اكثر زنان تمايل دارند كه پس از تثبيت وضعيت شغلي، ازدواج كنند و بيشتر زوج ها در سنين بالاتري نسبت به گذشته خواهان فرزند مي شوند. امروزه پزشكان مادران بيشتري را مي بينند كه در سنين بالاتري، نخستين حاملگي خود را تجربه مي كنند و اغلب اين مادران، دوران بارداري كم خطرتر و سالم تري نسبت به زنان هم سن و سال خود در گذشته دارند.
در واقع زن ميانسالي كه در نظر دارد باردار شود، از دو بابت نگراني دارد. او مي خواهد بداند كه بارداري بر او چه تاثيري دارد و از سوي ديگر چگونه سن وي بر بارداري او اثر خواهد گذاشت. واقعيت اين است كه خطر بروز موارد زير در زن بارداري كه بيش از ۳۵ سال دارد مختصري افزايش مي يابد:
• تولد نوزادي مبتلا به سندرم داون
• فشار خون بالا
• احساس فشار يا درد در لگن
• پره اكلامپسي
• احتمال انجام زايمان با روش سزارين
• چند قلويي
• پارگي جفت
• خونريزي و عوارض ديگر
• زايمان زودرس
يك زن باردار ميانسال ممكن است مجبور باشد با مشكلاتي دست و پنجه نرم كند كه يك زن باردار جوانتر ممكن است با آنها مواجه نشود. به بيان ساده تر، باردار شدن در ۲۰ سالگي راحت تر از باردار شدن در ۴۰ سالگي است. ممكن است در ۴۰ سالگي، شغلي داشته باشيد و يا ساير فرزندانتان بخواهند وقت اضافه شما صرف آنها شود. در اين سن و سال ممكن است استراحت كردن، ورزش كردن و تغذيه مناسب، سخت تر باشد.
مشكلات مادر همراه با باردار شدن در سنين بالاتر عبارتند از اغلب بيماري هاي مزمني كه معمولا با بالا رفتن سن ظاهر مي شوند. يكي از شايعترين عوارض بارداري در زنان ۳۵ ساله و بيشتر، فشار خون بالاست. ميزان بروز پره اكلامپسي نيز افزايش مي يابد. خطر بروز اختلالات و مشكلاتي مانند زايمان پيش از موعد و احساس فشار و يا درد در لگن نيز در زنان باردار ميانسال بيشتر است.
احتمال بروز ديابت و عوارض آن نيز با بالا رفتن سن، بيشتر مي شود. پژوهشگران به اين نتيجه رسيده اند كه ميزان بروز عوارض ديابت در زنان ۳۵ ساله و بيشتر، دو برابر ساير افراد است. در گذشته، ديابت و فشار خون بالا از عوارض اصلي هر بارداري محسوب مي شدند. با پيشرفت امروزي، مي توانيم به خوبي هر دوي اين عوارض را درمان كنيم.
احتمال وقوع سندرم داون در كودكم چقدر خواهد بود؟
واقعيت اين است كه خطر متولد شدن نوزادي مبتلا به سندرم داون از مادران با سن و سال بالاتر، بيشتر است بطوريكه با افزايش سن مادر خطر متولد شدن نوزادي مبتلا به سندرم داون به ترتيب زير بيشتر مي شود:
• در ۲۵ سالگي، ۱ مورد در هر ۱۳۰۰ تولد
• در ۳۰ سالگي، ۱ مورد در هر ۹۶۵ تولد
• در ۳۵ سالگي، ۱ مورد در هر ۳۶۵ تولد
• در ۴۰ سالگي، ۱ مورد در هر ۱۰۹ تولد
• در ۴۵ سالگي، ۱ مورد در هر ۳۲ تولد
• در ۴۹ سالگي، ۱ مورد در هر ۱۲ تولد
البته بسياري از اين بارداري ها به سقط خود به خودي يا تولد نوزاد مرده ختم مي شوند. خوشبختانه امروزه براي تشخيص ابتلاي جنين مادران ميانسال به سندرم داون، آزمايشات مختلفي انجام مي شود و اين سندرم، شايع ترين اختلال كروموزومي قابل شناسايي با آمنيوسنتز يا بررسي آمنيوتيك است.
ولي مي توان نسبت به آمار فوق، نگاه مثبت تري هم داشت. اگر ۴۵ ساله هستيد احتمال عدم تولد نوزادي مبتلا به سندرم داون، ۹۷% است. اگر ۴۹ ساله باشيد، به احتمال ۹۲% نوزاد شما مبتلا به سندرم داون نيست. اگر به دليل سن و يا سابقه خانوادگي، نگران خطر بروز سندرم داون در كودكتان هستيد، با پزشك خود مشورت كنيد.
آيا سن پدر هم در ابتلا جنين به سندرم داون تاثير دارد؟
تحقيقات نشان مي دهند كه سن پدر نيز مي تواند بر سلامت بارداري تاثير گذار باشد. اختلالات كروموزومي كه سبب بروز نقايص مادرزادي مي شوند، بيشتر در زنان ميانسال و مردان بالاي ۴۰ سال رخ مي دهند. احتمال اينكه مردي كه بالاي ۵۵ سال سن دارد، پدر نوزادي مبتلا به سندرم داون شود، دو برابر ساير افراد است. احتمال بروز اختلالات كروموزومي با بالا رفتن سن پدر افزايش مي يابد. برخي پژوهشگران توصيه مي كنند كه مردان، پيش از ۴۰ سالگي پدر شوند. با اين حال در مورد اين موضوع، همچنان اختلاف نظر وجود دارد.
