جنین می تواند از هفته ۲۶ تا ۲۸ هفتگی زنده بماند و قبل از آن معمولا قادر به زنده ماندن نیست، اگر تولد قبل از هفته ۲۶ بارداری باشد، متاسفانه نمی توان جنین را زنده نگه داشت…
بارداری طبیعی بطور میانگین ۴۰ هفته است. اگر جنین زودتر از ۳۷ هفته به دنیا بیاید نارس محسوب می شود و همچنین درصد زنده ماندن نوزاد نارس هر چه به هفته ۳۷ بارداری نزدیکتر باشد بیشتر است و احتمال مشکلات مغزی، ریوی و تنفسی، عفونت و آسیبهای بینایی در این نوزادان کمتر می شود.
جنین می تواند از هفته ۲۶ تا ۲۸ هفتگی زنده بماند و قبل از آن معمولا قادر به زنده ماندن نیست، اگر تولد قبل از هفته ۲۶ بارداری باشد، متاسفانه نمی توان جنین را زنده نگه داشت.
تولد در هفته های ۲۴ تا ۲۶ بارداری (نارسی شدید)
کودکی که در ابتدای سه ماهه آخر بارداری متولد می شود، به ویژه اگر ریه هایش خوب کار نکنند، از مشکلات جسمانی شدیدی رنج می برد. این مشکلات شامل موارد زیر است:
مشکلات تنفسی شدید، که نیازمند دستگاه تنفس مصنوعی غلظت بالای اکسیژن است.
عفونت های مکرر و بالقوه شدید
خونریزی در بخش هایی از مغز، هر چقدر نوزاد زودرس تر باشد احتمال وقوع چنین مشکلی نیز بیشتر است.
با یا بدون این چالش های شدید جسمانی، حتی کودکانی که به شدت زودرس هستند نیز رشد می کنند و این رشد به آن ها کمک می کند تا پا بگیرند و به نوزادی سالم تبدیل شوند.
تولد در هفته های ۲۷ تا ۲۹ بارداری (نارسی نسبتا شدید)
کودکی که به این زودی به دنیا بیاید هم مشکلات بزرگی دارد، اما احتمال بروز مشکلات جدی در او به طور قابل توجهی کاهش می یابد. مشکلات این کودکان شامل:
مشکلات شدید تنفسی
عفونت های بالقوه شدید
خونریزی در مغز
تولد در هفته های ۳۰ تا ۳۴ بارداری (نارسی میانه تا حدودا عادی)
تولد در اواخر هفته ۳۰ بارداری این شانس را در کودک افزایش می دهد که بتواند خوب تنفس کند و مشکلات شدید نداشته باشد و این شانس با اضافه شدن هفته های بارداری بیشتر و بیشتر می شود. قدرت بهتر ریه ها یعنی سلامت بیشتر از چند جهت:
تنفس عادی، آرام و موثر تعیین کننده سلامت کلی نوزاد نارس است.
زمانی که ریه ها عملکرد خوبی داشته باشند خطر عفونت شدید و خونریزی در مغز به طرز چشمگیری کاهش می یابد.
عملکرد خوب ریه ها به کودک نارس اجازه می دهد انرژی بیشتری صرف هدف اصلی که همان رشد است بکند.
تولد در هفته های ۳۵ تا ۳۶ بارداری (نزدیک به زمان زایمان طبیعی)
کودک در این مرحله به معنای واقعی زودرس است، اما ریه های او آنقدر رشد کرده اند که احتمال بروز مشکلات جدی بسیار کم است، اما به هر حال چالش های اصلی هنوز هم پا بر جاست.
حفظ دمای بدن در ۳۷ درجه سانتی گراد
خوردن بدون کمک اضافی
تنفس منظم و با ریتم بدون وقفه
بیشتر رشد جنین در سه ماهه ی سوم اتفاق می افتد که اگر جنین زود به دنیا بیاید، با مشکلات زیادی مواجه خواهد شد. زایمان زودرس یکی از علل مهم ، مرگ و میر در نوزادان است.
نوزادانی که زنده می مانند بیش از نوزادانی که دوره ی کامل را طی کرده اند، دچار مشکلات بهداشتی نظیر : تاخیراتی در رشد، ناشنوایی، نابینایی، بیماری ریوی ، فلج مغزی طی دوران زندگی شان می شوند. حدود ۲۵ درصد نوزادانی که پیش از موعد به دنیا می آیند، از مشکلات نواقص رشد مغزی رنج می برند.
بهترين جا براي رشد نوزاد رحم مادر است و نوزادي كه زودتر به دنيا مي آيد مثلا دو ماه كمتر در رحم مي‌ماند بهترين مكان براي چنين نوزادي، آغوش مادر است. کاهش عفونت و بهتر شدن روند شیردهی را از دیگر مزایای روش آغوشانه مادر است و در نتيجه از لحاظ اقتصادي هم براي خانواده و هم بيمارستان به صرفه‌تر است.
