ورزش عضلات کف لگن در پیشگیری و درمان گشادی واژن، افتادگی رحم و مثانه بعد از زایمان بسیار مفید است…
برای هر مادری رسیدگی به نیازهای نوزاد در الویت است. اما در عین حال مراقبت های پس از زایمان برای مادر از اهمیت بسیاری برخوردار است.
بارداری از جهات گوناگون تغییراتی را در بدن شما به وجود می آورد و پس از زایمان نیز این تغییرات همچنان ادامه دارند.
۱- درد در واژن
اگر هنگام زایمان اپیزیاتومی (برش جراحی در ناحیه تناسلی) انجام گرفته باشد یا درون واژن پارگی اتفاق بیفتد، بهبود زخم چند هفته طول می کشد.
جراحت های وسیع، مدت زمان بیشتری برای التیام لازم دارند.
جهت تسریع روند بهبودی می توانید توصیه های زیر را به کار گیرید:
اگر با نشستن درد دارید برروی یک بالش بنشینید.
در هنگام ادرار کردن همزمان آب گرم برروی ناحیه تناسلی بریزید و در هنگام مدفوع دستمال تمیزی را بر روی محل زخم بگذارید تا آلوده نشود.
کمپرس سرد روی زخم بگذارید.
با مشورت پزشک از مسکن استفاده کنید.
۲- ترشحات و خونریزی واژن
تا چند هفته بعد از زایمان طبیعی ترشحات واژن را خواهید داشت. چند روز اول ممکن است خونریزی به رنگ قرمز روشن داشته باشید. ترشحات به تدریج کم شده و آبکی می شوند و از رنگ قهوه ای و یا صورتی به زرد یا سفید متمایل می شوند.
اگر هر کدام از موارد زیر را مشاهده کردید سریعا به پزشک مراجعه کنید:
خونریزی واژن بسیار شدید
بوی بد ترشحات واژن
داشتن تب بالای ۳۸ درجه
۳- انقباضات رحمی
ممکن است انقباضاتی تحت عنوان «پس درد» طی چند روز اول پس از زایمان داشته باشید.
این انقباضات که شبیه دردهای قاعدگی هستند، با فشرده کردن عروق خونی رحم از خونریزی بیشتر جلوگیری می کنند.
در صورت ایجاد درد و ناراحتی می توانید با مشورت پزشک مسکن مصرف کنید.
۴- مشکلات ادراری
تورم یا کبودی بافت های اطراف مثانه و پیشابراه ممکن است سبب سختی در دفع ادرار شود.
ترس از ریزش ادرار بر روی منطقه بخیه خورده نیز می تواند منجر به مشکل در دفع ادرار شود که به خودی خود بهبود پیدا می کند.
برای تسکین این وضعیت بهتر است در حالیکه در توالت نشسته اید سراسر ناحیه تناسلی را با آب بشورید.
در صورت داشتن علائم عفونت ادراری سریع به پزشک مراجعه کنید، علائم عبارتند از:
احساس نیاز به دفع به صورت مداوم
احساس سوزش هنگام دفع ادرار
تکرر ادرار، اما با حجم ادرار کم
بارداری و زایمان باعث کشش بافت مثانه و پیشابراه شده و ممکن است همزمان با سرفه، عطسه یا خنده نشت ادرار داشته باشید. خوشبختانه، این مشکل به تدریج رفع می شود. بهتر است در هفته های اول پس از زایمان از پد درون لباس زیر استفاده کنید و تمرینات کگل را انجام دهید که باعث تقویت عضلات کف لگن می شود.
ورزش کگل: هنگام ادرار کردن سعی کنید با منقبض کردن عضلات پیشابراه جریان ادرار را مسدود کنید این کار به شناسایی عضلات کمک می کند. سپس در هر شرایطی و در هر زمانی از روز می توانید چندین بار این عضلات را منقبض کنید(۱۰ ثانیه) و شل (۱۰ ثانیه) کنید، مجددا تکرار کنید.
در بانوان پس از زایمان ، عضلات با کشش زیادی روبرو می شود که با انجام صحیح این تمرین ها می توان این عضلات را بازیابی نمود و مشکلات زیادی نظیر گشادی واژن، افتادگی رحم ، بی اختیاری ادرار و …. را درمان نمود .
۵- هموروئید(بواسیر) و حرکات روده
اگر در هنگام دفع مدفوع احساس درد و تورم در نزدیکی مقعد دارید، ممکن است بواسیر داشته باشید.
بواسیر به کشش و تورم وریدهای قسمت تحتانی رکتوم(راست روده) یا مقعد گفته می شود.
با مشورت پزشک می توانید از داروهای موضعی برای درمان بواسیر استفاده کنید.
