افزایش حجم سینه ها توسط جراحی یکی از روش های درمان می باشد. در این روش از پروتز سینه جهت ایجاد یک سینه بزرگ تر و جایگزینی حجمی از سینه که در حین حاملگی یا کاهش وزن از بین رفته استفاده می گردد. از پروتز جهت بازسازی سینه ای که در حین سرطان و یا ضربه از بین رفته هم استفاده می گردد. این عمل یکی از شایع ترین عمل های جراحی زیبایی مورد درخواست بانوان است که طی آن پروتزهای مصنوعی برای افزایش اندازه و بهبود شکل سینه ها مورد استفاده قرار می گیرد.
شرایط لازم برای انجام این عمل
داشتن سلامت جسمی، داشتن توقعات واقعی بلوغ کامل سینه ها (حداقل ۱۸ سال در موارد کوچکی سینه ها)، احساس ناراحتی از کوچک بودن سینه ها، بدشکل شدن سینه ها بدنبال حاملگی، کاهش وزن، افزایش سن، عدم تقارن سینه ها، یکی یا هر دو سینه رشد کافی نداشته باشند.
در چه مواردی از این روش نمی توان استفاده کرد؟
روش افزایش حجم سینه ها یا برای بازسازی سینه هائی که افتادگی شدید دارند مناسب نمی باشد و اگر شما بخواهید که همزمان سینه های شما بزرگ تر به نظر برسد و در سطح بالاتری قرار گیرد باید از جراحی (بالابردن سینه) و گذاشتن همزمان پروتز سینه استفاده نمائید. البته گاها این دو عمل را نمی توان همزمان انجام داد بلکه باید با فاصله انجام گیرد (انجام دو عمل جراحی با فاصله مشخص). جراح پلاستیک شما در تصمیم گیری شما را کمک خواهد کرد.
پروتز و سرطان سینه
هیچ مدرکی که نشان دهد پروتزهای سینه ایجاد سرطان در انسان می کند، وجود ندارد. شاید مهمترین موضوع در مورد پروتزهای سینه امکان به تاخیرافتادن تشخیص سرطان سینه با پروتزهای سینه سیلیکون و پرشده با آب نمک می باشد. هردوی این مواد حاجب هستند و اشعه و پرتوها را از خود عبور نمی دهند و مانع دیده شدن بافت اصلی سینه در جریان ماموگرافی می شوند. اگرچه تکنیک های ماموگرافی در سالهای اخیر بهتر شده و پیشرفت کرده اند و رادیولوژیست می تواند تا جایی که ممکن است قسمتهایی از بافت اصلی سینه که زیر پروتز سینه پنهان است را ببیند. مهم است بدانید ۱۰ تا ۲۰ درصد سرطان های سینه با اشعه ایکس قابل تشخیص و مرئی نیستند و بنابراین بیشتر سرطان های سینه هنوز هم توسط خود شخص یا با معاینات فیزیکی قابل تشخیص و کشف می باشند. زنی که پروتز سینه دارد باید همان برنامه ماموگرافی منظم که زنان دیگر دارند را داشته باشد. باید شخصی که کار رادیوگرافی را انجام می دهد را از وجود پروتزها مطلع کرد تا نماهای خاص برای رادیوگرافی مناسب انتخاب شود. در نتیجه پروتزهای سینه کار رادیولوژیست را سخت تر می کنند؛ هرچند مانع انجام آن نمی شوند.
ماندگاری پروتزهای سینه
مثل هر محصول ساخت دست بشر، پروتزهای سینه نیز تا ابد باقی نمی مانند. گرچه بسیار قوی و مقاوم هستند (حتی در برابر فشار)، ولی مستعد کهنه شدن و فرسایش در طول زمان می باشند. به عبارت ساده تر، پوسته خارجی پروتز سینه، بالاخره کهنه و نازک شده و نهایتا از بین می رود. اگرچه از نظر کلینیکی تشخیص آن مشکل می باشد. گهگاهی کسی ممکن است تشخیص دهد که سینه کمی صاف شده است یا شکل آن تغییر پیدا کرده است. اما اکثرا به ندرت قابل توجه و دید است. به علت ایجاد کپسول اطراف پروتز گاهی اوقات بطور گول زننده ای تشخیص پارگی صورت نمی گیرد. کهنه شدن و یا پاره شدن در میان افراد مختلف متفاوت است. بنابراین یک زن که ورزش ها و تمرین های فیزیکی زیادی مثلا چندین ساعت در روز به طور مرتب انجام می دهد و سینه هایش حرکت زیادی می کند (مربی های ایروبیک، دوندگان ماراتن، سوارکاران و…) نسبت به کسانی که تمرینات و تحرکات کمتری دارند، بیشتر فرسوده و پاره می شوند. در اولین نگاه منطقی است، فرض کنیم و بدانیم که پروتزهای سینه در این حالت ها زودتر از بین می روند؛ بنابراین به منظور داشتن یک ارزیابی مناسب برای حالت و موقعیت پروتزهای سینه شما بهترین توصیه و پیشنهاد این است که توسط پزشک و متخصص به طور منظم بعد از ۱۰-۱۵ سال که از عملتان گذشت معاینه شوید و اگر لازم بود سونوگرافی انجام دهید.
