پاهایی نرم و کوچک و ظریف
تاندون، ماهیچه و استخوان‌های پای نوزادان هنوز نرم است و توانایی تطبیق با کفش را ندارد. اگر برای کوچولوی نوزادتان کفش می‌خرید، بیشتر از هر چیزی باید به نرم بودن کفش‌ها دقت کنید تا وقتی فرزند شما شروع به راه رفتن نکرده عملا به کفش نیازی ندارد و کفشهای مناسب نوزاد معمولا شبیه جوراب هستند و برای گرم نگه داشتن پای او استفاده می‌شوند. از خرید کفشهای سفت و کوچکی که پای کوچولوی شما را فشرده می‌کنند برای زیر ۶ ماهگی اجتناب کنید.
کمک کنید بایستد
وقتی کوچولوی شما شروع به راه رفتن می‌کند تعادل زیادی ندارد و مدام در معرض افتادن قرار دارد. وقتی کودک بدون کفش راه می‌رود، کف پای او اصطکاک لازم را برایش به وجود می‌آورد. اما وقتی کفش می‌پوشد، کف کفش باید از افتادن او جلوگیری کند. پس دقت کنید کفشی برای کودک‌تان بخرید که کف لیز نداشته باشد. کف لیز کفش، اعتماد به نفس راه رفتن را از کودک شما می‌گیرد. بعضی از کفشهای کودک، کف شیاردار دارند. می‌توانید از این کفش‌ها استفاده کنید.
هر ۴ ماه یک‌بار
درست است که به خاطر سلامت پای کودک، بهتر است صرفه‌جویی در خرید کفش را کنار بگذارید، اما پای کودک شما خیلی زود بزرگ می‌شود. بعضی از خانواده‌ها عادت دارند برای فرزندشان کفش بزرگتر می‌خرند تا بتواند مدت بیشتری آن را بپوشد. اما پیشنهاد ما این است که کفش ارزان‌تر و به جای آن اندازه‌تر بخرید.
کفش بزرگ باعث ناراحتی کودک خواهد شد. بهتر است از خرید چند کفش رنگارنگ اجتناب کنید و به جایش یک کفش بهتر برای فرزندتان بخرید. پای کودک شما آنقدر زود رشد می‌کند بعضی از کفش‌ها بدون اینکه فرصت کنید آن را به کودک بپوشانید، برای او کوچک می‌شوند. متخصصان می‌گویند به طور متوسط باید هر ۴ ماه یک بار برای کودک‌تان کفش بخرید.
کفشی برای اعتماد به نفس
کفشهای زیپ‌دار، بندی یا چسبی محافظت بیشتری از پای کودک شما می‌کنند و مناسب‌تر هستند. علاوه بر این، راحت‌تر باز و بسته می‌شوند و کودک شما برای پا کردن آنها بهانه نخواهد گرفت. کفشهای جلوباز ممکن است باعث پیچ خوردن پای کوچولوی شما شوند.
وقتی کودک شما به سنی می‌رسد که بتواند خودش کفش بپوشد، بهتر است برای او کفشی بخرید که به جای بند، چسب داشته باشد. بچه‌ها معمولا دوست دارند کارهای شخصی‌شان را خودشان انجام دهند. بستن بند برای بچه‌ها کمی سخت است اما چسب کفش را می‌توانند خودشان به راحتی بچسبانند. سپردن این کار به کودک، باعث اعتماد به نفس او خواهد شد.
استانداردها را رعایت کنید
بهتر است کفشی که برای کودک‌تان می‌خرید کف محکمی داشته باشد اما رویه کفش بهتر است نرم و انعطاف‌پذیر باشد. کفش را چند بار با دست‌تان تا کنید تا ببینید راحت خم و راست می‌شود یا نه. اگر کفش چرم یا لاستیکی می‌خرید بهتر است از کفش‌هایی استفاده کنید که درون آنها یک لایه پارچه کار شده. پارچه نمی‌گذارد پای کوچولوی شما در کفش عرق کند و اذیت شود.
آیا اندازه است؟
بزرگترها به راحتی تشخیص می‌دهند که چه کفشی اندازه پای آن‌هاست اما معمولا کوچولوها متوجه نمی‌شوند که کفش اندازه پای آنها هست یا نه. بارها پیش می‌آید که بعد از خرید تازه می‌فهمید که کفش برای فرزندتان کوچک یا بزرگ است. برای تشخیص درست اندازه کفش چند راه دارید. اول اینکه دو لنگه کفش را به کودک بپوشانید و از او بخواهید راه برود.
دقت کنید که موقع راه رفتن کفش از پای کودک شما خارج نشود. بعد با انگشت، جلوی پای کودک را لمس کنید. انگشت پای کودک باید حدود یک سانتی‌متر از جلوی کفش فاصله داشته باشد. راه دیگر این است که انگشت کوچک‌تان را از پشت در کفش فرو کنید.
انگشت شما باید در پشت کفش جا بگیرد. بعضی از بچه‌ها پاهای تپلی دارند. دقت کنید که وقتی کفش پای بچه می‌شود روی آن فشار نیاورد. جمله معروف جا باز می‌کند را از هیچ فروشنده‌ای قبول نکنید. علاوه بر این، فراموش نکنید که مخصوصا برای کفشهای زمستانی، باید حتما کفش را با جوراب ضخیم امتحان کنید، چون ممکن است بعد از پوشاندن جوراب، کفش برای فرزندتان تنگ شود.
کفشهای جلو باز تو تابستان ارجحیت داره . بچه ها نمی تونن عضلات پاهاشون را کنترل کنند اگه جلو باز باشه فشار کمتری به پا میاد. و البته حتما با جوراب بپوشونید.