چیپس
این ورقههای ترد و نازک، نهتنها محبوب بچهها، بلکه عزیز دل خیلی از بزرگترها هم هستند، اما بهتر است در انتخاب این خوراکی خوشمزه، به خصوص برای فسقلیهای خانواده، احتیاط بیشتری به خرج دهیم؛ چون معده بچهها، نسبت به بزرگترها، کوچکتر است و خوردن چیپس، به علت داشتن روغن زیاد، میتواند باعث ایجاد سیری کاذب و مانع از خوردن غذای اصلی شود. همچنین نمکی که برای خوشطعم شدن چیپس، به آن اضافه میشود، بچهها را به شورخواری عادت میدهد و باعث جمع شدن آب و مایعات در بدنشان میشود. جمع شدن مایعات در بدن، در طولانیمدت، میتواند باعث چاقی و اضافه وزن شود.
ما معمولا، مصرف میانوعده را نهفقط به خاطر تامین کالری مورد نیاز بدن، بلکه به دلیل دریافت بخشی از مواد معدنی و ویتامینهای مورد نیاز، توصیه میکنیم؛ در حالی که چیپس، از نظر ارزش غذایی، فقیر است و مصرف زیاد آن، باعث ایجاد احساس خستگی و کسالت میشود.
پس یعنی چیپس نخوریم؟
مسلم است که رعایت نکات تغذیهای، به معنای حذف کامل یک ماده غذایی نیست. پس، اگر پسر یا دختر کوچک شما، چیپس دوست دارد، اجازه دهید هر چند وقت یک بار و به صورت کنترل شده، به خوراکی محبوبش برسد، اما سعی کنید چیپس را در خانه تهیه کنید تا از سلامت روغن و یکبارمصرف بودنش، مطمئن باشید.
موقع سرخ کردن چیپسها، درِ ماهیتابه را ببندید که ماده سمی آکریلامید- که موقع سرخ کردن کربوهیدراتها در دمای بالای ۱۲۰ درجه، در آنها ایجاد میشود- دوباره به درون چیپس نرود. حتما نیم تا یک ساعت، سیبزمینیها را در آب قرار دهید تا موقع سرخ شدن، آکریلامید کمتری تولید کنند. در کنار چیپس هم یک بشقاب هویج، چند پره پرتقال یا یک لیوان آب انگور هم برایش ببرید تا آنتیاکسیدان کافی به بدنش برسد.
پاپکورن
پای پاپکورن یا همان ذرت بوداده خودمان که وسط باشد، نه از نق زدن و غرغر کردن خبری هست، نه از بهانههای همیشگی. تازه، خیلی از بچهها، ذرت بوداده را با اشتها میخورند و از طعم و بوی دلپذیرش، خیلی هم لذت میبرند؛ اما آیا این میانوعده محبوب هم مثل چیپس، در دادگاه سلامتی، متهم درجه اول است؟
باید گفت خیر؛ ذرت بوداده، جزو خانواده غلات کامل محسوب میشود و تا دلتان بخواهد، فیبر، ویتامین و ماده معدنی دارد؛ از آهن و فسفر گرفته تا ویتامین ب و ای. از طرف دیگر، ذرت بوداده، مثل چای سبز، روغن زیتون و…، انواع آنتیاکسیدانهای طبیعی را دارد که در بلندمدت، از ابتلا به سرطان جلوگیری میکنند.
پس، پاپکورن، یک میانوعده سالم است؟
بله؛ اما به شرطی که در منزل تهیه شده باشد، چون برای تهیه ذرتهای آماده، از روغن جامد و نمک فراوان استفاده میشود و نهتنها فایدهای ندارد، بلکه چاقکننده و بیماریزا هم هست. اگر میخواهید پاپکورن سالمی به کودکتان بدهید، برای بو دادن آن، از روغن سرخکردنی و نمک به مقدار بسیار کم، استفاده کنید و آن را روی شعله پایین گاز حرارت دهید. قبل از خوردن هم حتما به کوچولوها تذکر بدهید که پاپکورن را خوب بجوند تا به خاطر دیرهضم بودن دانههای ذرت، دچار دلدرد نشوند.
آلوچه
ترش و وسوسهبرانگیز؛ اغلب بچهها، هم دوستش دارند و حتی از شنیدن اسمش هم دهانشان آب میافتد، ولی آیا آلوچه، میانوعده مناسبی برای کودکان هست؟
اسیدیته بالای آلوچه که مهمترین دلیل محبوبیتش هم هست، جزو مضرات آن است. بچهها، به خاطر ترش بودن آلوچه، معمولا آن را کنار دهانشان میگذارند و به آرامی میمکند. اسیدیته بالای آلوچه، در این حالت، باعث فرسایش مینای دندان میشود؛ البته اسیدیته آلوچه، به خصوص اگر بعد غذا به بچهها داده شود، اثرات چاقکنندگی آن را بیشتر میکند؛ چون باعث هضم بهتر و در نتیجه، جذب بیشتر غذا میشود.
یکی دیگر از معایب آلوچه، پرکالری بودن آن است. بهطورکلی، میوههای خشک شده، نسبت به انواع تازه آن، کالری بالاتری دارند و مصرف زیادشان در بچهها، میتواند منجر به چاقی شود.
یعنی نباید به بچهها، آلوچه بدهیم؟
البته که نه؛ مصرف متعادل آلوچه، به شرطی که از میوه مرغوب و به صورت بهداشتی، تهیه شده باشد، جزو میانوعدههای خوب برای بچههاست، چون هم فیبر دارد و هم آنتیاكسیدان؛ یعنی هم از بروز یبوست که در بچهها شایع است، جلوگیری میکند و هم سیستم ایمنیشان را تقویت میکند. فقط یادتان باشد حتما بعد از خوردن آلوچه، کمی آب به بچهها بدهید تا اسیدیته آن در دهان، کم شود.
شیرکاکائو
خیلی از پدرها و مادرها، یک سوال یا نگرانی مشترک دارند و آن هم این است که آیا مصرف شیرکاکائو میتواند جایگزینی برای شیر سفید باشد یا نه؟
خب، هرچند هیچ چیزی جای شیر سفید را نمیگیرد، ولی برای خیلی از بچههایی که اصلا به شیر سفید، لب نمیزنند و از طعم شیرهای میوهای هم خوششان نمیآید، شیرکاکائو، یک انتخاب مناسب است.
اولین نگرانی والدین، درباره قند موجود در شیر کاکائوست که دغدغه بهجایی هم هست؛ چون میزان قند شیرکاکائو، به خاطر تلخی کاکائو، از شیرهای میوهای، بیشتر است و میتواند عاملی برای چاقی و پوسیدگی دندان باشد. نگرانی دوم، میزان کلسیم موجود در شیرکاکائوست که در تهیه آن، از دانههای فرآوریشده استفاده میشود که اگزالات کمتری دارد و کمتر با جذب کلسیم، تداخل پیدا میکند.
فراموش نکنید که برای بچههایی که شیر دوست ندارند یا مبتلا به عدم تحمل لاکتوز هستند، مصرف شیرکاکائو میتواند بخشی از نیاز روزانه به کلسیم را تامین کند؛ البته اگر فرزندتان، بیشفعال است، در مصرف شیرکاکائو، احتیاط کنید، چون ممکن است باعث تشدید بیقراری او شود.