کودک ۳ و نیم ساله ام اسباب بازی هایش را به کسی نمی دهد و با کسی شریک نمی شود. آیا این طبیعی است؟
در این سن کودک اول به خودش و نیازهایش فکر میکند. کودک ارزش زیادی برای چیزهایی که متعلق به خودش است می گذارد و حاضر نیست آنها را به راحتی با دیگران به اشتراک بگذارد. گرچه گاهی ممکن است کودک رفتارهایی نیز در جهت اشتراک و بخشندگی نشان دهد که ما از این فرصتها برای تشویق او استفاده میکنیم. کلاً یک راه خوب برای آموزش بخشندگی تمرکز بر اشتراک و بخشش است.
. چه کارهایی شما می توانید انجام دهید برای آموزش بخشندگی به کودک :
۱. بخشندگی را نشان دهید:
از خودتان شروع کنید برای مثال سر میز غذا به کودک بگویید:” بیا یک مقدار از ساندویچ ام را با تو تقسیم کنم” یا می توانید یک فعالیت لذت بخش را با او تقسیم کنید :” بیا عزیزم من دارم به باغچه آب می دهم میتوانم شیلنگ را به تو قرض دهم تا تو هم از آب دادن لذت ببری”. هرچقدر از واژههای “سهیم شدن”، “اشتراک” و “قرض دادن” برای کودک بیشتر استفاده کنید سریعتر مفاهیم آنها را یاد می گیرد و به کار می برد.
۲. در مورد خواسته ها و نیازهای دیگران با او گفتگو کنید:
شما در حال اجتماعی کردن کودکتان هستید تا بتواند دنیای بزرگتر از خودش را ببیند. بنابراین زمانی که مثلاً کودکتان در فروشگاه میگوید “من شیر کاکائو میخواهم” شما پاسخ دهید” باشه تو شیر کاکائو دوست داری حالا به نظرت پدر هم شیر کاکائو میخواهد؟ به نظرت او چه چیزی میخواهد تا برایش بخریم و به خانه ببریم؟”. در این موقعیت ها به آرامی به کودکتان آموزش می دهید که به نیازها و خواستههای دیگران نیز توجه کنند و فراتر از خواستههای خودش برود.
۳. به کودکتان آموزش دهید که بخشندگی می تواند موقتی باشد:
کودک احساس بهتری خواهد داشت که ما دقیقاً برای او توضیح دهیم که می تواند اسباب بازی اش را به دوستش بدهد و و دوباره آن را پس بگیرد! میتوانید به او بگویید” دوستت فقط با عروسک تو، اینجا بازی میکند و آن را به خانه اش نمی برد .این اسباب بازی متعلق به او است و پیش تو می ماند.”
۴. نشان دهید که خودخواهی را نمیپسندید:
وقتی عقاید خود را به آرامی و به دور از خشونت و فشار در خانواده مطرح میکنید تاثیر بیشتری بر کودکان دارد:” من دوست ندارم که تو همه اسباب بازیها را فقط برای خودت نگه داری، ما در خانواده چیزها را با هم تقسیم می کنیم. لطفاً چندتا اسباب بازی به برادرت هم بده”. بسیار مراقب باشید که حالت خصمانه و تنبیهی در گفتگو نداشته باشید که در این صورت نه تنها کودک بخشندگی را یاد نمی گیرد که لجبازی هم پیش می آید!
۵. تشویق را فراموش نکنید :
اجازه دهید کودکتان شادی و رضایت شما را در هنگام بخشش ببیند :”این نشان دهنده مهربانی تو است که شکلات هایت را با خواهرت تقسیم کردی”. ” من به تو افتخار می کنم که اینقدر زیبا با دوستانت اسباببازیها را تقسیم کردی”
۶. بعضی از اسباببازیها را کنار بگذارید:
با وجود همه این توصیهها برخی وسایل و اسباب بازی ها برای کودک خاص و جدید هستند و دوست ندارد آنها را به دیگران بدهد. حتماً شما هم ماشینی را که به تازگی خریده اید دوست ندارید به همسایه تان قرض دهید!! در این موقعیت ها به خواستههای کودک احترام بگذارید و قبل از آمدن مهمان ها آن اسباببازی خاصش را در کمد بگذارید ولی به او کمک کنید سایر اسباب بازی هایی که موافق است برای بازی با دوستانش آماده کند.
۷. اجازه دهید از سایر کودکان یاد بگیرد:
موقعیتهای اجتماعی را برای او فراهم کنید تا با همسن و سالانش بازی کند گاهی بر سر اسباب بازی ها با هم دعوا می کنند و لازم نیست شما در همه دعواها مداخله کنید. آنها بالاخره یاد می گیرند که با هم اشتراک کنند و نیز یاد می گیرند اگر خسیس باشند، دوستانشان را از خود میرانند.
۸. به دنبال سایر دلایل مقاومت در مقابل بخشندگی باشید:
اگر همچنان بخشندگی و اشتراک برای او یک معضل بزرگ بود و زیاد با آن درگیر بود، سایر مسائل زندگی اش را بررسی کنید: آیا به تازگی نقل مکان کرده اید؟ آیا تازه وارد مهد کودک شده است؟ آیا به تازگی حیوان خانگی اش را از دست داده؟ گاهی اوقات کودکان در واکنش به شرایط اضطراب زا، بیش از اندازه به داشته هایشان می چسبند، گویی به دنبال یک احساس امنیت هستند. در این مواقع آموزش بخشندگی را برای بعد بگذارید و صرفاً از او حمایت کنید و با یک روانشناس کودک مشورت داشته باشید.
منبع خبر : برگرفته از koodakefarda