عموماً مشاهده شده که خانمها در دوران بارداری هوس خوردن ترشیجات و خیار شور می‌کنند. اگر چه مصرف خیار شورهایی که با نمک تهیه شده‌اند برای زنان باردار جای نگرانی ندارد، اما فرد باید مراقب میزان و اندازه‌ی مصرف باشد تا در دوران بارداری سدیم بیش از حد مصرف نشود که عوارضی چون فشار خون بارداری در پی دارد.
بدون شک خیار شوری که به روش سنتی تخمیر یافته سالم و خوش طعم می‌باشد، اما مطمئناً، باید از مصرف بیش از حد آن اجتناب شود. دلیل آن ساده است؛ زیرا میزان و محتوای نمک آن بالا است . افزودن نمک زیاد به خیار شور برای نگهداری آن بمدت طولانی‌تر ضروری است. بنابراین خوردن بیش از حد خیار شور مانند آن است که به طور مرتب نمک بیش از اندازه به غذا افزوده شود.
افزایش مصرف نمک، یکی از عوامل اصلی ایجاد فشار خون بالا (HBP) است. مصرف بیش از حد سدیم همچنین می‌تواند موجب کم آبی بدن و افزایش خطر ابتلا به آسیب کلیوی، حمله قلبی و سکته مغزی شود. با بخاطر داشتن این خطرات برای سلامت، ضروری است که به حد اعتدال خیار شور مصرف نمایید.
مواد مغذی خیار شور
مانند سایر گیاهان ترشی‌شده، خیارشور نیز کالری کمی دارد. خیارشور دارای مقداری کافی ویتامین کا است. یک خیارشور به طور میانگین حاوی ۱۲ تا ۱۶ میکروگرم و تقریباً ۱۵٪ تا ۲۰٪ ویتامین کای مورد نیاز بدن در یک روز است. همچنین خیارشور حاوی سه کیلوکالری انرژی است که از کربوهیدراتهای موجود در خیار به دست می‌آید. به هر حال خیارشور حاوی سدیم زیادی است. به طوری که هر خیارشور متوسط ۳۵۰ تا ۵۰۰ میلی‌گرم سدیم دارد در حالی که بیشینه سدیم روزانه مورد نیاز یک فرد، ۲۴۰۰ میلی‌گرم است.
طرز تهیه خیارشور
مواد لازم برای تهیه خیارشور سنتی ایرانی عبارت است از خیار قلمی، نمک، آب، سیر و ترخون. مقدار نمک به آب از ۱۰ تا ۲۰ درصد تغییر می‌کند. معمولاً برای افزایش طول عمر خیار شور سرکه به ترکیب افزوده می‌شود. فلفل تند قرمز یا سبز و سبزیجات معطر دیگر مثل شوید، مرزه و گشنیز ممکن است به خیار شور اضافه شوند.
روش صنعتی
آب را جوشانیده (برای استریل شدن) و نمک و سرکه را در آن حل می‌کنند. خیار و سیر و سبزیجات را شستشو و پاک کرده و مخلوط آب و نمک و سرکه را به آن می‌افزایند. سپس بسته‌بندی شده و بعد از ۱۵ تا ۲۰ روز خیارشور آماده مصرف می‌گردد. در کارخانجات به جای جوشاندن آب مخلوط نهایی را در هنگام بسته‌بندی استریل می‌کنند.
روش سنتی یا تخمیری
این روش برخلاف روش صنعتی دارای فرایندی ساده‌تر و طعمی بهتر است و مشکل آن کپک زدن زودتر وآماده شدن دیر (حدود ۴۰ روز) می‌باشد. در این روش آب جوشانده نمی‌شود واز نمک بدون ید با درصد ۷ تا ۱۲ درصد نسبت به آب استفاده می‌شود. باید خیارها را شسته و جهت جلوگیری از لیز شدن با وسیله‌ای تیز مثل سوزن یا میخ سوراخ کرد. خیار و آب را در ظرفی با در محکم و یا پیت حلبی ریخته و سیر و سبزیجات معطر مثل شوید، ترخون، مرزه، ریحان به آن افزوده می‌شود. درب ظرف بسته و یا لحیم شده و در جایی خنک و دور از آفتاب قرار داده می‌شود. به علت جذب محلول توسط خیار بعد از یک هفته باید مقداری محلول آب نمک به ظرف اضافه نمود و دوباره درب آنرا بست و تا رسیدن خیار شور صبر کرد. در این روش از جوهر لیمو (اسید سیتریک) جوهر لیمو (اسید سیتریک) و زاج سفید به عنوان نگهدارنده استفاده می‌شود.
