چه نوع عفونتی با سقط جنین در ارتباط است؟
بعضی از عفونت های ویروسی یا باکتریال می توانند باعث سقط جنین شوند.
اغلب این عفونت ها در کل بدن پخش هستند و جفت و جنین از طریق خون بند ناف آلوده می شوند.
سایر عفونت ها به صورت موضعی از طریق سیستم ادراری تناسلی وارد بدن می شوند، مثلاً عفونت کلامدیا تراکوماتیس در ۴٪ موارد سقط دیده شده است.
عفونت دیگری که باعث سقط می شود عفونتهای چند میکروبی از ناحیه دندانی دهانی است که احتمال سقط را سه تا چهار برابر افزایش می دهد.
علت افزایش احتمال ابتلا به این عفونت‌ها در دوران بارداری مشخص نیست، اما به نظر می‌رسد که عدم تعادل هورمونی و تغییرات دیگری که بر تعداد سلولهای خونی در بدن اثر می‌گذارد، علت این آسیب‌پذیری باشد. برای مثال تعداد سلول‌هایی است که با عفونت مقابله می‌کنند، در اواخر دوران بارداری کاهش می‌یابد.
مادران در دوران بارداری دچار عفونتهای متعددی می‌شوند که برای جنین در حال رشد خطرناک است. با این حال تشخیص این که آیا جنین آسیب دیده یا خیر و میزان این آسیب دیدگی چقدر است، دشوار است. عفونت به یکی از سه روش زیر به نوزاد در حال رشد آسیب می‌زند:
ممکن است عفونت به مادر آسیب بزند، و در نتیجه بدن مادر نتواند نوزاد را به خوبی تغذیه کند یا این که مادر مجبور شود داروهایی را مصرف کند که برای جنین مضر باشد.
عفونت گاهی اوقات تغییراتی را ایجاد می‌کند که به طور مستقیم به نوزاد آسیب می‌زند و به ناهنجاری‌های مادرزادی دامن می‌زند.
عفونت میتواند منجر به سقط جنین یا زایمان زودرس شود.
عفونتهای خطرناک دوران بارداری برای نوزادان در حال رشد
شایع‌ترین عفونتهای دوران بارداری که برای جنین در حال رشد خطرناک هستند، عبارتند از:
واژینوز باکتریایی که میتواند منجر به زایمان زودرس شود.
بیماریهای مسری مانند هپاتیت، سیفلیس، تبخال و HIV که جنین را نیز عفونی می‌کنند.
کلامیدیا که با سینه پهلو و عفونت چشم همراه است.
سوزاک: این بیماری مایع آمنیوتیک را آلوده می‌کند و باعث زایمان زودرس، عفونت کردن چشم و حتی نابینایی میشود.
بیماری پنجم محرک سقط جنین یا علت کم‌خونی نوزاد است.
استرپتوکوک گروه بی: این عفونت عوارض شدیدی را به نوزاد تحمیل می‌کند و در موارد نادر کشنده است.
توکسوپلاسموز: این بیماری ناهنجاری‌های مادرزادی و ناتوانی‌های ذهنی را به دنبال دارد.
لیستریا: لیستریا یکی از علل سقط جنین، مرده‌زایی و ناهنجاری‌های مادرزادی است.
سیتومگالوویروس: این بیماری غالباً بدون خطر است، هرچند میتواند علت ناهنجاری‌های مادرزادی و ناتوانی‌های ذهنی باشد.
زیکا: این بیماری معمولاً خفیف است و موجب سقط جنین یا ناهنجاری‌های مادرزادی در نوزادان میشود. پشه عامل انتقال عفونت زیکا است که باعث ناهنجاری‌های مادرزادی میشود و خطر مرده‌زایی و سقط جنین را در افراد آلوده به ویروس افزایش می‌دهد. درهر حال مشخص نیست که چرا عفونت زیکا بر بعضی نوزادان اثر می‌گذارد و به بقیه آسیب نمی‌زند.
عفونتهای دیگری وجود دارند که بسته به وضعیت سلامت عمومی مادر، زمان ابتلا به عفونت و تحت درمان قرار گرفتن مادر ممکن است به نوزاد آسیب بزنند.
عوامل دیگر موثر بر سقط جنین
از کل بارداری ها حدود ۱۵ الی ۲۰ درصد سقط می شوند و از این تعداد ۸۰ درصد موارد زیر ۱۲ هفته اتفاق می افتد.
علل و عوامل خطر سقط جنین:
۱- اتفاقات تصادفی: حدود ۶۰ الی ۷۰ درصد موارد سقط جنین به علت اتفاقات تصادفی هنگام لقاح رخ می دهد.
این اتفاقات باعث کم یا زیاد شدن تعداد کروموزوم های اسپرم یا تخمک می شود و هیچ علامت مشخصی ندارد و در واقع کاملاً تصادفی به وجود می آیند.
بنابراین اکثر موارد سقط جنین هیچ دلیل مشخصی ندارد و باعث نگرانی های آینده نمی شود.
