نوزاد نارس از یک روز تا ۳ ماه ممکن است لازم باشد که در دستگاه و یا تخت NICU بماند و این مدت بستگی به وضعیت نوزاد دارد. زمانی که ریه نوزاد کامل شود و قدرت نفس کشیدن و مکیدن و حفظ حرارت گرمای بدنش را داشته باشد می تواند با نظر پزشک مرخص شود…
اگر بارداری کمتر از ۳۷ هفته باشد نوزاد، نارس قلمداد می شود. در واقع هرچه سن بارداری در زمان تولد پایین تر باشد ضمن داشتن عوارض بسیار، نوزاد را خطرات بیشتری تهدید می کند.
نوزاد نارس از یک روز تا ۳ ماه ممکن است لازم باشد که در دستگاه و یا تخت NICU بماند و این مدت بستگی به وضعیت نوزاد دارد. زمانی که مغز و ریه نوزاد کامل شود و قدرت نفس کشیدن و مکیدن و حفظ حرارت گرمای بدنش را داشته باشد می تواند با نظر پزشک مرخص شود.
هر چقدر نوزاد زودتر متولد شده باشد بیشتر نیاز به مراقبتهای ویژه دارد.
نوزادان نارس معمولا در بخش مراقبت های ویژه نوزادان نگهداری می شوند. در این بخش نوزادان از نظر دریافت مواد غذایی و مایعات تحت نظر قرار می گیرند. گرم کننده ها باعث می شوند که دمای بدن نوزاد ثابت بماند و سبب می شوند که نوزاد انرژی کمتری صرف گرم نگهداشتن بدن خود کند. هوای مرطوب نیز باعث می شود که نوزاد از طریق پوست خود آب از دست ندهد.
امروزه برای حمایت بیشتر نوزادان و همچنین افزایش توانمندی مادران در نگهداری نوزاد نارس، ساعاتی از روز را نوزاد در حالیکه کنترل می‌شود مراقبت آغوشی یا مراقبت کانگرویی دریافت می‌کند و این هم‌آغوشی که توسط تماس پوست با پوست انجام می‌شود به ارتباط عاطفی بیشتر و بهتر مادر و نوزاد و همچنین تکامل عصبی بهتر نوزاد کمک می‌کند، بهتر است این مراقبت در منزل نیز تا زمانی که نوزاد به وزن دو هزار و ۵۰۰ گرم الی سه هزار گرم برسد، ادامه یابد.
امکان ترخیص نوزاد با وزن هزار و ۵۰۰ گرم که بتواند از پستان مادر شیر بخورد و نیاز به اکسیژن اضافی نداشته باشد، وجود دارد.
نوزادان نارس تا وزن دو هزار و ۵۰۰ تا ۳۰۰۰ گرم نیازمند به ترکیب مقوی کننده شیر مادر یا شیر خشک مخصوص نوزادان نارس علاوه بر شیر مادر هستند تا نیاز اضافی کلسیم، فسفر و پروتئین بدن‌شان تامین شود و از نرمی استخوان نوزاد نارس جلوگیری شود.
این شیرخواران پس از ترخیص تا چندین ماه باید تحت مراقبت و کنترل باشند تا از رشد طبیعی آنها اطمینان حاصل شود. نیاز است نوزادان مذکور، قطره آهن و مولتی ویتامین را مانند سایر نوزادان دریافت کنند و طبق برنامه کشوری برای آنهاواکسیناسیون انجام شود.
مهمترین عارضه مشکلات تنفسی است و همین نارس بودن ریه عارضه بیشتری را ایجاد می کند. روده این نوزادان ممکن است به دلیل عدم تحمل شیر دچار التهاب و پارگی شوند یا حتی مغز آنها به راحتی خونریزی کند. ناراحتی های کبدی و عفونت های مختلف هم می توانند تهدید کننده باشد.
نوزادانی که قبل از ۳۴ هفته به دنیا می آیند معمولا ازنظر تغذیه با شیشه یا استفاده از شیر مادر ناتوانی دارند. این مشکل به دلیل عدم تنظیم همزمان فرآیندهای بلع، تنفس و مکیدن است.
