چرا بعضی از بچه ها پرحرف هستند؟
یکی از مهم ترین علت های پر حرفی در کودکان حس کنجکاوی و تمایل به دانستن همه چیز است. وقتی فرزندمان ما را سوال پیچ می کند و پشت سر هم سوالات عجیب و غریب می پرسد، لازم است با صبر و حوصله به سوال های کودک پاسخ دهیم و این روحیه پرسش گری را در او تقویت نماییم. اگر جواب سوالی را نمی دانید، به او بگویید که «من نمی دانم، بهتر است در کتاب جواب آن را پیدا کنیم» یا «در اینترنت جستجو کنیم» و به او کمک کنید تا پاسخ سوالش را پیدا کند.
یکی دیگر از مهم ترین علت های پرحرفی در کودکان، نیاز به جلب توجه است.
شاید تا کنون بارها توجه کرده باشید، زمانی که مادران با تلفن به مدت طولانی صحبت میکنند یا در جمعی مشغول صحبت هستند و از کودک شان غافل میشوند، کودک با صحبت کردن طولانی یا پرسشهای مکرر سعی میکند که توجه مادر را به خود جلب کند. روانشناسان ریشه این نوع واکنشهای رفتاری کودک را جلب توجه والدین میدانند.
گاهی ترس کودکان نیز به زیاد صحبت کردن آنها منجر میشود. این اتفاق به ویژه در سنین پایین و برای کودکانی که شبها از تنها خوابیدن در اتاق خود میترسند، اتفاق میافتد. چنین کودکانی از والدین شان میخواهند که کنار آنها بمانند تا با آنها صحبت کنند.
حسادت نیز به خصوص پس از به دنیا آمدن فرزند جدید در خانواده، برای کودکان بالای ۳ سال، میتواند عاملی برای زیاد صحبت کردن و جلب توجه والدین محسوب شود.
در بسیاری موارد، زیاد حرف زدن حتی در بزرگسالان نیز وسیلهای برای پوشش پریشان احوالی روحی یا نگرانیهای درونی است. اگر والدین به فرزندشان به اندازه کافی توجه کنند و برایش به طور اختصاصی وقت بگذارند، اما باز هم فرزندشان به طور غیرعادی صحبت کند، باید به دنبال ریشههای روانی قضیه بگردند. نباید فراموش کرد که گاهی نیز کم حرف زدن کودکان میتواند نشانهای از بروز افسردگی در آنها باشد.
روش های درمان پرحرفی کودکان
برای برخورد با این کودکان می توان از شگرد نادیده گرفتن یا تعیین زمانی خاص برای صحبت کردن استفاده کرد. در برخی موارد، پرحرفی می تواند مربوط به مشکل بیش فعالی کودک باشد، صحبت کردن بیش از حد، پریدن وسط حرف و قطع کردن صحبت یکی از علایم بیش فعالی است و این نوع پرحرفی با درمان بیش فعالی خود به خود و به مرور رفع می شود.گاهی والدین با توجه مثبت یا منفی خود به پرحرفی کودکان در ایجاد این مشکل مؤثر هستند و خودشان نیز با استفاده از روش های تغییر رفتار می توانند آن را اصلاح کنند.
بعضی اوقات فرزندان از والدین خود الگو می گیرند و پرحرفی آن ها ناشی از تأثیرپذیری از اولیاست و در این گونه موارد با اصلاح رفتار والدین می توان در رفتار کودک نیز تغییر ایجاد کرد. خودداری کردن از توبیخ، تنبیه و سرزنش و تقویت رفتارهای مثبت مانند به موقع حرف زدن، رعایت نوبت در هنگام صحبت کردن و سنجیده حرف زدن از روش های اصلاح پرحرفی است