اگر کودک دایما اینگونه راه نمی رود و فقط گاهی اوقات به این شکل حرکت می کند، به نظر می رسد در این سن طبیعی باشد. کودکانی که به تازگی به راه افتاده اند ممکن است برخی اوقات روی انگشتان پایشان راه بروند. برخی کودکان نیز به حالت بازی و سرگرمی اینگونه حرکت می کنند. اما اگر متوجه شدید که کودکتان دایما روی نوک پا راه می رود با پزشکش مشورتی داشته باشید. گاهی برخی اشکالات فیزیکی و یا حتی برخی اختلالات رشدی می تواند علت اینگونه راه رفتن کودک باشند.
راه رفتن روی پنجه پا عبارت است از برداشتن قدم های کوتاه روی نوک پنجه پا به طریقی که پاشنه پا که با زمین تماس نداشته باشد .راه رفتن روی پنجه پا یکی از رفتارهایی است که به فراوانی در کودکان مبتلا به اتیسم دیده می شود.
اگر چه تا کنون علت قطعی برای این رفتار شناخته نشده است.
گاهی ممکن است راه رفتن روی پنجه به دلیل نقایص بدنی ونقایص سیستم عصبی باشد.
به طور مثال کوتاه بودن زرد پی اشیل باعث می شود که حرکت پاشنه پای کودک محدود شود و کودک به سختی کف پایش راروی زمین بگذارد.
همچنین راه رفتن روی پنجه در کودکان مبتلا به فلج مغزی نیز دیده می شود. که به دلیل اسیب مغزی است. اما این رفتار درکودکان مبتلا به اتیسم غالبا به دلیل ناهماهنگی حسی می باشد.پس در متاتارسوس ادکتوس تغییر شکل پا خفیف تر از کلاب فوت بوده و فقط پنجه پا را شامل میشود. این بیماری از هر ۱۰۰۰ تولد در یکی دیده میشود.
اکثر انحرافات چرخشی در بچه های کوچک، مانند چرخش به سمت داخل پا(in-toeing) و چرخش به سمت خارج پا(out-toeing) و تورتیکولی خود به خود شروع شده و بهبود می یابند. دانستن انحرافات طبیعی در بچه های سالم، جهت تشخیص انحرافات واقعی که نیاز به درمان دارند، لازم است. بررسی دقیق وضعیت چرخشی اندام در کودکانی که به صورت چرخش داخل پا یا چرخش خارج پا راه می روند، ضروری است. چرخش داخل پا معمولاً در نوزادان به علت متاتارسوس اداکتوس، در کودکانی که تازه راه افتاده اند به علت چرخش داخلی استخوان تیبیا و در بچه های کمتر از ۱۰سال به علت آنتی ورژن فمور است.
علت های اصلی راه رفتن روی نوک پنجه یک پا
کوتاهی پا و راه رفتن روی نوک پنجه یک پا
یکی از شایع ترین علل این است که یک پا کاملاً کوتاه است و اگر کوتاهی بیش از ۳ سانتی متر باشد، کودک این مشکل را اغلب با راه رفتن روی نوک پنجه جبران خواهد کرد به نحوی که پا به زمین برسد.
انقباض غیر طبیعی و غیر ارادی راه رفتن روی نوک پنجه یک پا
حالت دیگر، وجود یک انقباض غیرطبیعی غیر ارادنی (اسپاستیسیتی) در عضلات پای کودک است.
التهاب شدید تاندون آشیل (تاندون اصلی عضلات پشت ساق پا) و راه رفتن روی نوک پنجه یک پا
در این حالت به علت وجود درد در پاشنه، کودک برای کاهش درد و کاهش فشار وارد شده بر تاندون آشیل برای راه رفتن از پنجه استفاده می کند.
وجود توده در عضلات ساق پا و راه رفتن روی نوک پنجه یک پا
گاهی اوقات وجود یک توده در عضلات عمقی ساق پا می تواند منجر به بروز این حال شود. این توده معممولا می تواند یک تومور عروقی باشد (همانژیوم). اگرچه این حالت بسیار نادر می باشد ولی در صورت وجود عضلات ساق متورم و برآمده می شوند.
درمان متاتارسوس ادکتوس با استفاده از کفش راه رفتن روی پنجه:
از آنجایی که کل بدن یک زنجیره بیومکانیکال به هم پیوسته میباشد و اثرات یک مفصل بر سایر مفاصل و در نهایت بر کل بدن تاثیر گذار است، پیگیری و تصحیح کوچکترین اختلالات به منظور پیشگیری از عوارض ثانویه در آینده اهمیت بسزایی دارد.
این بیماری در اکثر بچه ها به خوبی درمان میشود. معمولا راه رفتن روی پنجه کودکان تا سن دو سالگی به صورت خود به خود درمان می شود، اما چنانچه کودکی کە همچنان بعد از ۲ سالگی روی انگشت پای خود راه می رود نیاز به درمان جدی دارد. کفش های طبی راه رفتن روی پنجه، این عارضه را درمان می کنند.
در مواردیکه پای بچه قابلیت انعطاف کافی نداشته باشد درمان با استفاده از انجام نرمش های خاصی است که پزشک به والدین کودک یاد میدهد و آنها در طول روز بور مرتب این نرمش های کششی را برای پای بچه انجام میدهند. همچنین در این موارد از کفش های مخصوصی استفاده میشود که بچه باید در طول شبانه روز آنرا بپوشد تا بتدریج شکل پا به فرم کفش درآید.