برش های جراحی
سه نوع برش اصلی جراحی برای جاگذاری کردن پروتز سینه وجود دارد. در برش زیر سینه ای که بیشترین استفاده را دارد طول برش حدود ۴ سانتیمتر است و معمول ترین و رایج ترین برش است و در این حال تاوچنی طبیعی خود سینه معمولا کاملا و به خوبی جای زخم سینه را پنهان می کند. این نوع زخم همیشه توسط لباس پوشیده می شود؛ چون در این نوع برش دسترسی مستقیم به فضایی که پروتز سینه قرار خواهدگرفت ایجاد می کند، ایجاد دقیق اندازه و شکل جیب مهم است و موقعیت و مکان قرارگرفتن پروتز سینه درون جیب دقیقا کنترل می شود. اشکال این برش این است که توسط هیچ چین پوستی پوشیده و مخفی نمی شود و جای زخم ایجاد شده ممکن است ایجاد اختلال در شیردادن بکند. روش سوم برشی است که روی یکی از خطوط چین زیربغل ایجاد می شود؛ این برش کمتر استفاده می شود چون پیدا کردن مکان مناسب برای پروتز سینه در بعضی بیماران سختتر است و اگر در آینده مشکلی بوجود آید یک برش اصافی و دیگر روی سینه ممکن است نیاز پیدا شود. اگرچه بعضی بیماران فکر می کنند، که این برش کمتر از همه قابل رویت است، ولی در حقیقت این موضوع همیشه صدق نمی کند، مخصوصا وقتی لباس بدون آستین پوشیده می شود ناحیه زیربغل مشخص است. به خاطر داشته باشید که جای زخم ها کاملا و به خوبی بهبود پیدا کرده و به مرور زمان کمتر قابل رویت خواهندشد؛ اگرچه هیچ جراحی نهایتا نمی تواند ظاهر هیچ زخم بخصوص را پیش بینی کند. استثنائا ممکن است از برشهای دیگر مثل ناف و غیره نیز استفاده گردد که کمتر مرسوم اند.
محل قرار دادن پروتز
دو مکان برای قرار دادن پروتز وجود دارد: زیر غده ای در جلوی ماهیچه سینه و زیر ماهیچ ای پشت ماهیچه سینه. ایراد محل زیر غده ای است که در شکل ظاهری و نمای بیرونی پروتز در زنان لاغر چشمگیرتر و آشکارتر است. در این موارد ممن است نمای لبه های پروتز در روی قفسه سینه قابل تشخیص باشد در این موارد به شما توصیه می شود که پروتز سینه ها را به صورت زیر ماهیچه ای بگذارید، تا پوشش پروتز سینه افزایش یابد، این پوشش شکل و ظاهر پروتز سینه را نیز زیاد می کند. مزیت دیگر آن، این است که گزارش شده در این روش، ماموگرافی با کیفیت بهتری انجام می شود. ایراد آن این است که ممکن است، درد یا ناراحتی بیشتری بعد از عمل داشته باشید و پروتز سینه با حرکات معین ماهیچ حرکت می کنند و نیز در صورت وجود افتادگی نسبی، شکل سینه در حالت خوابیده و ایستاده متفاوت خواهدبود. نهایتا جراح پلاستیک مجرب با در نظر گرفتن جمیع جهات تصمیم نهائی را می گیرد. عمل جراحی تحت بیهوشی عمومی انجام می شود و معمولا نیاز است که تمام شب در بیمارستان بمانید. این فرایند تقریبا یک ساعت یا کمی بیشتر به طول می انجامد.
آیا این عمل دردناک است؟
قراردادن پروتز سینه در پشت ماهیچه سینه ای همراه با درد بیشتری است. چون باید مقداری از ماهیچه بریده شود تا فضایی برای گذاشتن پروتز سینه باز شود. بیشتر زنان میزان متعادلی درد برای پنج روز اول دارند که نیاز به مسکن خواهند داشت. اگرچه بعد از یک هفته بیشتر زنان گفته اند بهبودی قابل توجهی در علائم و نشانه ها دارند و در حقیقت با هر نوع مسکن معمولی درد از بین برده اند.
