تحقیقات نشان می دهد کودکان نارس نجات یافته، در طول زندگی با مشکلات زیادی از قبیل مشکلات بینایی و شنوایی و اختلال در یادگیری مواجه می شوند. ۱۲ درصد نوزادان متولد شده در کشورهای کم درآمد، پیش از موعد به دنیا می آیند.
این مطالعه به درک بهتری از اینکه چرا نوزادان نارس، در بزرگسالی در معرض خطر بیشتری از مشکلات عصبی، اختلالات کمبود توجه و اختلالات طیف اتیسم قرار دارند، می انجامد.
سن بارداری، سبک زندگی مادر، مصرف سیگار و الکل، عفونت در دوران بارداری، استرس و تنش های روحی و مصرف داروهای غیر مجاز در دوران بارداری از مهمترین علل تولد نوزاد نارس هستند.
علاوه براین مطالعات محققان کینگز کالج لندن نشان می دهد که اتصالات اعصاب بین مناطق مهم مغز می تواند با تولد پیش از موعد نوزاد تغییر کند و زمینه را برای ابتلا به اتیسم و اختلالات رفتاری فراهم کند.
محققان این مطالعه می گویند: تولد زودهنگام، سبب تفاوت در الگوی اتصالات مغزی می شود.
به گفته پزشکان شرکت کننده در این تحقیق بیشترین توسعه اعصاب مغز انسان در اولین سال تولد شکل می گیرد. مغز نوزاد در حدود ۱۸۰ میلیارد نورون (سلول عصبی) دارد و در طول سال اول زندگی، تریلیون ها اتصال سلول عصبی در مغز بوجود می آید.
این اتصالات، سیناپس نام دارند که باید پس از تحریک، به یکدیگر سیم کشی شوند. اگر این سیم کشی در سال اول صورت نگیرد، سیناپس ها در اولین سال های مدرسه کودک از بین می روند.
برای دیدن پربازدیدترین های نی نی نما لطفاً کلیک کنید…
یک تحقیق جدید نشان داده است که در بچه هایی که به شکل نارس و با وزن کم متولد شده اند احتمال تعویض مفصل ران در بزرگسالی به دلیل ابتلا به آرتروز مفصل زیادتر است.
مشکلات کودک نارس در بزرگسالی
این مطالعه بر روی بیش از ۳۶۰۰ فرد بالغ استرالیایی با سن بیش از ۴۰ سال صورت گرفته که در ۷۵ نفر آنها عمل جراحی تعویض مفصل ران و در ۱۱۶ نفر آنها جراحی تعویض مفصل زانو انجام شده است.
آنها متوجه شدند که صرفنظر ار سن، جنس و وزن بیمار و میزان فعالیت های بدنی آنها، در آنهایی که در موقع تولد وزن کمی داشته اند و یا بصورت نارس بدنیا آمده اند میزان جراحی تعویض مفصل ران بیشتر بوده است. این ارتباط در نیاز به جراحی تعویض مفصل زانو دیده نشده است.
نتایج این مطالعه در مجله Arthritis Care & Research منتشر شده است. محققان می گویند گرچه این ارتباط مشاهده شده است ولی علت آن ناشناخته است. با این حال ممکن است بتوان از این ارتباط برای کمک به کسانی که در معرض خطر بیشتر آرتروز هستند استفاده کرد.