بخش مراقبت‌هاي ويژه نوزادان يا ان.آي.سي.يو قسمتي از بيمارستان است که براي ارايه خدمات درماني و مراقبت به نوزادان «بيمار» يا «نارس» در نظر گرفته مي‌شود.
در اين بخش، اقدامات طبي و مداخلات پزشکي گوناگوني براي نوزادان انجام مي‌شود.
«ان.آي.سي.يو»هاي اوليه در فاصله سال‌هاي ۱۹۵۰ تا ۱۹۶۰ ميلادي توسط متخصصان کودکان و با هدف درمان نوزدان بدحال به وجود آمدند.
تامين گرماي لازم براي نوزاد، جداسازي او از محيط آلوده خارج از رحم مادر، پيشگيري از انتقال عفونت، تغذيه مخصوص و دسترسي آسان و سريع به ابزار و تجهيزات پزشکي تخصصي و پزشکان و پرسنل متخصص از مهم‌ترين عواملي بودند که فضا را براي بستري نوزادان و درمان آنها در اين بخش آماده کردند.
امروزه تقريبا همه بيمارستان‌هاي تخصصي زايمان و کودکان و برخي بيمارستان‌هاي بزرگ عمومي وچندتخصصي به بخش «ان.آي.سي.يو» مجهز شده‌اند.
در اين بخش، نوزادان معمولا در دستگاه‌هاي مخصوصي به نام «اينکوباتور» و «وارمر» يا «گرم کننده تابشي» نگهداري مي‌شوند.
دماي اين دستگاه‌ها بر حسب وزن و نياز جسماني نوزادان تنظيم مي‌شود. برخي نوزادان که با وزني کمتر از معمول به دنيا مي‌آيند يا به دنبال زايماني سخت متولد مي‌شوند، نيازمند کمک و حمايت تنفسي نيز هستند که بسته به وخامت وضعيت تنفسي‌شان، با استفاده از تجهيزات مختلف موجود در اين بخش تحت درمان قرار مي‌گيرند.
ورود و خروج افراد در اين بخش نيز محدود به پرسنل و والدين نوزادان است تا محيط براي نگهداري نوزادان، پاک و عاري از عوامل بيماري‌‌زا باقي بماند. حتي همين تردد محدود نيز بايد با رعايت مقررات بهداشتي لازم براي کنترل عفونت و پيشگيري از انتقال آلودگي به «ان.آي.سي.يو» باشد.
پرسنلی که در این بخش ها کار می کنند افرتد مجربی هستند که دوره های ویژه ای را گذرانده و مهارتهای خاصی برای درمان این گونه بیماران دارند و معمولا درراس آنها فوق تخصص نوزادان قراردارد.
برای دیدن پربازدیدترین های نی نی نما لطفاً کلیک کنید…
منبع خبر : به سلوی
