مکیدن انگشت بهتر است یا پستانک؟

برخي از بچه ها با مکیدن، احساس امنیت می کنند. مخصوصاً با قرار گرفتن در شرایط خاصی مثل جدایی از پدر و مادر و یا قرار گرفتن در مکان ها و یا بین افراد ناآشنا، مکیدن انگشت یا پستانک، به آرام شدن آنها کمک می کند. 
اغلب نوزادان و کودکان علاقه دارند در زمان خوابیدن، انگشت، پستانک، شیشه شیر یا پستان مادر را بمکند زيرا مکیدن برای نوزادان و بچه های کوچک آرامش بخش است و به طور كلي مشکلی ایجاد نمی کند، اما اگر این عادت طولانی شود، روی سیستم فکی و دندان های کودکان تاثیر منفی می گذارد.
بر اساس تحقيقات انجمن دندانپزشکان آمریکا مکیدن طولانی پستانک و انگشت تقریباً به میزان مشابهی، سیستم فک و دندان ها را تحت تاثیر قرار می دهد.
طولانی شدن عادت مکیدن باعث فاصله گرفتن دندان های جلویی فک بالا و پایین از هم و عميق شدن کام کودک مي شود. این عادت تاثیر کمتری روی دندان های شیری دارد، اما اگر کودک تا سنی که دندان های دائمی اش رویش پیدا می کند، این عادت را داشته باشد، صدمه زیادی به دندان های دائمی اش وارد می شود.
علاقه به مکیدن در نوزادان و کودکان متفاوت است، در بعضی بسیار شدید است و در عين حال پزشکان و دندانپزشکان معتقدند اگر کودک زیر یکسالی انگشت می مکد، نيايد برای ترک دادن این عادت با او مبارزه کنیم.
بيشتر بچه ها تا حدود سن ۲ سالگی خود به خود علاقه به مکیدن را از دست می دهند و عادت خود را کنار می گذارند، اما پیش می آید که در برخي از بچه ها این عادت باقی می ماند و طولانی می شود. بنابراين در اين حالت، گرفتن پستانک از کودک خیلی آسان تر از ترک مکیدن انگشت است.

مضرات پستانک

ـ ممکن است مکیدن پستانک باعث عفونت گوش میانی شود.
ـ برای دادن پستانک به کودک باید بعد از یک ماهگی اقدام کرد. زيرا اگر پستانک خیلی زود به نوزاد پیشنهاد شود، ممکن است با شیر خوردن او تداخل کند و نوزاد در گرفتن سینه مادر، شیشه و یا پستانک گیج شود. 
ـ پستانک ممکن است زمانی به کودک داده شود که او واقعاً گرسنه است و مکیدن پستانک باعث شود که شیر کافی به او نرسد.

فواید پستانك

ـ مکیدن پستانک هنگام به خواب رفتن نوزادان، ممکن است جلوی «سندروم مرگ ناگهانی نوزادان» را بگیرد. 
ـ به ارضای میل مکیدن و آرامش نوزادان کمک می کند.
ـ عادت مکیدن پستانک را می توان راحت تر از مكيدن انگشت از کودک گرفت.
ـ براي نوزاداني كه دردهای کولیکی (دل دردهای نوزادی) دارند، مکیدن پستانک كمك مي كند تا با ايجاد آرامش، تحمل درد راحت تر شود.

قانون های ۸گانه در مورد پستانك

با انتخاب پستانک هاي ارتودنتیک كه به فرم خاصی طراحی شده اند، مي توان به كاهش تداخل با سیستم دندانی كمك كودك نمود.
نبايد از زنجیر دور گردن پستانك براي کودک استفاده نمود زيرا ممكن است موجب خفگی شود.
از شیرین کردن پستانک با هر نوع شیرین کننده ای مانند قند، شکر یا عسل بايد اجتناب كرد.
بهتر است از پستانکی استفاده شود که سوراخ های تهویه هوا بر روی بدنه آن تعبیه شده باشد.
براي گرفتن كودك از پستانك، بايد به آرامی و در چند مرحله اقدام شود. بايد با کودک درباره مضرات پستانك و محدود شدن مکیدن آن صحبت نمود.
مي توان در ابتدا زمان هاي مکیدن پستانک و یا مکان مکیدن آن را محدود نمود. مثلاً مکیدن پستانک را محدود به اتاق خود کودک کرد. بدون متوجه شدن کودک، مي توان مقدار کمی از قسمت پلاستیک سر پستانک را با قیچی برید و این مقدار را هر چند روز یک بار بيشتر کرد. پس از مدتي تمایل کودک به مکیدن چنین پستانکی کم خواهد شد. نبايد اجازه داد کودک در تمام طول خواب پستانک بمکد. بايد وقتی كودك به خواب رفت، پستانک را از دهانش بیرون کشید.
پستانک بايد مرتب تمیز شود و برای بچه های زیر شش ماه، پستانک هر روز جوشانده شود.

مکیدن انگشت

مکیدن انگشت، حداکثر تا سن ۴ سالگی، برای بچه ها امن است اما بعد از ۴ سالگی ممکن است برای فک و دندان ها ایجاد اشکال کند و فشار زیادی به آنها وارد کند. مکیدن فعال انگشت در بچه ها معمولاً صدایی ایجاد می کند که علامت مکش شدید است.

براي گرفتن عادت مکیدن انگشت از کودک بايد به اصول زير توجه نمود :

از سن چهار سالگی شروع نمود.
موضوع با كودك در میان گذاشته شود و درباره اشکالات مکیدن طولانی انگشت با او صحبت شود.
نبايد برای مکیدت انگشت، کودک را سرزنش يا تنبيه كرد، اما اگر برای ترک عادتش تلاش کرد و مدتی انگشت نمکید به او جایزه داده شود. 
بچه ها وقتی مضطرب هستند، بیشتر انگشت می مکند. بايد به دنبال دلایل اضطراب گشت و عامل اضطراب را حذف نمود.
از پزشک یا دندانپزشک کودک خواسته شود تا در مورد این قضیه با او صحبت کند و او را توجیه نمايد.
اگر روش های ترک عادت مكيدن موثر واقع نشد، مي توان از دندانپزشک کودک کمک خواست تا با ساخت وسیله ای دهانی در رفع عادت کودک به او کمک کند.

اشتراک‌گذاری
یک نظر
  1. زماني که کودک براي اولين بار سعي در مکيدن دست و يا انگشت خود دارد، بهترين زمان براي پيشگيري است. اين پيشگيري اگر بر اساس آگاهي و درک موقعيت کودک صورت گيرد، برخوردي به جا و منطقي و صحيح خواهد بود.
    والدين بايستي به خوبي اين مطلب را دريابند که اگر کودک به مکيدن انگشت خود « عادت » کند، ترک دادن آن کار آساني نخواهد بود.
    تا قبل از ۶ ماهگي، هدف نوزاد از اين عمل، ارضاي حس غريزي خود است، اما پس از آن « احساس عدم آرامش روحي » است که علت تداوم عمل مکيدن انگشت خواهد بود و به عبارتي ديگر، کودک براي « تسکين و دلداري » خود انگشتش را مي مکد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *