برای درمان عفونت واژن نیاز به استفاده از قرص ها و پمادهای ضد قارچ است؛ کلوتریمازول، بوتوکونازول و فلوکانازول از مهمترین داروها برای درمان عفونت واژن است…
خانمها در هر دوره ای ممکن است به عفونت قارچی واژن مبتلا شوند. این عفونت که خود را به صورت ترشحات متراکم، سفید و غلیظی نشان می‌دهد و می‌تواند ایجاد خارش کند، به دسته بیماری‌های مقاربتی که از طریق رابطه جنسی منتقل می‌شوند، ارتباطی ندارند. در نتیجه در بسیاری از موارد هیچ ارتباطی با فعالیت جنسی فرد ندارد.
قارچ‌های نوع کاندیدا در واژن وجود دارند، اما تا زمانی که سیستم دفاعی بدن مانع از ازدیاد تعداد این قارچ‌ها شود، هیچ خطری ندارند. در نتیجه زمانی که سیستم ایمنی بدن ضعیف می‌شود، خطر ابتلا به عفونت مخمر واژن بیشتر خواهد شد.
کاندیدیازیس (عفونت قارچی) می‌تواند با سرماخوردگی‌های مکرر، استرس، تغذیه نامناسب، بهداشت ضعیف، مصرف آنتی بیوتیک‌ها و برخی عوامل دیگر فعال شود. درمان عفونت مخمر با داروهای مخصوص ضد قارچ امکان‌پذیر است.
علت عفونت مزمن واژن
انواع مختلفی از پمادها، شیاف، قرص‌های واژینال و داروهای خوراکی برای درمان عفونت مخمر وجود دارد و بسیاری از آنها هم بدون نیاز به نسخه عرضه می‌شوند. با این حال، برخی از زنان و دختران نمی‌توانند برای همیشه از شر عفونت مخمر خلاص شوند و این بیماری ممکن است چند بار در سال به سراغ آنها بیاید. در صورتی که فردی بیش از چهار مرتبه در سال به این نوع عفونت مبتلا شود، به آن عفونت مزمن واژن گفته می‌شود.
رایج‌ترین علل ابتلا به عفونت مزمن واژن عبارتند از:
بعضی از داروهای مورد استفاده برای از بین بردن خارش و سوزش هستند و اثرضد قارچی ندارند. از اینرو هنگام خرید دارو، باید برچسب را با دقت بخوانید.
داروی ضد قارچ، به اندازه کافی قوی نیست یا ممکن است نوع قارچ نسبت به داروی مصرفی مقاوم باشد.
دوز کافی از دارو مصرف نمی‌شود.
عفونت می‌تواند نتیجه ثانویه یک بیماری جدی دیگر باشد، برای مثال در صورت عدم بازسازی فلور واژینال (اولین سد دفاعی واژن در برابر عفونت) بعد از مصرف آنتی بیوتیک‌ها، احتمالا شاهد عفونت مزمن واژن خواهیم بود.
با توجه به علت‌هایی که ذکر شد، درمان عفونت واژن دختر باکره و زنان، باید توسط پزشک انجام شود تا خطر مزمن شدن عفونت کاهش یابد.
چه قرصی برای عفونت واژن خوبه؟!
گاهی پزشک تشخیص می‌دهد که برای درمان عفونت واژن نیاز به استفاده از داروهای ضد قارچ است. برخی از داروهایی که پزشکان در این رابطه برای بیماران تجویز می‌کنند، به شرح زیر است.
درمان دارویی عفونت واژن
کلوتریمازول
این دارو جزو داروهای ایمیدازول است و به شکل پماد، پماد واژینال، محلول موضعی، قرص مکیدنی و قرص واژینال در بازار عرضه می‌شود.
عوارض: خارش، سوزش، قرمز شدن پوست، درد شکمی، ترشحات بد بوی واژن (محصولات واژینال)، ناراحتی‌های معده و استفراغ (قرص‌های مکیدنی)
بوتوکونازول
این دارو جزو داروهای ایمیدازول محسوب می‌شود و به صورت پماد واژینال در دسترس است.
عوارض: سوزش، دل درد، تب و ترشحات بد بوی واژن
فلوکانازول
این دارو جزو داروهای تریازول است و به صورت قرص و آمپول وریدی عرضه می‌شود.
عوارض: سردرد، سرگیجه، درد معده، سوزش سر دل، اختلالات حس چشایی، تهوع، خستگی شدید، کبودی غیر معمول یا خونریزی، از دست دادن اشتها، درد در قسمت فوقانی سمت راست معده، زرد شدن پوست و چشم‌ها، علائم آنفولانزا، ادرار تیره، مدفوع کم رنگ، تشنج، بثورات، کهیر، خارش، تورم در صورت، گلو، لب، زبان، چشم‌ها، دست‌ها، پاها، مچ پا و مشکل در تنفس یا بلع غذا.
درمان خانگی عفونت واژن
درمان‌های خانگی عفونت واژن دختر باکره، حتما باید با نظر پزشک انجام شود. برخی از این روش‌های خانگی درمان عفونت عبارتند از:
۱. سیر
دو نوبت در روز، هر نوبت دو تا سه حبه سیر را همراه با آب میل کنید.
۲. روغن درخت چای
سه قطره روغن درخت چای را با دو قاشق غذاخوری عسل ترکیب کنید و آن را روی محل عفونت قرار دهید. این کار را در شب انجام دهید و تا صبح واژن را نشویید. سپس با آب ولرم آبکشی کنید. همچنین می‌توانید سه قطره روغن را درون یک سوم فنجان آب گرم بریزید و یک تامپون یا نوار بهداشتی را به آن آغشته کنید و به مدت یک شب درون واژن یا لباس زیر خود قرار دهید. به مدت چند شب، اینکار را تکرار کنید.
