کودک با گریه کردن، دیگران را متوجه نیازهای خود می کند، اما بعضی از کودکان با اینکه سیر هستند، لباس هایشان تمیز است و… هر شب گریه می کنند و پدر و مادر نمی دانند چطور باید او را آرام کنند. یک چهارم نوزادان در سه ماهه اول این مشکل را دارند. واقعا علت این گریه ها و بیقراری ها چیست؟
مادر مضطرب، نوزاد بی قرار:
یکی از نکات مهم در مورد نوزادان این است که این فرشته های کوچولو نسبت به محیط خانواده بسیار حساس هستند. اگر مادر مضطرب، نگران و عصبی باشد، نوزاد این حالت را به خوبی درک می کند. تحقیقات نشان میدهد که گریه های نوزاد با تنش و نگرانی مادر ارتباط دارد. افسردگی پس از زایمان نیز یکی دیگر از علل بسیار مهم گریه و بی قراری نوزاد است. پس لازم نیست برای آرام کردن نوزادتان منتظر معجزه باشید؛ آرامش داشته باشید تا نوزادتان بی قراری نکند.
ناراحتی های گوارشی:
در موارد بسیاری گریه های مداوم نوزاد به خاطر ناراحتی گوارشی است. یکی از مهم ترین این ناراحتی ها قولنج است که نوزاد از اوایل شب تا نیمه شب گریه می کند. حالت تهوع، یبوست و حتی حساسیت های غذایی (معمولا حساسیت به شیرگاو) نیز از دیگر علل گریه و بی قراری نوزادان است. مراجعه به پزشک اطفال و تشخیص ناراحتی می تواند این مشکل را حل کند.
توصیه هایی برای آرام کردن نوزاد:
توصیه های زیر شاید تا حد زیادی بتواند به شما کمک کند تا نوزادتان را آرام کنید.
نوزاد را به آرامی در بغل یا گهواره تکان دهید، آهنگ های ملایم کودکان برایش پخش کنید یا خودتان لالایی بخوانید.
گرچه نظرات موافق و مخالفی برای استفاده از شیشه بچه وجود دارد، اما شیشه بچه برای نوزادی که دائم گریه می کند، وسیله مناسبی است.
کودک را به بیرون از منزل ببرید تا محیط برایش عوض شود.
گریه های بی امان نوزاد را جدی بگیرید:
وقتی که نوزاد دائما و بسیار شدید گریه می کند، حتما این موضوع باید جدی گرفته شود. این حالت ممکن است به خاطر مشکلات کم و بیش جدی باشد که باید فورا به پزشک مراجعه کرد. گاهی نیز ممکن است به خاطر مشکلاتی مانند فتق در نشیمنگاه احساس ناراحتی می کند. اما خیلی نگران نشوید این مشکلات به ندرت رخ می دهد.
در تمام مواردی که نوزاد گریه می کند و شما نمی توانید او را آرام کنید و کلافه می شوید، به پزشک مراجعه کنید. پزشک به شما کمک می کند علت ناراحتی فرزندتان را بشناسید. فراموش نکنید مهم ترین عامل آرامش کودک، جو آرام و صمیمی منزل است.
خواباندن نوزاد به پشت:
در گذشته تصور می شد کودک را باید به شکم خواباند تا دچار خفگی نشود، اما امروزه تمام پزشکان به والدین توصیه می کنند برای پیشگیری از مرگ ناگهانی نوزاد، حتما او را به پشت بخوابانند. پیش بینی مرگ ناگهانی نوزادان بسیار مشکل است زیرا علل مختلفی در بروز این مسئله دخیل است. تحقیقات نشان می دهد این اتفاق بیشتر برای نوزادانی رخ می دهد که به شکم خوابانده می شوند. معمولا تشک نوزادان و کودکان نرم است و همین امر باعث می شود که وقتی نوزاد به شکم روی تشک خوابانده می شود، به سختی بتواند نفس بکشد و غالبا نیز هوای بازدم خود را دوباره تنفس می کند. در واقع کمبود اکسیژن عامل خفگی نوزادان در خواب است.
در گذشته نیز بعضی از موادی که در تهیه تشک استفاده می شد گازهای سمی ایجاد می کرد که باعث مرگ نوزادان می شد.
در مواردی نیز نوزادان به علت استفراغ در خواب فوت می کنند که این اتفاق بیشتر برای نوزادان بسیار ضعیف که قدرت سرفه کردن و بیدار شدن را ندارند، رخ می دهد. والدینی که نگران این اتفاق هستند می توانند پایه های تخت قسمت سر را کمی بالا بیاورند. کودک را طوری روی تخت بخوابانند که از روی تخت نیفتد. اگر اطراف نوزاد ملافه، بالشت و کوسن است، مراقب باشید که با تکان خوردن طوری قرار نگیرد که دچار کمبود اکسیژن و خفگی شود.
شیشه شیر بچه:
می شود گفت که تقریبا همه مادران نگران خرید بهترین شیشه شیر برای فرزندانشان هستند. در بازار انواع مختلف شیشه های پلاستیکی، شیشه ای و… در اندازه و طرح های مختلف وجود دارد، اما چطور می شود بهترین را برای کودک خرید؟
شیشه شیر نوزادان بهتر است از جنس شیشه ای باشد؛ چون به راحتی می توان آن را استریل کرد. شیشه پلاستیکی برای وقتی که نوزاد کمی بزرگتر می شود بسیار مناسب است، چون این شیشه ها سبک هستند و از طرفی هم نمی شکند. اما با این حال پس از مدتی کدر می شوند یا در اثر حرارت جوشاندن تغییر شکل پیدا می کنند که دیگر قابل استفاده نیست. شیشه های قوس دار این مزیت را دارند که هوای کمتری در هنگام شیر خوردن وارد معده کودک می شود.