مراقبت در نگهداری و جابجایی این نوزادان بسیارحیاتی است؛ چرا که عروق نارس در داخل مغز به سبب نارسی و شکننده بودن مستعد خونریزی بوده و هر چه نوزاد نارس‌تر باشد این خطر بیشتر خواهد بود.
برای نوزادان نارس لالایی بخوانید!
نوزادان کم‌وزن و نارس، گروه در معرض خطر جامعه بوده و مشکلات روانی و جسمانی زیادی را نسبت به نوزادان طبیعی تجربه می‌کنند. پژوهشگران در پژوهشی با عنوان " تاثیر لالایی با صدای مادر بر پاسخ‌های فیزیولوژیک، به دنبال ساکشن لوله تراشه در نوزادان نارس" این موضوع را بررسی کردند.
در پژوهشی که توسط بتول پورابولی، استادیار گروه پرستاری کودکان و نوزادان دانشگاه علوم پزشکی تهران، مسعود ریانی، استادیار گروه پرستاری بهداشت همگانی دانشگاه علوم‌پزشکی کرمان، فاطمه حسینی، دانشجوی پرستاری مراقبتهای ویژه نوزادان دانشگاه علوم پزشکی کرمان و مه‌لقا دهقان، استادیار گروه پرستاری بهداشت همگانی دانشگاه علوم‌پزشکی کرمان انجام شده، آمده است: «ایران جزو مناطق با شیوع بالای زایمان زودرس است.
براساس آخرین آمار منتشر شده توسط وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در سال ۱۳۸۲، ۱۳.۵ درصد نوزادان ایرانی به صورت نارس متولد شده‌اند. شایع‌ترین علل مرگ و میر نوزادان، بیماری غشای هیالین (۶۰%) است. امروزه در بخش مراقبت ویژه برای برای برخی از این نوزادان به دلایل فیزیولوژیکی و بالینی متعددی از تهویه مکانیکی استفاده می‌شود.»
محققان در این مقاله می‌گویند: «میزان کلی عوارض تهویه مکانیکی در نوزادان حدودا ۳۱.۹ درصد است که عمدتا شامل ترومای فشاری، سندرم‌های نشت هوا، آسیب‌های تروماتیک به راه‌های هوایی بزرگ و نیز عوارض ناشی از لوله تراشه است. از آن‌جا که این بیماران دارای لوله داخل تراشه هستند، به منظور افزایش اکسیژن‌رسانی و تمیز و باز نگهداشتن مجاری هوایی، در صورت نیاز ساکشن لوله داخل تراشه باید انجام شود. اگر چه ساکشن برای بیماران لوله‌گذاری شده یک ضرورت است، اما کاربرد آن می‌تواند تاثیرات منفی نیز داشته باشد. از جمله آنها، تغییر در علایم حیاتی نوزادان به صورت کاهش درصد اشباع اکسیژن (به علت دستکاری حین تهویه و افت فشار قفسه سینه)، اختلال (افزایش یا کاهش) در تعداد ضربان قلب، پنومونی (یکی از عفونت‌های رایج ریه)، نوسان در فشار خون و فشار داخل جمجمه و ترومای راه‌های هوایی، سپسیس (عفونت خون) و خارج شدن لوله تراشه است.»
پژوهش حاضر، یک کارآزمایی بالینی از نوع متقاطع است که طی ماه‌های فروردین تا مرداد ۱۳۹۵ در بخش ویژه نوزادان بیمارستان افضلی‌پور کرمان روی نوزادان نارس با سن حاملگی کمتر از ۳۷ هفته، انجام شد. پس از کسب موافقت از کمیته اخلاق دانشگاه علوم پزشکی کرمان و شرح بیان اهداف پژوهش و روش کار، همچنین بعد از انجام هماهنگی با مسئولان بیمارستان افضلی‌پور کرمان و مسئول فنی بخش مراقبتهای ویژه نوزادان، نمونه‌گیری توسط پژوهشگر آغاز شد.