۲- سن بالای مادر
۳- اختلالات و بیماری های طبی:
بیماریهای تیروئید٬ بیماری های مزمن مانند:
دیابت،
سل،
مشکلات سیستم ایمنی،
بیماری سلیاک،
بیماری های قلبی درمان نشده،
مشکلات تغذیه ای مثل بی اشتهایی عصبی و پرخوری عصبی،
بیماری های التهاب روده،
بیماری لوپوس سیستمیک
همگی ممکن است خطر سقط را بالا ببرند.
البته دیابت اگر کنترل شده باشد خطر سقط کمتر می شود.
۴ – داروها:
داروهای کمی وجود دارند که باعث سقط جنین می شوند.
قرص های ضد بارداری و کرم های کشنده اسپرم باعث سقط نمی شوند وجود دستگاه IUD در رحم و ایجاد بارداری احتمال سقط مخصوصاً سقط عفونی را بالا می برد.
۵- سرطان:
دوزهای درمانی رادیو تراپی خطر سقط را بالا می برند.
حتی کسانی که سرطان داشته اند و قبلا رادیو تراپی به نواحی لگن و شکم برایشان انجام شده است خطر بالاتری از سقط دارند.
۶- جراحی و ضربه:
اگر حین جراحی های تخمدان در ۱۰ هفته ی اول بارداری جسم زرد برداشته شود خطر سقط بالا می رود.
ضربه های بسیار شدید به ناحیه شکم و لگن ممکن است باعث سقط شوند ولی ضربه های ملایم منجر به سقط نمی شود.
۷- تغذیه نا مناسب:
سوء تغذیه شدید و چاقی مفرط با احتمال سقط همراه هستند.
کمبود تغذیه ای منفرد از یک ماده غذایی یا کمبود تغذیه ای متوسط منجر به سقط نمی شوند.
۸- سوء استفاده از مواد و الکل و مصرف سیگار خطر سقط را بالا می برند.
همچنین مصرف بیش از حد کافئین هم می تواند منجر به سقط شود.
۹- تأثیرات محیطی و شغلی:
بعضی از سموم محیطی مانند بنزن، آرسنیک، سرب، فرمالئید خطر سقط را بالا می برند.
درتحقیقات جدیدتر نشان داده شده است که DDT نیز میتواند منجر به سقط شود.
همچنین در بعضی تحقیقات نشان داده شده است در پرستارانی که در معرض داروهای ضد سرطان، استریل کننده و اشعه X بوده اند خطر سقط کمی افزایش پیدا کرده است.
همینطور در دستیاران دندانپزشکی که در روز بیش از ۳ ساعت در معرض گاز اکسید نیتروژن بوده اند خطرسقط بالا رفته است.
۱۰- اختلالات ایمنی:
در مادرانی که مقاومت ایمنی به سلولهای پدری جنین دارند احتمال سقط بالا است.
در یک بیماری ایمنی سندرم آنتی بادی آنتی فسفولیپید بالاترین خطر سقط وجود دارد.
۱۱- نواقص رحم:
ناهنجاری های ارثی یا اکتسابی رحم و یا دهانه ی رحم و یا وجود فیبروم های بزرگ می تواند منجر به سقط شود.
۱۲- ترومبوفیلی ارثی
۱۳- علل پدری سقط:
نا هنجاری های کروموزومی اسپرم و افزایش سن پدر هم میتواند علت سقط باشد.
انواع سقط:
انواع سقط شامل موارد زیر است:
۱- تهدید به سقط:
درنیمی از بارداری ها علائم تهدید به سقط شامل خونریزی، لکه بینی و درد شکم است ولی دهانه رحم باز نمی شود.از بین این موارد ۲۰ درصد به سقط منجر می شوند.
۲- سقط اجتناب نا پذیر:
زمانی است که دهانه رحم باز شده و سقط قطعی است.
۳- سقط فراموش شده:
به سقطی گقته می شود که جنین مرده ولی داخل بدن مادر باقی مانده است. مادر علائم سقط مانند درد و خونریزی را ندارد.
۴- سقط ناقص:
وقتی قسمتی از جنین سقط شده ولی بقایایی از جنین یا جفت داخل رحم باقی مانده است.
۵- سقط کامل:
جنین و جفت به صورت کامل از رحم خارج شده و دهانه رحم باز شده است.
۶- سقط عفونی:
مواردی از سقط که به علت دستکاری یا وجود IUD در رحم بوجود می آید و در این حالت شخص تب و درد شدید شکم همراه ترشحات بد بوی واژنی دارد.
۷- سقط مکرر:
وقتی است که فرد ۳ بار یا بیشتر سقط داشته است. این موارد حتماً باید از لحاظ علت سقط بررسی شوند.
۸- سقط القا شده:
در این مورد پزشک به علت نواقص ثابت شده جنینی یا خطر جسمانی برای مادر اقدام به القای سقط می کند.
موارد سقط غیر قانونی هم در این دسته است.
