خواص ماست برای کودکان/ آیا ماست لاغر کننده است؟!

ماست به علت داشتن ویتامین D ، استخوانها را محکم می کند

از آنجایی که ماست از فراورده های لبنی بدست می آید، دارای میزان کلسیم بسیار بالایی می باشد که برای حفظ سلامت استخوان ها و دندان ها از اهمیت بالایی برخوردار می باشد. کلسیم برای افرادی که دارای تراکم استخوانی پایین بوده و همچنین بیماران مبتلا به پوکی استخوان نیز مفید می باشد. میزان متعادلی از کلسیوم می تواند بدن را سلامت نگه داشته و آنرا به کاهش وزن تشویق نماید.

ماست قندخونتان را تنظیم می کند. علاوه بر این ماست به آرامی جذب روده ها می شود و قندخون پس از مصرف این خوردنی خیلی به کندی افزایش می یابد و به همین خاطر ماست در متعادل نگه داشتن قند خون موثر است.

 ماست منبع بسیار خوبی برای جذب پروتئین است. در هر۲۵۰ میلی لیتر ماست تقریبا ۱۴- ۱۰ گرم پروتئین موجود می شد، که تقریبا برابر با ۲۰ درصد نیاز روزانه است.

ماست می تواند باعث کاهش کلسترول خون شود. این ممکن است به علت تأثیر فعالیت باکتریهای زنده و سهولت متابولیسم کلسترول باشد.

در کودکانی که دچار بیماری سوء جذب هستند، ماست به جذب دو ترکیب مهم غذایی پروتئینها و مواد معدنی کمک می کند. اسید لاکتیک موجود در ماست باعث سهولت جذب و هضم این ترکیبات مغذی می شود.

برای کاهش وزن باید مصرف ماست در رژیم غذایی گنجانده شود. زیرا ماست توانایی بدن را برای سوزاندن چربی ها تقویت کرده و حفظ عضلات در وضعیت مناسب را تسهیل می کنند.

تحقیقات زیادی در مورد اثرات درمانی و پیشگیرانه ی ماست و باکتریهایی که در تولید آن به کار رفته اند بر بیماری هایی مانند سرطان ، عفونت ها ، اختلالات دستگاه گوارش و آسم انجام شده است .

این نظریه وجود دارد که افزایش مصرف ماست ، به خصوص در افراد دارای اختلال ایمنی مانند افراد مسن ، پاسخ ایمنی و مقاومت به بیماری های مرتبط با آن را افزایش می دهد .

شیر در اثر تخمیر توسط باکتری ها ، به ماست تبدیل می گردد . به جز چند تفاوت کوچک ، شیر و ماست ترکیب ویتامینی و مواد معدنی مشابهی دارند . در طی تخمیر ویتامین B12.B6.C مصرف می شوند و اسید فولیک و کولین تولید می گردند .

 ماست می تواند عفونتهای مخمری را کاهش دهد . تحقیقات نشان می دهد که خوردن یک لیوان ماست در روز ، تعداد توده های مخمری در زنان را کاهش می دهد.

شاید شما تعجب کنید که چرا خوردن ماست برای کودکان خوب است اما نوشیدن شیر گاو حداقل تا قبل از ۱۲ ماهگی توصیه نمی‌شود.

به یاد داشته باشید هنگامی که کودک‌تان در حدود ۴ تا ۶ ماهگی شروع به خوردن غذا‌های جامد می‌کند، هنوز هم شیر مادر یا شیر خشک اصلی‌ترین رژیم غذایی او محسوب می‌شود. مواد غذایی جامد به تدریج در طول سال اول زندگی کودک، بخش بزرگی از رژیم غذایی او می‌شوند.

البته بچه‌ها تمایل دارند کمی ماست بخورند (برخلاف شیر، این یک غذا است و نه نوشیدنی!) اما اگر شما شیر گاو را به کودک‌تان بدهید،‌ممکن است او ذره‌ای از آن را بخورد ولی مقدار بیش از حد کلسیم موجود در شیر گاو، سرعت جذب آهن را کم می‌کند. در مقابل خیلی بعید است که کودک‌تان به اندازه‌ای بتواند ماست بخورد که به کمبود آهن دچار شود.

در اینجا مسئله‌ی دیگری مطرح می‌شود: شیر گاو از نظر مواد مغذی با شیر مادر و شیر خشک برابر نیست. بنابر‌این واضح است که شما ترجیح نمی‌دهید در سال اول زندگی کودک‌تان که به مواد مغذی شیر مادر یا شیر خشک نیاز دارد، به او شیر گاو بدهید.

در سال اول زندگی مواد غذایی جامد سرشار از آهن بخش کوچکی از رژیم غذایی کودک هستند و شیر مادر یا شیر خشک نقش تغذیه‌ای اصلی را بازی می‌کنند. پس جایگزین کردن شیر مادر یا شیر خشک با شیر گاو ایده‌ی خوبی نیست.

اما در سن ۱ سالگی، کودک‌تان به احتمال زیاد مقدار زیادی مواد غذایی جامد سرشار از آهن را می‌خورد و شیر گاو می‌تواند بخش بزرگ‌تری از رژیم غذایی‌اش باشد.

اشتراک‌گذاری
دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *