آیا رشد نوزادتان طبیعی است؟

رشد یعنی افزایش وزن و اندازه بدن که تغییرات آن کمی است. نمو یا تکامل، رشد کیفی را نشان می دهد و شامل افزایش توانایی ها و مهارت در انجام اعمال حرکتی و تظاهرات اعمال ذهنی و حواس می باشد.

۲۸ روز اول زندگی را دوران نوزادی می نامند. حساس ترین زمان رشد طبیعی سه سال اول زندگی است و تغذیه مناسب و مراقبت مداوم در این دوران در سرنوشت آینده کودك نقش به سزایی دارد.

روند رشد نوزاد تا پایان ماه اول

– معیارهاي رشد نوزاد عبارت است از رشد قد، وزن و دور سر.

– اولین اندازه گیري قد، وزن و دور سر، در اتاق زایمان بعد از ساعات اول تولد و برقراري تماس پوست با پوست مادر و نوزاد انجام می شود.

– این معیارها، به ژنتیک و جثه و قد پدر و مادر، تغذیه و شرایط محیطی و آب و هوایی نیز بستگی دارد، اما خارج از این معیارها نیاز به بررسی توسط پزشک دارد.

رشد پدیده اي ممتد و مداوم است اما یکنواخت نیست. به طوري که در چند ماه اول عمر، سریع و سپس به تدریج کند می شود. نوزادانی که به موقع متولد می شوند به طور طبیعی بین ۲۵۰۰ تا ۴۰۰۰ و متوسط ۳۳۰۰ گرم وزن دارند . در سه ماه اول عمر هر ماه تقریباً یک کیلوگرم، در سه ماه دوم هر ماه حدود نیم کیلوگرم، در سه ماه سوم هر ماه یک سوم کیلوگرم و در سه ماه چهارم هر ماه یک چهارم کیلوگرم به وزن شیرخوار اضافه می شود. به عبارت دیگر وزن نوزادي که به موقع متولد شده است در چهار تا پنج ماهگی دو برابر و در یک سالگی سه برابر وزن تولدش خواهد شد. قد نوزاد طبیعی هنگام تولد بین ۴۸ تا ۵۳ و به طور متوسط ۵۰ سانتی متر است که در پایان یک سالگی ۵۰ % یا ۲۵ سانتی متر به قد او اضافه می شود. اندازه دور سر هنگام تولد به طور طبیعی بین ۳۳ تا ۳۷ و به متوسط ۳۵ سانتی متر است و در یک سالگی به ۴۷ سانتی متر می رسد و از آن پس سرعت رشد دور سر نیز کم می شود.

سازمان جهانی بهداشت در سال ۲۰۰۶ منحنی هاي رشد را بر اساس تغذیه با شیر مادر که به عنوان استاندارد طلایی و بهترین الگوي رشد در کودکان می باشد تهیه نموده است.

روند تکامل نوزاد تا پایان ماه اول

-۱ تکامل حرکتی در انتهاي ماه اول:

– دستها را در محدوده چشمها و دهان حرکت می دهد.

– در حالی که در حالت خوابیده به شکم است، سر را از یک سمت به سمت دیگر و یا به بالا می برد.

– در صورت عدم نگه داشتن، سر به عقب می افتد.

– انگشتان دست را در حالت مشت کرده نگه می دارد.

– حرکات رفلکسی (واکنشی) قوي دارد.

-۲ تکامل بینایی در انتهاي ماه اول:

– در هنگام شیر خوردن به مادر نگاه می کند.

– اشیایی را که در فاصله ۱۵ تا ۲۵ سانتیمتري صورتش قرار دارد نگاه کرده و آنها را دنبال می کند مثل

اسباب بازي هاي چرخان با رنگ هاي مختلف.

– چشم ها سرگردان و گاهی لوچ هستند.

– اشیاي پر رنگ و یا سیاه و سفید را ترجیح می دهد.

– از بین تمام اشکال، صورت انسان را ترجیح می دهد.

-۳ تکامل شنوایی در انتهاي ماه اول:

– شنوایی کاملاً تکامل یافته است.

– تعدادي از صداها را تشخیص می دهد.

– به صدا واکنش نشان می دهد و حتی سرش را به طرف منبع صدا می چرخاند. مثلاً به طرف اسباب بازي هایی که صداي آرام دارند.

-۴ تکامل بویایی و لامسه در انتهاي ماه اول:

– بوهاي خوش را ترجیح می دهد.

– از بوهاي تند یا اسیدي خوشش نمی آید.

– بوي پستان مادر خود را تشخیص می دهد.

– تماس هاي ناگهانی و خشن را دوست ندارد (مثل کشیدن گونه، بوسه محکم و …)

– با افراد خانواده احساس راحتی می کند.

علائم هشدار دهنده تأخیر تکامل عصبی در ماه اول:

چنانچه در خلال هفته هاي دوم، سوم و چهارم زندگی نوزاد هر کدام از علائم زیر مشاهده شد، باید با پزشک مشورت شود:

– مکیدن او ضعیف باشد.

– چشم ها را در هنگام مشاهده نور شدید نمی بندد.

– بر روي اشیاي نزدیک که از سمتی به سمت دیگر حرکت می کند تمرکز نمی کند.

– دست ها و پاها را به ندرت حرکت می دهد.

– دست ها و پاها به نظر بیش از اندازه شل یا سفت است.

