بعد از ۲ سالگي وقتي کودکان شروع به خوردن غذا مي‌کنند، در ۵۰ درصد موارد بيش از نياز بدن‌شان نمک مي‌خورند. نمک ماده غذايي مضري است که در طول سال‌ها مي‌تواند براي سلامت مضر باشد. به همين دليل توصيه مي‌شود تا حد ممکن مصرف نمک را کاهش دهيد. باورهاي درست و غلط بسياري در رابطه با ميزان و نحوه مصرف نمک در غذاي کودکان وجود دارد که به آنها اشاره مي‌کنيم.
نمک ماده غذايي مفيدي نيست و مي‌توان آن را کاملا از برنامه غذايي حذف کرد
اشتباه است. نمک در بسياري از مکانيسم‌هاي فيزيولوژيک بدن دخيل است. نمک به دليل دارا بودن سديم در کارکرد سيستم عصبي و انقباضات ماهيچه‌اي دخيل است. همچنين نمک سبب آب‌رساني بهتر به بافت‌ها شده و آب را درون سلول‌ها حبس مي‌کند. در واقع مصرف نمک براي ارگانيسم‌ها لازم است و حذف کامل آن کار صحيح نيست.
مصرف نمک سبب بالاتر رفتن اشتهاي کودکان مي‌شود
اشتباه است. درست است که نمک ذايقه را تحريک مي‌کند و اشتها را بالا مي‌برد و تشنگي مي‌آورد و از آن در بسياري از مواد غذايي اشتهاآور استفاده مي‌شود اما پرزهاي معده کودکان حساس‌تر از معده ماست و بي‌مز‌گي پوره يا سوپ او نمي‌تواند جلوي اشتهايش را بگيرد. راه‌هاي بسيار زيادي براي افزايش اشتهاي کودکان وجود دارد مثل اضافه کردن سبزيجات به غذاي کودکان.
غذاهاي آماده کودکان بدون نمک است
درست است. غذاهاي آماده کودکان که محصول کشورهاي اروپايي است عمدتا فاقد نمک است يا در هر ۱۰۰ گرم، ۵/۰ گرم نمک دارد. ميزان نمک موجود در غذا معمولا روي برچسب درج شده است.
نمک و سديم يکي هستند
درست است. نمک آشپزخانه کلريد سديم است که حاوي ۴۰ درصد سديم و ۶۰ درصد کلر مي‌شوند. به همين دليل روي برچسب مواد غذايي قيد شده است که حاوي چه مقدار سديم هستند و ميزان نمک معمولا درج نمي‌شود. اگر مي‌خواهيد بدانيد در يک ماده غذايي چه مقدار نمک وجود دارد بايد ميزان سديم را در ۵۴/۲ ضرب کنيد. به عنوان مثال اگر روي برچسب نوشته شده ۲۰۰ ميلي‌گرم سديم يا ۲/۰ گرم سديم يعني در واقع غذا حاوي ۵/۰ گرم يا تقريبا ۴۰۰ ميلي‌گرم نمک دارد. سازمان جهاني بهداشت توصيه مي‌کند افراد بالغ روزانه بيش از ۶ گرم و کودکان ۳ ساله بيش از يک تا دو گرم و کودکان ۳ تا ۱۰ سال بيش از ۳ تا ۵ گرم نمک مصرف نکنند.
کودکان هم ممکن است به پرفشاري خون مبتلا شوند
اشتباه است. رابطه بين نمک و پرفشاري خون که يکي از دلايل ابتلا به ناراحتيهاي قلبي عروقي است، بسيار پيچيده و بيشتر در رابطه با بزرگسالان اهميت پيدا مي‌کند. هنوز اين موضوع روشن نشده است که آيا مصرف زياد نمک در دوران کودکي مي‌تواند مسبب ابتلا به ناراحتيهاي قلبي در چند دهه بعدي شود. به طور حتم کليه کودکان هنوز در سال اول زندگي آن‌قدر قوي نيست که بتواند سموم را دفع کند و ۳ برابر کمتر از بزرگسالان قدرت تصفيه و فيلتر کردن نمک را دارد. مشکلات فيزيولوژيک وابسته به نمک آن چيزي نيست که متخصصان را نگران کرده، در واقع گرايش تدريجي کودکان به غذاهاي شور و شورتر است که نگران‌کننده شده است. غذاهاي شور آماده متاسفانه پرکالري، پرچرب، فقير از لحاظ فيبر و ويتامين‌ها هستند و مي‌توانند سلامت را تهديد کنند.
نان حاوي نمک بسيار زيادي است
درست است. نان و بيسکوييت که جزو پرمصرف‌ترين موادغذايي کودکان هستند نمک زيادي دارند. در واقع نمک حالت پلاستيکي به نان داده و سبب شکل‌گيري و پخت بهتر نان مي‌شود. يک سوم يک باگت فرانسوي حدود يک گرم نمک دارد اما طبق قوانين جديد و توصيه‌هاي سازمان جهاني بهداشت قرار شده است ميزان نمک مصرفي در نان‌ها کم شود. البته بالا بودن نمک در نان دليلي نيست که بخواهيم مصرف آن را چه براي کودکان و چه بزرگسالان کاهش دهيم. مي‌توان در کنار آن مصرف فيبر و قندهاي سبک را افزايش داد.
نمک در بسياري از مواد غذايي پنهان است
درست است. بسياري از موادغذايي آماده حاوي نمک هستند و ۸۰ درصد از نمک مورد نياز بدن از همين غذاها تامين مي‌شود. نمک در پنير هم موجود است اما پنير منبع خوب کلسيم است و مصرف متعادل آن براي سلامت مضر نيست. آنچه لازم است مصرف آن را کاهش داد، سوپ‌هاي آماده است که بسيار پرنمک تهيه مي‌شوند. بهترين کار اين است که حداقل سر سفره نمکدان قرار ندهيد.
