چرا باید آب را بجوشانیم؟/ ۹ ماده ی خطرناک در آب!

اگر آب به نقطه جوش برسد، برای کشتن باکتری‌ها، ویروس‌ها، پروتوزوآ‌ها، تخم انگل‌ها و دیگر عوامل بیماریزای آب مناسب است…

نشریه علمی پاپیولار ساینس در مطلب جالبی می نویسد: برخلاف آنچه در ظاهر امر پیداست یک لیوان آب تنها آب در خود ندارد و معمولا انبوهی از مخاطرات را برای سلامتی انسان به همراه دارد.

 9 ماده ی خطرناک در آب!

۱- کلر

تأسیسات تصفیه آب در سراسر جهان از ید به عنوان عامل ضدعفونی سازی این مایع ارزشمند و حیاتی استفاده می کنند که البته اگر در سطح مختصر و مجاز استفاده شود خطرناک نخواهد بود. اما برخی ترکیبات ضدعفونی سازی آب، مواد جانبی هم تولید می کند که تحقیقات نشان می دهد با سقط جنین در ارتباط است.

۲- آفت کش

تحقیقات نشان می دهد انواع آفت کشها قابلیت راه یافتن به رودخانه ها و منابع آب زیرزمینی را دارند. بر پایه همین تحقیقات، ماده شیمیایی «آترازین» که یک علف کش قوی محسوب می شود بر تعادل هورمونی حیوانات آزمایشگاهی تأثیر می گذارد. البته تصور نمی شود که این ماده در آب مصرفی اثر سرطانی داشته باشد.

همزمان با فرسایش سنگها و صخره ها، فلوراید به طور طبیعی وارد خاک، هوا و منابع آب می شود. در صنایع خمیردندانسازی از فلوراید استفاده می شود که از دندانها در برابر پوسیدگی محافظت می کند. البته در برخی تأُسیسات از این ماده به آب آشامیدنی هم با همین هدف افزوده می شود.

۳- آرسنیک

این ماده به طور طبیعی در صخره ها و خاک وجود دارد و دانشمندان میان آن و ابتلا به سرطان ارتباطاتی یافته اند. در تأسیسات تصفیه سازی آب، این ماده را از آب جدا می کنند اما در مکانهایی که از آب لوله کشی تصفیه شده در تأسیسات استفاده نمی شود امکان راه یافتن آن به بدن وجود دارد.

۴- سرب

خطوط قدیمی و پوسیده انتقال آب سرب را در آبی که از خود عبور می دهند رسوب می دهند. این همان فرآیند تلخی است که در میشیگان خبرساز شد. در کودکانی که از این طریق سرب وارد بدنشان می شود ناتوانی های یادگیری تا آخر دیده می شود.

۵- سولفید هیدروژن

این ماده به طور طبیعی وجود دارد اما خطرناک نیست. با این حال بوی ناخوشایندی مانند تخم مرغ گندیده دارد و خطوط انتقال آب را پوسیده می کند.

۶- جلبک

هرزآبهای کشاورزی یا آبهای گرم بستر مناسبی برای انفجار کلنی جلبکها به حساب می آیند. اما وقتی صحبت از آب آشامیدنی می شود نمی توان این منظره ناخوشایند را تصور کرد. در این صورت آبی با طعم ماهی می نوشیم و جالب اینکه این آب با همین وضعیت از تصفیه خانه ها راهی منازل می شوند.

۷- انواع نمک

نمکها بخش طبیعی از آب هستند با این حال بالا بودن میزان آن می تواند نشانه ای از نشت فاضلاب باشد اما حجم بالای انواع نمکها در آبی آشامیدنی به اسهال منجر می شود.

۸- داروها

انواع داروها از طریق ادرار سر از آب رودخانه ها و دریاچه هایی درمی آورند که در نهایت منابع اصلی آب آشامیدنی ما را تشکیل می دهند. با این حال خبر خوشحال کننده این است که آلودگی های دارویی تنها آبهای سطحی را آن هم در سطح پایین آلوده می کنند.

۹- مس
 وجود تنها ۱٫۳ میلی گرم مس در هر لیتر آب موجب می شود تا طعم آن را متفاوت از چیزی که باید باشد تصور کنیم. اما این فلز که از لوله های قدیمی و پوسیده جدا شده و وارد جریان آب می شود برای سلامت انسانها خطری ندارد اما بهتر است برای آب آکواریوم استفاده نشود.

چرا باید آب را بجوشانیم؟

یک راه ساده برای تصفیه آب

جوشاندن آب، رایج‌ترین روش استفاده شده برای تصفیه‌ی آب است. آبی که قرار است جوشانده شود باید همیشه تمیز باشد. اگر این کار در کتری انجام شود راحت‌تر است چون زمانی که وقت خاموش کردن آن برسد سوت می‌کشد. در غیر این صورت اگر از سایر انواع ظرف‌های ساده استفاده می‌کنید، وقتی آب جوش آمد، بهتر است قبل از برداشتن آن از روی حرارت بگذارید ۲ تا ۳ دقیقه‌ی دیگر به همان حالت باقی بماند.

جوشاندن اگر به مدت کافی باشد، می‌تواند بسیاری از باکتری‌ها را از بین ببرد، اما نه همه آنها را. بسیاری از باکتری‌ها در اولین لحظات کشته می‌شوند، اما برای کشته ‌شدن بقیه نیاز به زمان بیشتری است.

حتی گرمای تا ۵۵ درجه سانتیگراد اغلب باکتری‌های بیماریزا، ویروس‌ها، تخم انگل‌ها و پروتوزوآهایی را که بطور معمول در آب بوده و بیماری را از آن طریق منتقل می‌نمایند از بین برده و یا غیر فعال می‌نماید.

جوشاندن آب تقریبا تمام موجودات زنده‌ی درون آن را می‌کشد و اکثر مواد شیمیایی را تبخیر می‌کند.

جوشاندن آب برای ۱۵ تا ۲۰ دقیقه ۹۹/۹ درصد هر موجود زنده درون آب را می کشد. همچنین بیشتر مواد شیمیایی را با تبخیر کردن از بین می برد. هر چند، توجه داشته باشید که با جوشیدن آب، مواد جامد، فلزی یا معدنی از بین نمی روند. با تبخیر شدن آب، تراکم فلزات موجود در آن بیشتر می‌شود.

نکته:

آلودگی شیمیایی همانند آرسنیک با جوشاندن حذف نمی‌شود. از طرفی آب مقادیر بالایی آهن (با رنگ قرمز)، کلسیم یا کلر دارد که برای جوشاندن مناسب نیستند.

اگر کلسیم آب زیاد باشد، بعد از جوشاندن رسوبات سفید رنگ در کف ظرف باقی می‌مانند. در چنین حالتی ظرف پس از هر بار استفاده باید بخوبی شستشو شود.

آب جوشیده بی‌مزه است و ممکن است بعضی مردم دوستش نداشته باشند. بنابراین آب جوشیده می‌تواند در فریزر سرد شود و یا تا درجه حرارت اتاق خنک گردد تا مزه خوبی بگیرد.