بعد از عمل جراحی
بعد از عمل جراحی سینه های شما تا حدودی ورم کرده و کبود می شوند. این حالت احتمالا بعد از دو تا سه هفته از بین می رود. گاهی اوقات ورم دور سینه ممکن است با هم متفاوت باشد. این حالت طبیعی و عادی است و به مرور زمان برطرف می شود؛ اگر تفاوت زیادی بین سینه دو طرف وجود دارد، حتما برای توصیه های بیشتر با پزشکتان تماس بگیرید. بعد از بزرگ کردن سینه ممکن است به نظر برسد که سینه خیلی در بالا قرار دارد این حالت نیز عادی است. در طی دو ماه اول بعد از عمل جراحی این پروتزهای سینه کم کم پائین آمده و نسبت به اثرات جاذبه زمین جای خود را پیدا کرده و به حالت طبیعی باز می گردند. اگر یک طرف سریعتر از طرف دیگر پائین آمد نیاز نیست که نگران شوید، چون این حالت بعضی اوقات رخ می دهد.
عوارض قابل انتظار عمل جراحی
ظاهر غیرقابل قبول محل برش جراحی، خونریزی (تجمع خون)، عفونت، تاخیر در بهبودی محل برش جراحی، تغییر در حس سینه و نوک سینه که ممکن است موقت یا دائم باشد، ایجاد یک کپسول ضخیم در اطراف پروتز، نشت و یا پارگی جدار پروتز- چین خوردگی پوست روی پروتز، خطرات بی هوشی، تجمع مایع اطراف پروتز، درد که ممکن است ادامه دار باشد، ایجاد لخته وریدی که ممکن است باعث عوارض قلبی، ریوی گردد و احتمال نیاز به عمل مجدد مواردی هستند که باید مدنظرتان باشد. بعضی بیماران کاملا حس سینه شان از بین می رود، برخی دیگر فقط کمی کاهش در حس سینه هایشان را گزارش کرده اند و بعضی حتی افزایش حس سینه را گزارش کرده اند. در اکثر موارد وقتی تغییر احساس سینه اتفاق می افتد، معمولا می باشد و به زودی از بین می رود و به مرور بهبود می یابد. طول دوره بهبودی گاهی تا هجده ماه به طول می انجامد. اگر تنگی نفس، درد قفسه سینه، ضربان غیرطبیعی قلب داشتید بلافاصله به بیمارستان بروید زیرا ممکن است نیاز به جراحی مجدد باشد.
شیردهی و حاملگی: شیردادن با سینه می تواند به دنبال انجام این عمل ادامه یابد و شما قادر به تولید شیر کافی خواهیدبود. شما باید بدانید که همه خانم ها نمی توانند به طور رضایت بخشی شیر بدهند، چه پروتز داشته باشند چه نداشته باشند.
حاملگی: اگر شما بعد از عمل جراحی تان حامله شوید، بافت های سینه شما بزرگ شده و پوست نیز متعاقبا کشیده می شود. همچنین هنگام حاملگی و همراه با آن اگر شیردادن را متوقف کنید بافت سینه شما کوچک و جمع خواهدشد. پیش بینی اینکه چه میزان این تغییرات رخ خواهد داد غیرممکن است، ولی حجم پروتز سینه در طی این عملیات به همان اندازه باقی خواهدماند. بهرحال ممکن است نیاز به تعویض پروتز یا محل آن باشد. هیچ نوع اختمال ترکیدن یا از هم بازشدن پروتزهای سینه هنگام مسافرت با هواپیما، شناکردن، شیرجه زدن و غیره وجود ندارد.
دوره نقاهت
شما می توانید به نرمی راه بروید و کارهای بسیار سبک را از روز بعد از عمل انجام دهید، ولی در ۷-۱۰ روز اول از انجام هرگونه کارهای سنگین از جمله کشیدن یا بلندکردن اشیاء سنگین بپرهیزید. بسته به شغل، بسیاری از زنان بعد از این مدت، می توانند به سر کار خود برگردند مشخصا اگر کار شما شامل کارهای کششی و بلندکردنی است، توصیه می شود ۱۰ روز دیگر از کارکردن بپرهیزید. شما معمولا می توانید تمرینات سبک دست و پاها را بعد از سه هفته شروع کنید. تمرینات بازوها و شانه ها و شناکردن را می توانید بعد از ۶ هفته شروع کنید. وقتی تمرین و ورزشی می کنید یک سینه بند ورزشی خوب بپوشید. رانندگی کردن بعد از یک هفته مجاز است. فعالیت جنسی بعد از حدود ۴ هفته می تواند شروع شود.
برای دیدن پربازدیدترین های نی نی نما لطفاً کلیک کنید…
