آیا عفونت ادراری باعث سقط جنین می شود؟/ عفونت در بارداری چطور درمان می شود؟
عفونت ادراری در دوران بارداری
خانم های باردار بهتر از هر کسی می دانند که با بزرگ شدن جنین احتمال بروز سوزش و تکرر ادرار و گاهی اوقات تب بالا زیاد می شود. این نشانه ها، علایم عفونت ادراری اند و بارداری یکی از عوامل موثر در بروز این عفونت است. پزشکان در همان اولین نوبت معاینات دوران بارداری آزمایش ادرار درخواست می کنند؛ خواه شما علایم عفونت ادراری داشته باشید یا خیر. اگر این تست اولیه منفی باشد احتمال بروز عفونت ادراری در طول دوران بارداری پایین خواهد بود ولی اگر شما یکی از گروه ۵ تا ۷ درصد خانم هایی باشید که باکتری در ادرارشان یافت می شود، باید برای برطرف کردن آن از آنتی بیوتیک استفاده کنید.
عفونت ادراری چیست و چه علائمی دارد؟
عفونت ادراری توسط میکروبی که به ادرار وارد شده ایجاد میشود و میتواند باعث موارد زیر شود:
عفونت باکتریایی بی علامت: در این حالت باکتریها در ادرار یافت میشود اما هیچ علامتی وجود ندارد.
عفونت مثانه: این در زنان باردار و غیر باردار شایع است. علائم آن درد هنگام ادرار و تکرر ادرار است. علائم دیگری مانند درد زیر شکم، وجود خون در ادرار و تب نیز ممکن است وجود داشته باشد.
عفونت کلیه: این عفونت غیرمعمول است اما ممکن است به عنوان یک عارضه التهاب مثانه و بدون علامت رخ دهد. علائم ممکن است شامل درد در کمر، تب، احساس تهوع و استفراغ و اسهال و وجود خون در ادرار باشد.
این علائم نشان می دهد که دستگاه ادراری تحتانی، یعنی مجرای ادرار و مثانه، گرفتار است؛ اما وقتی بیمار با نشانه هایی مانند تب و لرز، تعریق، تهوع و استفراغ، درد و حساسیت در پهلوها و حال عمومی خراب به پزشک مراجعه می کند، نشانه وخیم بودن اوضاع است؛ چون این علائم حکایت از این دارد که دستگاه ادراری فوقانی، یعنی کلیه ها و حالب ها، درگیر شده اند. در این موارد بیماران حتما باید در بیمارستان بستری شوند و آنتی بیوتیک وریدی دریافت کنند و کاملا تحت نظر باشند.
آیا عفونت ادراری، بارداری را تحت تاثیر قرار میدهد؟
اگر عفونت کلیه داشته باشید و باردار باشید، احساس بسیار ناخوشایندی ایجاد میکند. اما ممکن است باعث تولد زودرس و وزن کم هنگام تولد نیز بشود. عفونت کلیه نادر است اما ممکن است موجب عفونت مثانه یا ادرار شود که در ابتدا علائمی ندارد.
مدام بررسی کنید
در اوایل بارداری باید مدام ادرارتان را بررسی کنید. پزشکتان نیز این بررسی را تجویز میکند. این آزمایش حتی اگر شما هیچ نشانه ای نداشته باشید باید انجام شود. این آزمایش از جمله آزمایشهایی است که به طور منظم در طول بارداری باید انجام شود.
عفونت در بارداری چطور درمان می شود؟
در این مورد به هیچ عنوان نباید خوددرمانی شود و باید حتما به پزشک مراجعه شود چون ممکن است داروهایی برای افرادی که عفونت ادراری دارند تجویز شود که در دوران بارداری مصرف آن دارو ها مجاز نیست. پس حتما باید با مراجعه به پزشک و انجام آزمایش های لازم دارو مصرف شود. همچنین دوره های درمانی مختلفی وجود دارد که باید تحت نظر پزشک صورت گیرد. نکته دیگر این که افرادی که مکرر دچار عفونت ادرار می شوند لازم است در کل دوره بارداری درمان شوند. مثلا اگر ۳ دوره عفونت ادراری گرفته باشند لازم است بعد از آخرین دوره درمان به صورت همیشگی دارو مصرف کنند.
چنانچه این عفونت درمان نشود باعث عفونت کلیوی، کم خونی، فشارخون بالا، عفونت رحمی بعد از زایمان و همچنین سقط جنین خواهد شد.
پیشگیری از عفونت ادراری در بارداری
با مراجعه به موقع به پزشک باید آزمایش های لازم صورت گیرد. نحوه شست وشو پس از دستشویی هم بسیار مهم است. یکی از مهم ترین عواملی عفونت ادراری میکروب های روده ای (اشریشیاکلا) هستند. هنگام شست وشو قسمت مقعد باید طوری شسته شود که میکروب ها به سمت بالا نیایند. در خانم های باردار به محض سوزش ادرار و تکرر ادرار باید به پزشک مراجعه و آزمایش داده شود و در صورتی که عفونت در ادرار دیده شود، باید درمان شود.
گروه پرخطر کدام است
افرادی که در دورانی غیر از دوران بارداری نیز به صورت مکرر دچار عفونت ادراری میشوند یا به طور مادرزادی یا در اثر برخی مشکلات دچار مشکل کلیوی شده اند جزو گروه های پرخطر قرار دارند و در مورد این افراد احتیاط بیشتری باید صورت گیرد.
نکته مهم: هنگام برقراری رابطه زناشویی قبل و بعد از آن حتما مثانه خود را خالی کنند.
استفاده از دوش واژینال ممنوع است.
استفاده از ژل مرطوب کننده هنگام رابطه زناشویی نیز توصیه نمی شود، مگر این که ژل از نوع محلول در آب باشد.
لباس های زیر باید نخی باشند و هر روز تعویض شوند. خانم های باردار باید حداقل هشت لیوان در روز آب مصرف کنند.
همچنین افرادی که به عفونت ادراری مبتلا هستند باید مصرف مایعات خود را به مقدار زیادی بالا ببرند.
رابطه زناشویی نامتعارف نیز ممکن است به عفونت های خطیر ادراری و رحم و لگن منجر شود.