اکثر بیمارستان‌ها تسهیلاتی را برای اقامت مادران نزد فرزندشان فراهم می‌آورند، به ویژه اگر فرزندشان را شیردهی پستانی می‌کنند. امکان دارد در آغاز شیردهی پستانی دشوار باشد، اما برای اجرای آن باید تلاش کنید، چراکه مادر میتواند شیر خود را بدوشید و این شیر میتواند از طریق لوله‌های تغذیه به فرزند خود بدهد.
بازدید در بخش مراقبت‌های ویژه از نوزادن نارس معمولا به مادر و پدر محدود می‌گردد. این عمل برای جلوگیری از گسترش عفونت‌ها و برقراری استریل ماندن بخش صورت می گیرد.
بخش مراقبت‌های ویژه محیطی بسیار استریل و کلینیکی است. معمولا برای هر بچه‌ای یک نرس حضور دارد. آنها مجرب هستند و به خوبی آموزش دیده‌اند. متخصصین اطفال در ساعات مختلف طی روز و گاهی برای بچه‌های بسیار بیمار هر دو تا سه ساعت یک بار گشتی در آنجا می‌زنند. در آنجا محفظه‌هایی وجود دارد.
این محفظه‌ها برای حفظ دمای بدنی نوزاد در دمای ثابتی تنظیم شده‌اند (چرا که نوزادان دمای بدنی خود را به سرعت از دست می دهند). احتمال دارد بر اساس شدت مشکل نوزاد، تنفس مصنوعی نیز نیاز باشد، به همین منظور دستگاهی برای کمک به تنفس بچه به او متصل می شود. دستگاه تنفس مصنوعی انواع متفاوتی دارد: گاهی CPAP نامیده می‌شود که فقط جریان اکسیژن به لوله‌ها متصل است. یعنی، جهت کمک برای تنفس مصنوعی لوله‌ای از گلوی او به داخل شش‌هایش متصل است. و بنابر مشکل هر نوزادی مدت زمان اتصال به آن متفاوت است.
دستگاه دیگری که معمولاً از آن استفاده می شود، دستگاه نور درمانی است. اگر نوزاد دچار زردی باشد که در میان نوزادان نارس و برخی از نوزادان به شدت متداول است، امکان دارد برای چند ساعت در روز، نوزاد زیر نوری آبی رنگ قرار گیرد.
وقتی بچه در بخش مراقبت های ویژه پذیرش می شود، احساس ناتوانی مادر، حسی طبیعی است. کاری که می توانید انجام دهید، آرام ماندن و مثبت‌اندیش بودن است. زیرا علاوه بر این که آرامش شما از سوی نوزادتان شناسایی می‌شود بلکه در به جریان افتادن شیرتان نیز نقش مهمی دارد.
اگر مادر به خوبی آمادگی داشته باشد، یعنی نیمی از مبارزه را پیروز شده‌است. اگر بتوانند از نظر روانی با مشکل کنار آید، این توانایی به نوعی به بهبود فرزندش کمک می کند. استرس کمتر به شیردهی پستانی و مبارزه با افسردگی پس از زایمان کمک می‌کند. این ناخوشی احساسی در بانوانی که فرزندشان در بخش مراقبت‌های ویژه قرار دارد، بسیار معمول است.
بنابراین مهم است که دقیقا بدانید، برای سلامت فرزندتان چه اتفاقی در حال انجام است. اگر در بیمارستانی خصوصی یا دولتی هستید، به پرسش سوالات خود ادامه دهید. با پزشک، متخصص اطفال و کارکنان بخش نرس ها گفت و گو کنید و از آنچه در حال انجام است آگاهی یابید. گاهی واژه‌های پزشکی میتواند سرگردان‌کننده باشد؛ پس از پرسش معانی آن واژه‌های پزشکی هراسان نباشید.
پس از ترخیص از بیمارستان
این نوزادان در مقایسه با نوزادان رسیده و ترم، تعداد دفعات بیداری بیشتری داشته، لذا در این مورد نگران نباشید، بدلیل ضعف جسمانی که دارند، نیازمند صبر و حوصله بیشتری برای تغذیه می‌باشند و لذا ممکن مادر مجبور شود حتی ساعت‌ها برای تغذیه او وقت بگذارد. این نوزادان بسیار ساده‌تر از نوزادان هم سن و سال خود، بیمار می‌شوند؛ بنابراین نیازمند توجه و مراقبت بیشتر می‌باشند. بهتر است که برای معاینات دوره‌ای و واکسیناسیون منظم با مراکز بهداشتی یا پزشک خود در ارتباط منظم باشید. این نوزاد در خطر سندرم مرگ ناگهانی بیشتر از سایر نوزادان قرار دارند، بنابراین مراقب باشید که نوزاد روی شکمش نخوابد. این کار احتمال بروز این نشانگان را کاهش می‌دهد.
