آنتی بیوتیک چیست؟
آنتیبیوتیک که داروی ضدمیکروب هم نامیده میشود، دارویی است که با عفونتهای باکتریایی مبارزه میکند. اولین آنتیبیوتیک یعنی پنی سلین را الکساندر فلمینگ کشف کرد. پس از استفاده از آنتی بیوتیکها در دهه ۱۹۴۰ ، بیماریها و مرگومیر ناشی از عفونتها به وضوح کاهش پیدا کرد.
مقاومت به آنتیبیوتیک چیست؟
مقاومت به آنتیبیوتیک توانایی باکتری و میکروبهای دیگر برای مقاومت در مقابل اثرات آنتیبیوتیک است. مقاومت به آنتیبیوتیک وقتی ایجاد میشود که باکتری به گونهای تغییر کند که اثر دارو را کم کند یا کاملا از بین ببرد. این باکتری تغییریافته زنده میماند و آسیبهای جدیدی به سیستم بدن وارد میکند.
چرا مقاومت به آنتیبیوتیک مهم است؟
مقاومت به آنتیبیوتیک یکی از مهمترین مشکلات سلامتی عمومی است. تقریبا هر نوع باکتری قویتر میشود و کمتر به درمان آنتیبیوتیکی پاسخ میدهد. باکتریهای مقاوم به آنتیبیوتیک به سرعت در اعضای خانواده، همکلاسیها و همکاران پخش میشوند و بعنوان یک بیماری عفونی جدید به نظر میآیند و از بین بردن آنها دشوارتر و پرهزینهتر است. به همین دلیل یک از دغدغههای مراکز کنترل و پیشگیری از بیماریها، موضوع مقاومت به آنتیبیوتیک هاست.
مقاومت آنتیبیوتیکی حتی در عفونتهای متداول نیز ممکن است خطرات و مشکلات فراوانی برای کودکان و بزرگسالان فراهم کند. میکروبها میتوانند درمقابل داروها مقاوم شوند. اینکه بدن فرد به دارویی خاص مقاومت نشان میدهد تصور اشتباهی است. در واقع این میکروبها هستند که مقاوم میشوند نه بدن انسان.
فرد مبتلا به عفونت مقاوم به یک داروی معین، میتواند بیماری را به فرد دیگری منتقل کند. به این ترتیب یک بیماری که به سختی درمانپذیر است گسترش مییابد. در بعضی موارد بیماری به ناتوانیهای جدی یا حتی مرگ منجر میشود.
چطور از مقاومت آنتیبیوتیکی عفونتها پیشگیری کنیم؟
بهترین راه اینست که : فقط هنگامی آنتیبیوتیک استفاده کنید که واقعاً مفید باشد
با اینکه آنتیبیوتیکها داروهای بسیار مفیدی هستند اما برای عفونتهای باکتریایی طراحی شده اند و بر عفونتهای ویروسی مانند سرماخوردگی، سرفه یا آنفولانزار تأثیری ندارند.
در این مورد به خاطر سپردن نکات زیر مفید است:
۱٫ پیش از استفاده از آنتیبیوتیک حتماً با پزشک مشاوره کنید.
۲٫ برای سرماخوردگی معمولی یا آنفولانزا از آنتیبیوتیک استفاده نکنید.
۳٫ آنتیبیوتیک را برای مصارف بعدی نگه ندارید. پس از دورهی درمان، داروهای باقیمانده را دور بریزید.
۴٫ دورهی درمان را مطابق دستور پزشکتان دقیقا کامل کنید و اگر در بین دوره احساس بهبودی کردید، آنتیبیوتیک را قطع نکنید. اگر درمان را کامل نکنید مقداری از باکتریها باقی میمانند و سبب عفونت دوباره میشوند.
۵٫ آنتیبیوتیکی را که دیگران به شما توصیه میکنند استفاده نکنید، زیرا ممکن است بر بیماری شما اثر نداشته باشد. داروی نامناسب ممکن است درمان را به تاخیر بیاندازد و سبب بیشتر شدن باکتریها شود.
۶٫ اگر پزشکتان تشخیص داد که عفونت شما باکتریایی نیست، در مورد بهبود نشانههای بیماری از او راهنمایی بگیرید و او را مجبور به تجویز آنتیبیوتیک نکنید.
محققان با توسعه پپتید آنتی باکتری توانستند بسیاری از انواع باکتری ها، از جمله باکتری های مقاوم به آنتی بیوتیک ها، را نابود کنند.
محققان دانشگاه MIT ماساچوست با هدف مقابله با مقاومت آنتی بیوتیک تحقیقات خود را انجام دادند.
سزار دی لا فونته، سرپرست تیم تحقیق، در این باره می گوید: «این پپتید می تواند جایگزین جدیدی برای درمان این عفونت ها از جمله سرطان باشد.»
پپتیدهای آنتی باکتری که از طریق تمام ارگانیسم های زنده به عنوان بخشی از دفاع ایمنی تولید می شوند، به چندین روش میکروب ها را می کشند. ابتدا در غشای سلول مهاجمان سوراخ ایجاد می کنند. زمانیکه داخل شدند می توانند چندین بخش سلولی از جمله DNA، RNA و پروتئین ها را مورد هدف قرار دهند.
در این مطالعه محققان با پپتید آنتی باکتری طبیعی موسوم به clavanin-A شروع به کار کردند. پپتیدهای آنتی باکتری دارای منطقه باردارشده مثبت هستند که به آنها اجازه می دهد وارد غشای سلول باکتری شوند و همچنین دارای خاصیت کششی آب گریز هستند که امکان تعامل با غشاء و انتقال به درون غشاء را فراهم می سازد.
محققان در این مطالعه زنجیره ای متشکل از پنج اسیدآمینه را اضافه کردند تا با ایجاد خاصیت آب گریزی بیشتر در پپتیدها، قابلیت نابودی آن را افزایش دهند.
این پپتید جدید که به آن clavanin-MO اطلاق می شود، بسیار در مقابل بسیاری از رشته های باکتریایی قوی است.
محققان در آزمایش بر روی موش ها دریافتند که این پپتید جدید می تواند رشته های Escherichia coli و Staphylococcus aureus را که در مقابل اکثر آنتی بیوتیک ها مقاوم هستند، نابود کند.
فایده دیگر این پپتیدها این است که درحالیکه از سلول های ایمنی برای مقابله با عفونت استفاده می کنند، می توانند مانع از واکنش التهابی فوق فعال که جان را به خطر می اندازد شود.
محققان همچنین دریافتند این پتیدها می توانند بیوفیلم های مشخصی را که لایه های نازک سلول های باکتریایی تشکیل دهنده سطوح هستند را نابود کنند. از اینرو می توان از آنها برای درمان عفونت های ناشی از بیوفیلم نظیر عفونت Pseudomonas aeruginosa که غالبا بر ریه های بیماران مبتلا به فیبروز کیستیک تاثیر می گذارد، استفاده کرد.
منبع خبر : مهر
نمیخواددنبالش بگردیدچون گذشته هااولین درمانهارومسلمانهاکشف میکردندولی حالا محقق های سوئدی کشف کردن که توی عسل تازه این درمان هست وپزشکهای ماازقرآن که۱۴۳۹سال پیش این راگفته بودبی خبرند