پولیپ‌های بزرگ و یا پولیپ‌های متعدد می‌توانند منجر به ناباروری شده و یا خطر سقط جنین را افزایش می دهند…
پولیپ به رشد بیش از حد بافت در پوشش داخلی رحم (اندومتر) اطلاق میشود. پولیپ‌ها شبیه به زائده‌هایی پایه‌دار با بافتی طبیعی هستند که صرفاً شکلی غیرطبیعی دارند.
اکثر پولیپ‌ها بسیار کوچک بوده (با قطری فقط در حد چند میلی‌متر) و به نظر نمی‌رسد تداخلی با توانایی باروری ایجاد نمایند.
با این حال، پولیپ‌های بزرگ و یا پولیپ‌های متعدد می‌توانند منجر به ناباروری شده و یا خطر سقط جنین را افزایش دهند، چرا که طبیعی بودن ساختار و شکل رحم و لایه‌ی داخلی آن یعنی اندومتر برای لانه‌گزینی و بقای بارداری الزامی است و وجود پولیپ‌ها می‌تواند در این امر اختلال ایجاد کند.
پولیپ‌ها معمولاً بدون علامت بوده و هیچ مشکلی ایجاد نمی‌کنند. بنابراین خانم‌ها از وجود پولیپ بی‌اطلاعند مگر اینکه در سونوگرافی‌های واژینال رایج یا غربالگری‌ها یافت شوند. البته اگر سونوگرافی در زمان اشتباهی از چرخه‌ی قاعدگی انجام شود پولیپ‌ها به راحتی تشخیص داده نمی‌شوند.
بهترین راه تشخیص پولیپ، انجام سونوگرافی در روزهای ۱۰ تا ۱۲ چرخه‌ی قاعدگی می‌باشد ؛ یعنی زمانی که ضخامت اندومتر به دلیل بالا بودن میزان استروژن به بیشترین مقدار می‌رسد.
بعد از سونوگرافی واژینال، روش‌های سونوسالپنگوگرافی (SSG) و هیدروسونوگرافی در تشخیص پولیپ‌ها بسیار کارآمد هستند. در روش هیدروسالپنگوگرافی یا عکس رنگی از رحم هم اگرچه گاهی پولیپ‌ها می‌توانند به شکل نقص در پرشدگی حفره‌ی رحم دیده شوند اما انواع کوچک آنها اغلب به‌راحتی تشخیص داده نشده و بنابراین این روش در تشخیص پولیپ‌ها به اندازه‌ی روش‌های دیگر کارآمد نیست.
روش قطعی تشخیص پولیپ در نهایت، هیستروسکوپی است. در گذشته اغلب پولیپ‌ها با انجام کورتاژ تشخیصی (D&C) برداشته می‌شدند که همین مسئله می‌توانست دلیلی برای باردار شدن برخی از زنان مبتلا به «ناباروری غیرقابل توضیح یا ناشناخته» بعد از انجام کورتاژ تشخیصی باشد.
البته نه به این دلیل که کورتاژ، رحم را تمیز می‌کرد، بلکه به این دلیل که در واقع با انجام کورتاژ پزشک پولیپ‌های تشخیص‌داده‌نشده‌ی رحم را که ممکن بود بر باروری تأثیر منفی بگذارند برمی‌داشت.
اما امروزه بهترین روش برای برداشتن پولیپ‌ها، هیستروسکوپی است زیرا در این روش پزشک می‌تواند در عین مشاهده‌‌ی پولیپ، اقدام به برداشتن آن نماید.
یکی از نکات بحث‌برانگیز در رابطه با پولیپ‌ها این است که:
آیا پولیپ‌های کوچک بر باروری تأثیر می‌گذارند؟
بسیاری از پزشکان به پولیپ کوچک منفرد کاری ندارند زیرا فکر نمی‌کنند که بر باروری تأثیر بگذارد. این دسته از پزشکان بر این باورند که عمل پولیپکتومی (برداشتن پولیپ‌ها)، عملی غیرضروری و تهاجمی است و هیچ مدرکی وجود ندارد که پولیپ کوچک بتواند بر لانه‌گزینی جنین تأثیر منفی بگذارد.
اما برخی دیگر از پزشکان ترجیح می‌دهند که به طور معمول پولیپ‌ها را بردارند، به‌خصوص قبل از انجام آی‌وی‌اف (IVF).
در واقع نظر آنان بر این است که قبل از قراردادن جنین داخل رحم، باید هر چه در داخل حفره‌ی رحم قرار دارد برداشته شود تا عمل لانه‌گزینی جنین به‌درستی صورت گیرد.
بنابراین به‌طور معمول یک جراحی هیستروسکوپی را برای برداشتن پولیپ قبل از انجام چرخه‌ی آی‌وی‌اف پیشنهاد می‌کنند.
اگرچه این نظر پزشکی، استاندارد و کاملاً منطقی است، اما باید این را هم در نظر گرفت از آنجایی که بیشتر متخصصان در حیطه‌ی روش‌های کمک‌باروری، تنها زنان نابارور را ویزیت می‌کنند، بنابراین هر زمان که فردی را با یک پولیپ می‌بینند، تصور می‌نمایند که پولیپ باعث ناباروری شده و توصیه به حذف آن می‌کنند.
با این حال، این واقعیت نیز وجود دارد که بسیاری از زنان بارور هم پولیپ آندومتر دارند، اما نه آنها و نه پزشک هرگز متوجه وجود این پولیپ‌ها نخواهند شد، چرا که به‌راحتی تشخیص داده نمی‌شوند!
این اختلاف نظرات پزشکان در مواجهه با پولیپ باعث شده که تصمیم‌گیری قطعی منوط به پرونده‌ی پزشکی و سابقه‌ی ناباروری افراد باشد.
منبع خبر : mom
