راهنمای خرید هدیه/ هدیه های مادی و معنوی/ به کی چی هدیه دهیم؟!

 اگر همسن و سال ما باشید، حتما یادتان می آید که در زمان کودکی مان، اگر برای مان تولد می گرفتند، کادو ها همین چند قلم بود:

یا جعبه آبرنگ بود (که حتی خود کمال الملک و لئوناردو داوینچی هم در کارگاهشان این قدر آبرنگ نداشتند!) یا آلبوم عکس (که معلوم نبود آن زمان آلبوم به چه کار یک بچه هفت ساله می آید و حالا هم که عکس ها دیجیتال شده و باز هم به کار نمی آید!) یا ظرف کریستال (که مایه خوشحالی مادر بچه بود تا خودش!).

همان زمان اگر خانه عوض می کردیم یا صاحب خواهر و برادری می شدیم یا پدر و مادرمان از سفر زیارتی می آمدند هم کادو ها از این چند حالت خارج نبود:

ساعت دیواری (اگر به هر دیوار و در و سقف هر اتاق هم ساعت می زدیم، باز هم اضافه می آمد!)، پتوی پلنگی (که برای جهیزیه همان نوزاد تازه رسیده کنارگذاشته می شد!)، یا باز هم بلوری جات یا گلدان.

گذشت و گذشت تا رسیدیم به امروز که هدیه ها تجمیع شدند و تبدیل شدند به ظرف و شکلات! ای کاش آن ظرف ها به کار می آمد و آن شکلات ها خورده می شد، نه این که همان طور در بسته از خانه ای به خانه دیگر منتقل شود و باعث ورشکستگی کارخانه تولیدی شان شویم و حتی گاهی اسم هدیه دهنده را روی اسم کسانی که قبلا آن هدیه را آورده بودند، بنویسیم! از حق نباید گذشت که هدیه خریدن برای دیگران، بعد از کار در معدن، دست درازی نکردن به ظرف سیب زمینی سرخ کرده روی کابینت و تماشای سریال های تلویزیون، یکی از سخت ترین کار های دنیاست!

برای آسان شدن این کار و شکستن این چرخه باطل، بد نیست برای خود فهرستی تهیه کنیم که برای چه کسی چه چیزی ببریم، تا طرف مقابل هم واقعا خوشحال شود و هم درصدد تلافی برنیاید!

قبل از هدیه دادن به کاربرد، سن، جنس، نسبت با شما، روحیه، علایق و تخصص آن شخص توجه داشته باشید تا مثلا جعبه ابزار برای دختر خانمی که در رشته مامایی دانشگاه قبول شده نبریم، یا یک دست بشقاب میوه خوری به مناسبت پایان خدمت جناب سروان، یا تی شرت صورتی باب اسفنجی برای معاون بانکی که ترفیع گرفته و رئیس شده و یا یک جفت مرغ عشق برای خانمی که از مورچه هم می ترسد!

هدیه ها به دو دسته مادی و معنوی تقسیم می شوند و هدیه های مادی هم به دو گروه نقدی و غیرنقدی.

خب ساده ترین و در عین حال خوشحال کننده ترین هدیه ای که می توان به کسی داد، همان هدیه مادی نقدی یا به عبارتی پول است. از چشم روشنی نوزاد تا عروسی و خانه نویی و… پول راه گشاترین هدیه است.

به لطف رقابت بانک ها و فروشگاه های بزرگ، این روز ها این پول می تواند به شکل کارت هدیه یا کارت و بن خرید هم باشد. ولی این هدیه بدی هایی هم دارد. اولا به همه نمی توان پول داد، یا آن مبلغی که در حد توان ماست شاید آن قدر ها نباشد که طرف مقابل را خوشحال کند و یا دوست ندارید و خجالت می کشید هدیه نقدی بدهید، در این صورت می توان از سکه های گرمی و بازاری با قیمت های مختلف استفاده کرد. ولی با این کار شاید بعضی ها فکر کنند به نوعی «از سر باز کردن» است! بحث هدیه دادن طلا، جواهرات و زیورآلات هم که خیلی پیچیده است و فقط و فقط به بنیه مالی شما بستگی دارد و لاغیر!

بعضی هدیه ها ممکن است کارآمد، به دردبخور و در شان طرف مقابل باشند، ولی ریسکی هستند، مانند لباس و کفش.

اگر اندازه و سلیقه دقیق شخص را می دانید این ها هم هدیه های مناسبی هستند. همچنین پارچه بریده نشده هم می تواند به کار بیاید. بعضی هدیه ها هم بسیار عالی هستند ولی اگر به شخص نادرستی هدیه شوند، از بین خواهند رفت. مانند دادن گل و گیاه یا حیوانات خانگی از قبیل پرنده های تزیینی و ماهی های آکواریومی به کسانی که نه سررشته ای از نگهداری آن ها دارند و نه جا و علاقه دارند و آن بینوا ها را تلف می کنند. بعضی هدیه ها هم کاربردی نیستند ولی اگر آن شخص علاقه داشته باشد، چرا که نه! مانند عروسک و دکوری جات.

هدیه هایی هم هستند که هم باارزش اند، هم کاربردی و هم قیمت های مناسبی دارند، به شرطی که سلیقه طرف را بدانید، مانند عطر و ادکلن و لوازم آرایشی و بهداشتی. ظروف آشپزخانه و لوازم منزل هم در صورتی که می دانید شخص آن ها را ندارد، گزینه های خوبی هستند. شیرینی و مواد خوراکی هم اگر اسراف نشود، خیلی خوب است.

اگر هم هدیه معنوی می خواهید بدهید، چه چیزی بهتر از کتاب، یا حتی نوشت افزار. اگر این کار را می کنید بدانید هدیه ای داده اید که تاریخ مصرف ندارد، از بین نمی رود، سازنده است و تا نسل های بعد هم قابل استفاده است و آثارش را نشان می دهد. فقط در این مورد هم به سن و شخصیت طرف توجه داشته باشید.

در نهایت بهترین، کارآمدترین و در عین حال سخت ترین هدیه ای که می توان به کسی داد، این است که رودربایستی را کنار گذاشته و خیلی راحت از طرف بپرسیم چه چیزی لازم دارد یا دلش می خواهد؟

به ویژه برای زوج های جوانی که زندگی مشترک شان را تازه شروع کرده اند، این کار قبل از خرید جهیزیه خیلی راهگشا و کار راه انداز است. هرچند خطر این هم وجود دارد که عروس خانم چیزی بگوید که شما حتی اسمش را هم نشنیده اید و برای خریدش مجبور شوید با خاله و عمو و همسایه شریک شوید تا بتوانید «دانگ» تان را بدهید!

علیرضا کاردار