واریکوسل: واریکوسل، تورم رگ تخلیه کننده بیضه است. این بیماری یک علت شایع ناباروری در مردان است. این مشکل با التهابی که ایجاد میکند اجازه نمیدهد بیضهها به طور طبیعی خنک شوند و همین امر منجر به کاهش تعداد اسپرمها و حرکت کمتر آنها میشود.
عفونت: بعضی عفونتها میتوانند در تولید و سلامت اسپرم اختلال ایجاد کنند یا میتوانند موجب زخم یا اسکاری شوند که این اسکار مانع عبور اسپرمها به بیرون میشود. این موارد شامل برخی از عفونتهای جنسی مانند کلامیدیا و گنوره، التهاب پروستات (پروستاتیت)، التهاب بیضهها ناشی از اوریون و دیگر عفونتهای دستگاه ادراری و یا دستگاه تولید مثلی هستند.
مشکلات انزال: برگشت مایع انزال هنگامی رخ میدهد که مایع منی هنگام اوج لذت جنسی به جای بیرون آمدن از نوک آلت تناسلی وارد مثانه شود. مشکلات پزشکی مختلف میتواند به پس رفتن انزال منجر شود؛ مشکلاتی شامل دیابت، آسیبهای نخاعی، جراحی مثانه، پروستات و پیشابراه. برخی از داروها نیز ممکن است در پس رفتن انزال نقش داشته باشند، داروهای فشار خون که به عنوان مسدود کنندههای آلفا شناخته شده اند از این دستهاند. برخی از مردان مبتلا به آسیبهای نخاعی یا بیماریهای خاص میتواند در کل نمیتوانند مایع منی تولید کنند، هر چند آنها هنوز هم میتوانند اسپرم تولید کنند.
حمله آنتی بادیها به اسپرم: آنتی بادیهای ضد اسپرم، سلولهای سیستم ایمنی بدن هستند که به اشتباه اسپرم را به عنوان دشمن و مهاجم و مضر برای بدن شناسایی کرده و تلاش میکنند آنها را از بین ببرند. این مشکل بهخصوص در مردانی که وازکتومی داشتهاند رایج است.
تومور : سرطان و تومورهای خوش خیم میتوانند در اندامهای تناسلی مرد را به طور مستقیم اثر بگذارند یا میتوانند بر غددی که هورمونهای مربوط به تولید مثل را آزاد میکنند (مانند غده هیپوفیز) اثرگذار باشند. همچنین جراحی،رادیوتراپی یا شیمی درمانی برای درمان تومورها میتواند باروری مردان را تحت تأثیر قرار دهد.
بیضههای پایین نیامده : در طول رشد جنین گاهی اوقات یک یا هر دو بیضه موفق به فرود از شکم به داخل کیسه بیضه نمیشوند. باروری در مردانی که چنین مشکلی دارند دچار اختلال شده و کاهش مییابد.
عدم تعادل هورمونها: هیپوتالاموس، هیپوفیز و بیضهها تولید هورمونهایی که در نهایت منجر به تولید اسپرم میشوند را ترشح میکنند. تغییرات در این هورمونها و همچنین از سیستمهای دیگر مانند تیروئید و آدرنال، ممکن است تولید اسپرم را مختل کند.
نقص مجرای اسپرم : لولههایی که اسپرم را حمل میکنند ممکن است در اثر بیماری یا جراحت آسیب دیده باشند. برخی از مردان با انسداد در بخشی از بیضهها که اسپرمها را در خود ذخیره میکند ( اپیدیدیم ) یا انسداد یکی از لولههایی که اسپرم را از بیضهها خارج میکنند به دنیا آمدهاند (در نتیجه اسپرم وارد مایع منی نمیشود). مردان مبتلا به فیبروز کیستیک و برخی از شرایط به ارث برده دیگر ممکن است درکل بدون مجاری اسپرم متولد شوند.
نقص کروموزوم: اختلالات به ارث برده از جمله سندرم کلاین فلتر را – که در آن یک مرد دو کروموزوم X و یک کروموزوم Y به جای یک X و یک Y دارد- باعث رشد غیر طبیعی اندام تناسلی مرد میشوند. سایر سندرمهای ژنتیکی مرتبط با ناباروری شامل فیبروز کیستیک، سندرم کالمن، سندرم یانگ و سندرم کارتاژنر هستند.
بیماری سلیاک : این بیماری یک اختلال گوارشی ناشی از حساسیت به گلوتن است. بیماری سلیاک میتواند به ناباروری مردان منجر شود. باروری ممکن است پس از گرفتن یک رژیم غذایی فاقد گلوتن بهبود یابد.
برخی از داروها: درمان جایگزین تستوسترون TRT ، استفاده از استروئید آنابولیک در دراز مدت، داروهای ضد سرطان (شیمیدرمانی)، برخی داروهای ضد قارچ، برخی از داروهای زخم معده و برخی از داروهای دیگر میتوانند تولید اسپرم را مختل کرده و باروری مردان را کاهش دهند.