در این پژوهش آمده است: «پژوهشگر بعد از شناخت مادر نوزاد، خود را معرفی کرده، به بحث و گفتگو در رابطه با وضعیت نوزاد و شرایط فعلی مادر و آشنایی با نیازهای وی برای به دست آوردن حس اعتماد در مادر پرداخت. به علاوه با بررسی نیازهای مادر و ایجاد رابطه‌ای اطمینان بخش، مادر را برای شرکت بیشتر در امر درمان و کمک به بهبود سریع‌تر نوزاد تشویق کرده و در حین کسب رضایت آگاهانه برای انجام مداخله، تمایل و شایستگی مادر را برای خواندن لالایی مورد ارزیابی قرار داد. بعد از احساس آمادگی در مادر برای خواندن لالایی، پژوهشگر با هماهنگی مسئول بخش، اتاقی را جهت ضبط لالایی انتخاب و از مادر درخواست کرد تا در این اتاق یک لالایی که در طول حاملگی برای جنین خود می‌خوانده یا قصد دارد برای نوزادش بخواند، برای پژوهشگر خوانده تا او به وسیله MP۳ موردنظر، صدای مادر را ضبط کند.»
محققان در این مقاله می‌گویند: «نتایج نشان داد که استفاده از لالایی با صدای مادر بعد از ساکشن، باعث تغییر در تعداد تنفس، تعداد ضربان قلب و میزان اکسیژن خون شریانی شده است و مصرف اکسیژن و انرژی در نوزاد را کاهش و در نتیجه نیاز به دریافت اکسیژن بیشتر را در نوزاد کاهش می‌دهد.
نتایج این مطالعه می‌تواند در خدمات بالینی برای کمک به برقراری ثبات در تنفس، ضربان قلب و میزان اکسیژن خون شریانی در نوزادان نارس اینتوبه‌ای که ساکشن می‌شوند به کار گرفته شود؛ که این خود نیز می‌تواند در کاهش عوارض ناشی از ساکشن و استرس ناشی از آن موثر و به بهبود روابط والدین و فرزندان کمک کند.»
این پژوهش در چهارمین شماره دوره پنجم نشریه "پرستاری کودکان" منتشر شده است.
منبع خبر : مطلب تکمیلی از ایسنا
نوزاد نارس زودتر از زمان مقرر به دنیا آمده و دوره کامل بارداری را که بین ۳۷ تا ۴۲ هفته است، پشت سر نگذاشته است.دلایل زیادی برای نارس به دنیا آمدن کودک وجود دارد از جمله سابقه مادر ، مصرف سیگار و دخانیات، ضعف رحم ، عفونت های باکتریایی و …اما در ادامه مطلب به این نکته اشاره می کنیم که از این نوزادان چگونه باید در منزل مراقبت کرد؟تغذیه برای این نوزادان اهمیت زیادی دارد . مناسب ترین نوع شیر و فواصل زمانی را از پزشک سوال کنید.این نوزادان در معرض خطر بالای ابتلا به عفونت قرار دارند بنابراین باید کاملا از آن ها مراقبت کنید. اگر نوزادتان نیاز به دارو دارد با پزشک مشورت کنید و او را از افرادی که احتمال می دهید بیمار هستند، دور نگه دارید .این کودکان نیاز به مراقبت های دوره ای دارند . برنامه واکسیناسیون وی را کاملا پیگیری کنید ومراقب باشید همه واکسن ها به موقع تزریق شود.مراقبت در نگهداری و جابه جایی این نوزادان بسیار حیاتی است چرا که عروق نارس در داخل مغز به سبب نارسی و شکننده بودن، مستعد خون ریزی است و هر چه نوزاد نارس‌تر باشد، این خطر بیشتر خواهد بود.همچنین عروق شبکیه چشم تکامل کافی پیدا نکرده‌اند و چنان چه درمان به موقع انجام نشود، احتمال نابینایی دایمی وجود دارد، همه نوزادان نارس کمتر از ۳۴ هفته باید از نظر تکامل عروق شبکیه چشم معاینه شوند و در صورت مشکل، سریع‌تر اقدام درمانی لازم شامل درمان با لیزر یا تزریق داروی اوستین انجام شود.