گاهي بچه ها براي اينكه توجه پدر و مادر خود را جلب كنند، خود را به مريضي ميزنند. در روزهاي تحصيلي تقريبا ۱۰ درصد كودكان وانمود ميكنند مريض هستند و فقط ميخواهند مدرسه نروند. اين مسئله گاهي اوقات مشكل آفرين ميشود و باعث ناراحتي ، افسردگي و خشم كودكان ميشود و حتي اين حالت را براي آنها ايجاد ميكند كه براي هميشه از مدرسه رفتن بيزار شوند. حالا ببينم كه والدين چگونه ميتوانند متوجه شوند كه فرزندشان واقعا مريض است يا خود را به مريضي ميزند يعني تمارض ميكند.
سوابق دارويي و پزشكي او را بررسي كنيد
علائم رايج آنفلوآنزا عبارتند از تب، خستگي شديد، بدن درد و سرفه هاي خشك. علائم سرماخوردگي كمي خفيف تر و شامل آبريزش بيني يا گرفتن بيني هستند. به عنوان اولين گام درجه حرارت بدن كودك خود را اندازه گيري كنيد. دماي طبيعي بدن در افراد مختلف متفاوت است.
درصبح معمولا ۳۷ درجه است اما تا ظهر و شب بيشتر ميشود و تا انتهاي روز به ۳۸ درجه هم ميرسد ، ولي بازهم طبيعي است. اما اگر دماي طبيعي بدن كودك بيش از ۳۸/۵ درجه باشد ، يعني كودك شما تب دارد. لوزه و گلوي كودك را بررسي كنيد. اغلب والدين حتي وقتي لوزه هاي كودك طبيعي است نيز احساس ميكنند شرايط وخيمي دارد. پزشكان معتقدند لوزه هاي بيمار حالت و رنگي شبيه توت فرنگي يا گوشت همبرگر خام دارند.
به علايم تقلبي توجه كنيد
معمولا علايم تقلبي پايداري ندارند. اگر نوجوان يا كودك شما مدام سرفه كرد اما تا يك لحظه از جلوي چشمان شما دور شد، رفت سراغ تلفن و بدون مكث مشغول صحبت با تلفن شد، به آن شك كنيد. كودك وقتي بيمار است، معمولا حوصله تماشاي تلويزيون را هم ندارد ، حتي اگر جلوي تلويزيون هم نشسته باشد مدام خميازه ميكشد و چرت ميزند، اگر اين حالت نبود و او خيلي سرحال پاي تلويزيون نشسته بود، مطمئن شويد كه تمارض ميكند. اگر مرتبا از درد جاهاي مختلف بدن شكايت كرد، به او مشكوك شويد. مثلا يك بار گفت سردرد دارم ، بعد فورا گفت پاهايم درد ميكند و نيم ساعت بعد از دل درد شكايت كرد، بدانيد يك جاي كار ايراد دارد.
مشكل را ريشه يابي كنيد
هروقت متوجه شديد فرزند شما خودش را به بيماري زده سعي كنيد علت تمارض را شناسايي كنيد. برخي از كودكان به خاطر تنبلي و فرار از مدرسه خود را به مريضي ميزنند ، عده اي ديگر دنبال جلب توجه هستند، برخي هم چون ميبينند دانش آموزان ديگر بيمار هستند و چند روزي مدرسه نميآيند، ميخواهند به اين روش چندروزي در خانه استراحت كنند. اما در مورد برخي از كودكان مسئله كمي جدي تر ميشود و فقط تنبلي و استراحت نيست، بلكه دليل اصلي تمارض آنها انزجار از مدرسه است. از مدرسه خسته شده اند و با اين حربه ميخواهند مدرسه نروند. ترس و بروز خشم در مورد بزرگ جلوه دادن يك امتحان نيز ميتواند يكي از دلايل رايج تمارض باشد. ممكن است يك درس يا امتحان براي آنها سخت باشد و به وسيله اي بخواهند از آن فرار كنند. افسردگي نيز ميتواند يكي از دلايل تمارض كودك باشد.
وقتي مشكل را ريشه يابي كرديد تصميم درست بگيريد
كودكاني كه در خانواده هاي بسيارتحصيلكرده زندگي ميكنند و والدين شان توقع زيادي در زمينه تحصيلي از آنها دارند، بيشتر اضطراب و هراس دارند و بيشتر خود را به مريضي ميزنند. كودكاني كه در خانواده هاي بي نظم و بي مسئوليت زندگي ميكنند، نيز بيشتر خود را به مريضي ميزنند و رفتارهاي نادرست را از والدين خود ياد مي گيرند. مثلا اگر درخانواده اي والدين دائما از دردهاي فيزيكي گله مند باشند، كودك نيز اين رفتار را ياد ميگيرد. اگر مادر روز قبل از حقوق گرفتن دائما از سردرد شكايت كند، ممكن است كودك نيز قبل از روز امتحان رياضي از سردرد شكايت كند.
بنابراين به جاي رفتارهاي اشتباه والدين بايد سعي كنند به خود و كودكشان ياد دهند در شرايط خشم، اضطراب و افسردگي چگونه به مشكلات غلبه كنند و نگذارند دردهاي روحي باعث توليد دردهاي فيزيكي در آنها شود. اگر متوجه شويد كه كودك شما واقعا بيمار نيست و خود را به مريضي زده است، رفتار نادرست او را تقويت نكنيد، يعني با يك كاسه سوپ وارد سالن نشويد و از او بخواهيد سوپ بخورد. او مي تواند برنامه موردعلاقه اش در تلويزيون را تماشا كند. با اين رفتارها او خوشحال مي شود از اين كه در خانه مانده است و خانه را به مدرسه ترجيح ميدهد و شما با اين رفتارها او را به تمارض تشويق ميكنيد. البته اگر كودك شما واقعا بيمار باشد، پختن سوپ مرغ و مراقبت از او در طول دوران بيماري بهترين رفتار است. درطول بيماري تمام تلاش خود را براي بهبودي سريع فرزندتان انجام دهيد.