۳. روغن نارگیل
روزانه دو نوبت، یک پارچه نرم را به روغن نارگیل آغشته کنید و روی ناحیه مبتلا به عفونت قرار دهید.
ارتباط عفونت واژن با قاعدگی!
دوره‌های قاعدگی علت ایجاد عفونت مخمر نیستند، اما می‌توانند آن را فعال کنند. در دوره‌ی پریود، تعادل pH واژن شما تغییر می‌کند. محیط واژن قلیایی می‌شود و فضای مناسبی را برای رشد قارچ ایجاد می‌کند. علاوه بر این، قاعدگی تعادل هورمونی را تغییر می‌دهد و در نتیجه ایمنی در این ناحیه ضعیف می‌شود، این امر می‌تواند یکی دیگر از عوامل کمک به رشد عفونت مخمر باشد.
با رعایت نکاتی ساده در طول دوره قاعدگی می‌توانید از عفونت قارچی جلوگیری کنید. این نکات عبارتند از:
رژیم غذایی خود را با میوه ها، سبزیجات و محصولات لبنی غنی کنید.
به بهداشت خود توجه کافی داشته باشید. نوار بهداشتی باید هر چهار ساعت یکبار و لباس زیر حداقل روزی یکبار تعویض شود.
لباس زیر تنگ نپوشید.
اگر علائم عفونت مخمر نظیر ترشحات غلیظ، خارش و سوزش در واژن را دارید، از مصرف تامپون خودداری کنید.
رژیم غذایی و درمان عفونت واژن
اگرچه رژیم غذایی مناسب نمی‌تواند عفونت واژن را درمان کند، اما می‌تواند باعث تسریع درمان شود. به علاوه احتمال بازگشت عفونت را نیز کاهش می‌دهد. برای این منظور توصیه می‌شود که مواد غذایی زیر را از رژیم خود حذف کنید یا مقدار آن را به حداقل برسانید.
شکر، شیرینی، شکلات و نوشیدنی‌های گازدار
میوه‌ها و سبزیجات با گلوکز بالا
مخمر
مواد نگهدارنده و رنگدانه‌ها مانند غذا‌های دودی و سس‌ها
برای مبارزه با عفونت مخمر، انواع پروبیوتیک که در ماست، خامه و کفیر موجود هستند را در رژیم غذایی خود قرار دهید. به علاوه از مصرف محصولاتی که خواص ضد قارچ دارند مانند قارچ، زردچوبه، گل میخک و دارچین غافل نشوید.
پیشگیری از عفونت
عفونت واژن یک بیماری شایع است. براساس آمارها ۷۵ درصد زنان در طول زندگی خود حداقل یک بار آن را تجربه می‌کنند. در صورتی که مشکوک به عفونت واژن هستید، از خوددرمانی پرهیز و برای تشخیص قطعی به پزشک مراجعه کنید.
برای پیشگیری از ابتلا به عفونت مخمر، شما باید:
به طور مرتب آزمایشاتی انجام دهید تا از وجود بیماری‌های مقاربتی در بدن خود مطلع شوید. زیرا کاندیدیازیس یکی از عوارض جانبی بیماری‌های مقاربتی است.
از برقراری ارتباط جنسی با افرادی که احتمال می‌دهید آلوده باشند، اجتناب کنید.
میزان گلوکز خون خود را مکررا کنترل کنید، به ویژه اگر در معرض خطر ابتلا به دیابت هستید.
بهداشت شخصی خود را رعایت کنید. لباس زیر نخی بپوشید و حداقل یک مرتبه در روز آن را عوض کنید.
از دئودورانت‌ها و صابون‌های معطر برای تمیز و خوشبوکردن اندام تناسلی استفاده نکنید.
از نوار بهداشتی و تامپون‌های معطر استفاده نکنید.
تنها با تجویز پزشک از دوش واژینال استفاده کنید.
برای جلوگیری از بروز عفونت، به تغذیه خود توجه کنید. مواد غذایی حاوی فیبر، پروتئین و پروتیوتیک‌ها (محصولات لبنی) در رژیم غذایی روزانه خود بگنجانید.
مطلب پیشنهادی: علائم عفونت قارچی واژن در دوران بارداری
درمان دارویی عفونت واژن
برخی از داروهایی که پزشکان دربرای درمان عفوتا واژن تجویز می‌کنند، به شرح زیر است.
۱- کلوتریمازول///
این دارو جزو داروهای ایمیدازول است و به شکل پماد، پماد واژینال، محلول موضعی، قرص مکیدنی و قرص واژینال در بازار عرضه می‌شود.
۲- بوتوکونازول///
این دارو جزو داروهای ایمیدازول محسوب می‌شود و به صورت پماد واژینال در دسترس است.
که از عوارض مصرف آن می توان به سوزش، دل درد، تب و ترشحات بد بوی واژن اشاره کرد.
۳- فلوکانازول///
این دارو جزو داروهای تریازول است و به صورت قرص و آمپول وریدی عرضه می‌شود.
عوارض این دارو عبارتند از سردرد، سرگیجه، درد معده، سوزش سر دل، اختلالات حس چشایی، تهوع، خستگی شدید، کبودی غیر معمول یا خونریزی، از دست دادن اشتها، درد در قسمت فوقانی سمت راست معده، زرد شدن پوست و چشم‌ها و …
۴- مترونیدازول///
درمان عفونت واژن با مترونیدازول: مترونیدازول یک آنتی بیوتیک است که برای درمان عفونت های ناشی از باکتری ها و دیگر میکروارگانیسم ها به نام پروتواسان مورد استفاده قرار می گیرد. این دارو به شکل های مختلف قرص، شربت و پماد شیاف در داروخانه ها موجود است.