اندازه سوراخ سر شیشه شیر باید مناسب باشد. اگر سوراخ سر شیشه، خیلی ریز باشد، هوای زیادی همراه با مکیدن وارد معده نوزاد می شود و باعث می شود نوزاد هرچه خورده است را بالا بیاورد و از طرفی هم او را خسته می کند.
اگر هم سوراخ سر شیشه خیلی بزرگ باشد، کودک نمی تواند شیر بنوشد. سرشیشه را باید پس از مدتی عوض کرد چون جوشاندن و استریل باعث تغییر شکل آن می شود. بعضی دیگر از انواع سرشیشهها نیز در برابر جوشاندن مقاوم هستند اما پس از مدتی ترک می خورند.
سرشیشه مناسب باید طوری باشد که وقتی شما شیشه را خم می کنید، شیر قطره قطره و آرام بیرون بیاید و لازم نباشد که شیشه را تکان داده یا سرشیشه را فشار دهید.
آماده کردن شیشه شیر:
قبل از هر چیز دقت داشته باشید که در محیطی تمیز شیشه را آماده کنید.
شیشه شیر آماده را بیش از یک ساعت بیرون از یخچال نگه ندارید.
غذای باقیمانده نوزاد را پس از یک ساعت باید دور ریخت. اگر شیر گرم شده باشد، این مدت به نیم ساعت کاهش می یابد.
هیچ وقت شیشه شیر را در فر گرم نکنید، زیرا حرارت آن یکسان نیست و ممکن است شیشه بسوزد.
حتما لازم نیست غذاهای شیری را گرم کرد و می توان آن را با دمای طبیعی به نوزاد داد.
اگر می خواهید شیشه را گرم کنید، حتما به جنس آن توجه داشته باشید.
قبل از اینکه شیشه را به کودک بدهید گرمای شیر را بسنجید، مثلا می توانید چند قطره شیر روی پوست دست بریزید و گرمای آن را احساس کنید.
اگر از شیر خشک استفاده می کنید، به مقدار لازم پودر دقت کنید و بهتر است از آب معدنی استفاده کنید.
اگر آب بیش از ۲۴ساعت در ظرف های سر باز باقی مانده است، آن را مصرف نکنید.
درمورد آب لوله کشی، از دستگاه های تصفیه آب استفاده کنید و حتما بگذارید ابتدا چند ثانیه شیر باز باشد.
برای آماده کردن شیر کودک، فقط آب سرد مصرف کنید.
اگر می خواهید شیشه شیر را در ماشین ظرفشویی بشویید، ابتدا با آب سرد آن را بشویید و بعد بگذارید با دور مخصوص در ماشین شسته شود. درصورتی که از ماشین ظرفشویی استفاده نمی کنید، شیشه را در یک ظرف آب و مایع ظرفشویی قرار دهید و با یک شیشه شور داخل آن را بشویید.
برای حفظ سلامت کودک خود حداقل هر ماه یک بار، یخچال را نیز بشویید.
لباس نوزاد:
همه مادران دوست دارند فرزندشان مرتب و زیبا باشد، اما این موضوع نباید بیش از حد توجه را به لباس های مختلف جلب کند. لباس نوزاد در درجه اول باید راحت و مناسب فصل باشد. یقه و حلقه آستین لباس، باید آزاد باشد تا مادر در موقع عوض کردن لباس نوزاد، مجبور نباشد لباس را به سختی از تن او بیرون بیاورد.
روشن است که منطقه زندگی و درجه حرارت روی نوع پوشش کودک تاثیر می گذارد.
لباس نوزاد باید از الیافی باشد که پوست حساس او آزرده نشود و بهتر است از پشت دکمه داشته باشد چون در این صورت دیگر لازم نیست لباس را از سر نوزاد بیرون آورد.
زیر پیراهنی هایی که دور یقه آن نوار یا بند دارد را به تن نوزاد نپوشانید، زیرا ممکن است باعث خفگی او شود.
دگمه های فشاری برای لباس نوزادان مناسب تر است و نباید هیچ وقت به لباس آنها سنجاق زد.
لباس های پشمی که مو و کرک دارد را نباید برای نوزادان استفاده کرد، زیرا مو و کرک وارد دهان و بینی نوزاد می شود و همچنین پوست او را تحریک می کند.
دقت کنید لباس نوزادان از پارچه هایی باشد که در برابر گرما آتش نمی گیرند.
نخ هایی که از لباس باز شده است را قیچی کنید، چون ممکن است دور انگشت نوزاد بپیچد.
لباس های نوزاد را با صابون بشویید زیرا سفیدکننده ها و پودرهای لباسشویی غالبا برای کودکان حساسیت زا هستند.
گاهی باز کردن پنجره یا در خانه و ایستادن در مسیر جریان هوا، باعث ساکت و آرام شدن کودک می شود. اگر این روش پاسخگو بود، می توانید هنگامی که او را در بالکن یا کنار پنجره در آغوش گرفته اید، با او در مورد آسمان و محیط اطراف خانه صحبت کنید.