأثیر داروها بر روی ارگان‌های مختلف و متابولیسم مواد مغذی در بدن تجویز گردد.
نیاز به پروتئین به علت اختلال در عملکرد کلیه و نیز مصرف داروهای استروئیدی تغییر می‌کند.
میزان دریافت سدیم و مایعات نیز به دلایل گفته شده باید محدود گردد.
همچنین میزان نیاز به انرژی باید با توجه به وزن خشک تعیین شود. دریافت انرژی باید به گونه‌ای باشد که وزن نرمال حفظ گردد.
محدودیت انرژی، پروتئین و چربی می‌تواند موجب کاهش قابل توجه در عملکرد کلیه و دفع پروتئین زیاد از ادرار گردد.

در مطالعه‌ای که بر روی گروه کوچکی از بیماران انجام شد، افزودن روزانه ۳۰ گرم دانه بزرک یا همان تخم کتان که دارای اسید چرب غیر اشباع می‌باشد، موجب بهبود عملکرد کلیه در آن‌ها گردید.

مصرف غذاهایی که غنی از اسید چرب امگا۳ می‌باشند (مانند ماهی و بزرک)، در کاهش التهاب ناشی از لوپوس مؤثر است. علاوه بر این اسید چرب، بزرک حاوی آنتی‌اکسیدان نیز می‌باشد که در کاهش علایم مربوط به لوپوس بسیار مؤثر است.
طبق بررسی‌ها مشخص شده است که افراد مبتلا به لوپوس سطح آنتی‌اکسیدان خونی پایین‌تری نسبت به سایر افراد دارند.
تعدادی از محققان اسپانیایی، بیان کرده‌اند که افراد مبتلا به لوپوس، دارای آلرژی غذایی بیشتری نسبت به سایر افراد می‌باشند.

اکثر مطالعات نشان داده‌اند که مصرف گوشت گاو و لبنیات موجب عکس‌العمل‌های آلرژیک در افراد مبتلا به لوپوس شده است.

شیر گاو دارای پروتئین کازئین می‌باشد که موجب تحریک سیستم ایمنی می‌شود. به همین علت است که اکثر بیماران مبتلا به لوپوس دچار عدم تحمل به شیر و لبنیات می‌باشند.
کم خونی در این بیماران بسیار شایع می‌باشد، اما کم خونی آن‌ها بدون ارتباط با دریافت آهن است.

مکمل درمانی

۱- کمبود سطح هورمون دی‌هیدرواپی‌آندروسترون (DHEA) و DHEA – سولفات در خون این بیماران همراه با علایم شدید لوپوس گزارش شده است. دریافت این مکمل می‌تواند در بهبود و کاهش علایم بیماری نقش داشته باشد.

۲- اسیدهای چرب امگا ۳ موجود در روغن ماهی شامل ایکوزاپنتاانوئیک اسید (EPA) و دکوزاهگزاانوئیک اسید (DHA) در کاهش التهاب مؤثر هستند. در مطالعات حیوانی نشان داده شد که دریافت مکمل‌های EPA و DHA از ایجاد بیماری لوپوس جلوگیری می‌کند.

۳- آنتی‌اکسیدان‌ها: طبق بررسی‌ها مشخص شده است که افراد مبتلا به لوپوس سطح آنتی‌اکسیدان خونی پایین‌تری نسبت به سایر افراد دارند. در حیواناتی که رژیم غذایی فقیر از آنتی‌اکسیدان داشتند، وضعیتی شبیه به لوپوس ایجاد شد و مصرف مکمل‌هایی مانند ویتامین C، E، بتاکاروتن و سلنیوم، به بهبود علایم لوپوس کمک نمود.

شیوه زندگی
سیگار کشیدن ارتباط قابل توجهی با افزایش ریسک پیشرفت لوپوس دارد.

دیدگاه طب سنتی درباره بیماری لوپوس:

طبیعت این بیماری از نظر طب سنتی سرد است و در جنس سرد و سنین سردی و مناطق سرد بیشتر تظاهر می یابد. اصلاح مزاج و تنظیم تغذیه در برنامه درمانی خیلی موثر است و پرهیز از مصرف سردی جات و مصرف گرمی جات توصیه می شود .

در کنار داروهای گیاهی ضد لوپوس زالو درمانی مانند زالو درمانی در بیماری بهجت انجام دهید . اگر حمله لوپوس به عضو خاصی صورت گرفته زالو درمانی در همان منطقه همراه با داروهای گیاهی ضد لوپوس لازم است .

دستور دکتر حسین خیر اندیش

به مدت ۴۰ الی ۱۲۰ روز ترکیب سیاه دانه و عسل هر هشت ساعت یک قاشق مرباخوری

طرز تهیه ترکیب سیاه دانه و عسل:

یک واحد سیاه دانه پودر شده را در سه واحد عسل مخلوط کنید.

واحد :یعنی حجم ثابت مثلا یک لیوان سیاه دانه را با سه لیوان عسل مخلوط کنید.

بعد از این مرحله بیمار توسط طبیب طب سنتی یا پزشک ویزیت شود.

برای دیدن پربازدیدترین های نی نی نما لطفاً کلیک کنید…