برای جلوگیری از ابتلا به بواسیر می توانید از غذاهای غنی از فیبر، مانند میوه و سبزیجات و غلات سبوسدار استفاده کنید و مقدار فراوانی آب در طول روز بنوشید.
ممکن است برخی پس از زایمان احساس عدم کنترل در دفع مدفوع داشته باشند، می توانید با انجام منظم ورزش کگل از این مشکل جلوگیری کنید. در صورت لزوم حتما به پزشک مراجعه کنید.
۶- درد سینه و ترشح شیر
چندین روز پس از زایمان، ممکن است سینه ها سفت، متورم و حساس شوند.
بهتر است از پمپ سینه استفاده کنید و پارچه تمیز را با آب گرم خیس کرده برروی سینه ها بگذارید یا دوش آب گرم بگیرید.
توجه کنید که برای کاهش جریان شیر نباید از پمپ سینه استفاده کنید، زیرا باعث افزایش تولید شیر می شود. بین هر وعده تغذیه نوزاد پارچه خیس شده با آب سرد یا کمپرس یخ بر روی سینه ها بگذارید، سینه بندهای حمایتی بپوشید تا جریان شیر متوقف شود و در صورت درد شدید با مشورت پزشک مسکن استفاده کنید.
پس از زایمان برای موارد زیر باید به پزشکتان مراجعه کنید:
معاینه واژن و سرویکس حدود ۶ هفته پس از زایمان
معاینه سینه ها
اندازه گیری فشارخون
زمان شروع فعالیت های جنسی
روش جلوگیری از بارداری
تغذیه با شیرمادر
مزایای زایمان طبیعی
در بارداری های آتی، درد خانم کمتر بوده و کودک سریع تر بدنیا می آید.
بعد از زایمان طبیعی، مدت کمتری می بایست در بیمارستان بستری شد.
طول دوره بهبود بعد از زایمان کوتاه تر بوده و درد پس از زایمان کم تری وجود دارد.
بعد از اتمام زایمان طبیعی، زنان حس قدرت و توانایی می کنند. زنان مشارکت کنندگان فعال تجربه زایمان هستند.
مادرانیکه نوزاد خود را بصورت طبیعی بدنیا می آورند، راحت تر و موثرتر می توانند به کودک خود شیر (شیر مادر) دهند.
بعد از زایمان طبیعی، رابطه عاطفی بین مادر و نوزاد آسان تر بوده چراکه سریعا بعد از تولد مادر می تواند با کودک خود در تماس باشد.
خطر خونریزی مادر، لخته خون و آسیب به اندام های داخلی در زنانیکه بصورت طبیعی فرزند خود را بدنیا می آورند، کم تر می باشد.
کودکانیکه بطور طبیعی بدنیا آمده اند، در خطر کمتری برای ابتلا به آلرژی ها و حساسیت های غذایی و عدم تحمل لاکتوز در بزرگسالیشان می باشند.
این روش، روشی طبیعی تر برای زایمان می باشد. بدن شما، طوری طراحی شده تا بتواند بصورت طبیعی و بدون دخالت پزشکی کودک را بدنیا بیاورد.
خطر بیماری های تنفسی خاص در کودکان متولد شده از طریق زایمان طبیعی کم تر می باشد. این بیماری های ریوی که خطر آنها در کودک متولد شده از طریق زایمان طبیعی کاهش می یابد، شامل تاکی پنه گذرا از نوزاد (TTN)، پرفشاری خون ریوی و بیماری آسم می باشند.
معایب زایمان طبیعی
زایمان طبیعی شانس افتادگی لگنی بعد از تولد نوزاد را افزایش می دهد.
در بعضی از خانم ها، ترس از زایمان می تواند باعث اضطراب و آشفتگی عاطفی شود.
خطر پارگی کف لگن در زایمان طبیعی وجود دارد. این پارگی می تواند طول دوره بهبود شما را افزایش دهد.
خطر محرومیت از اکسیژن در صورتیکه بندناف فشار وارد کرده و یا سایر مشکلات رخ دهد، برای کودک وجود دارد.
هنگام عبور از کانال تولد، ممکن است خطراتی همچون کبودی، ورم و در موارد نادر شکستگی استخوان برای کودک وجود دارد.
در موارد خیلی نادر، ممکن است وارونگی رحمی رخ دهد. اگر این مشکل بموقع درمان نشود، می تواند خطرناک و جدی باشد.
اگر زخم و یا اپی زیاتومی رخ دهد، ممکن است در ۳ ماه بعد از بدنیا آمدن کودک احساس درد در رابطه جنسی خود داشته باشید.
هرچند بیشتر زایمان های طبیعی ساده هستند، عوارض پیش بینی نشده همچون خونریزی مادر در هنگام زایمان ممکن است رخ دهد.