– حتی وقتی که گریه نمی کند و یا هیجان زده نیست، فک پایین دایماً می لرزد.

– به صداهاي بلند پاسخ نمی دهد.

اشتراک‌گذاری
2 نظر
  1. استفاده کردیم…

  2. ۱- دوره نوزادی (Neonatal period) : به ۲۸ روز اول تولد یا ۴ هفته اول گفته می شود.
    این دوره رشد از چند جهت اهمیت زیادی دارد:
    سرعت رشد و وزن گیری در آن نسبت به همه دورانهای بعد بیشتر بوده. تغذیه صرفاً با شیر مادر صورت می گیرد مادر هنوز آمادگیهای لازم را برای انجام وظایف محوله کسب نکرده و نوزاد از خصوصیات متفاوتی برخوردار می باشد هر گونه بی توجهی به این ویژگیها می تواند عوارض غیرقابل جبرانی را بوجود آورد.
    بنابراین استقرار شیردهی مناسب از مهمترین وظایف مادر می باشد.

    هفته اول و دوم زردشدن نوزادان از مشکلات شایع بوده که اقدامات درمان مورد نیاز لازم است به موقع انجام شود.
    عفونتهای احتمالی در این دوره مخاطره آمیز بوده و هر گونه شک به آن مستلزم بستری شدن نوزاد و بررسی و درمان مقتضی لازم است.

    در بدو تولد مشکلات تنفسی از اهمیت زیاد برخوردار است و بخصوص در بین نوزادان با وزن تولد کم یا در تولدهای زود هنگام از شیوع بیشتری برخوردار است.
    از مواردی که به مشکلات این دوران میافزاید وضعیت جسمی مادر است که بهرحال بعد از دوره حمل و زایمان با وضعیت گاهاً مشکل جسمی بایستی مسئولیت های سنگین مادری را بر دوش بگیرد.

    ۲- دوره شیرخوارگی (Infancy) : به ۱ ماهگی تا ۱ سالگی اطلاق می شود وبه سه مقطع قابل تقسیم است:
    الف- ۱ تا ۴ ماهگی (early Infancy) شیرخوارگی اولیه
    ب- ۵ تا ۷ ماهگی (Mid Infancy) شیرخوارگی میانی
    ج- ۸ تا ۱۲ ماهگی Late Infancy) شیرخوارگی پایانی
    در دوره شیرخوارگی اولیه تغذیه صرفاً با شیر مادر باید صورت گیرد در بین دورانهای رشد بعد از ماه اول این سه ماه نیز از نظر سرعت رشد بالاترین سرعت مطرح است به گونه ای که وزن نوزاد در پایان ۵ ماهگی معمولاً دو برابر تولد می شود. ارزیابی منحنی رشد در این دوره اهمیت زیادی دارد. در صورت مراقبت صحیح بیماری مهم در این دوره کمتر اتفاق می افتد .

    تب در این دوره از اهمیت برخوردار است بخصوص که تفکیک تب با علل عفونی از علل ویرال گاهاً فوق العاده بخصوص در معاینه مشکل است .

    تغذیه تکمیلی از حدود ۶-۴ ماهگی لازم است شروع و با برنامه ریزی مناسب و درست مستقر شود.
    تشنج تب که از ۶ ماه به بعد امکان وقوع دارد از نگرانیهای تب کودکان می باشد .

    انجام واکسیناسیون و عوارض آن گاهاً بروز مشکلاتی را در پی دارد.
    عدم نزول بیضه ها بایستی در ۱ سال اول مورد توجه بوده و در صورت شک به آن اقدامات مقتضی صورت گیرد.
    مسائل تکاملی که در مقاطع گوناگون این دوره رشد رخ می دهد مانند محکم شدن گردن در ۵ ماهگی، سینه خیز راه رفتن – نشستن در حدود ۷ ماهگی اهمیت دارد.

    ۳- نوپایی (Toddler) : که به سنین بین ۲-۱ سالگی اطلاق می شود. این دوره از رشد به لحاظ تحولاتی که در جهت فعالیتهای متنوع تر کودک رخ می دهد و ضمن راه افتادن کودک گویش نیز شروع شده و کنجکاوی و شیطنت های کودکانه ابعاد جدیدی می یابد و علی رغم شیرین کاری های او که باعث توجه و جلب عطوفت اطرافیان می شود مخاطراتی را نیز برای او دارد اهمیت بیشتری می یابد.
    یکی از مسائل این است که کودک در این سن همه چیز را به دهان خود وارد نموده و خطر ورود جسم خارجی مانند تخمه، هسته به داخل مجاری هوایی افزایش می یابد.

    بطور کلی ضمن لزوم تشدید مراقبت از کودکان در این دوره بایستی سمت و سوی تغذیه به طرف کاهش دفعات شیردهی مادر، قطع شیردهی شبانه و افزایش دفعات غذای کمکی کودکان باشد.

    ۴- دوران کودکی (child hood) : که به دو دوره early (اولیه) ۲ تا ۶ سالگی و late (پایان) ۷ تا ۱۰ سالگی قابل تقسیم است.
    این دوره از رشد مشکلات متعدد خاص خود را از جمله بی اشتهایی – عفونتهای تنفسی و گوارشی دارد ضمن اینکه تداوم رشد مطلوب اهمیت زیادی در آن دارد. مسائل کاملتر این دوره در مباحث بعدی مورد توجه قرار خواهد گرفت.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *