کودکان اسباب بازی های خود را دوست دارند و به آسانی حاضر نمیشود آنها را با کودک دیگری تقسیم کند زیرا حس مالکیت در آنها بسیار قوی است. او آنچه را دوست دارد متعلق به خود میداند و حاضر نیست به دیگران بدهد. پس پدر و مادر نباید کودک را تحت فشار بگذارند یا او را به خاطر سخاوت نداشتن سرزنش کنند.
وقتی کودک هنوز معنی سخاوت را نمیداند و برای آن آمادگی ندارد از این سرزنش جز تحقیر کودک و درهم شکستن اعتماد به نفس او نتیجه ای نخواهد داشت. همان قدر که سخاوت در بزرگترها یک صفت پسندیده است، خودخواهی در کودک نیز امری طبیعی است. سخاوت پیدا کردن مستلزم اینست که کودک در وهله اول احساس مالکیت را درک کرده باشد و یک یا چند شی ء را در تملک خود بداند. اگر از او بخواهید اسباب بازی مورد علاقه اش را در اختیار کودکی دیگر بگذارد، تصور میکند که همه بسیج شده اند تا شی ء مورد علاقه اش را از او بگیرند.
✅نکته اول:
همه مادران باید بدانند که بچه ها تا۴سالگي با مفهوم شريك و سهيم شدن آشنا نيستند و تحمل آن را ندارند و مخالف حق مالكيت براي آنهاست. حق مالکیت کودک بايد محترم شمرده شود. بنابراين حتي با رضايت آنها هم قرار نيست وسايل يا اسباب بازيهایشان را به كسي بدهيم يا از کودکان بخواهيم آنها را با كسي شريك شوند.
✅ نکته دوم:
وقتي كودكتان حاضر نيست در كلاسها و مكانهای بازی اسباب بازي ها را پس بدهد:
◀️از معلم بخواهيد که آن اسباب بازی را پس بگيرد و اگر کودک گريه كرد، خيلي لازم نیست واکنش نشان بدهید.
◀️ اسباب بازي های شبيه اسباب بازی ای که پسندیده را در ماشين يادر منزل داشته باشيد.
◀️وقتي مهمان داريد سعی کنید اسباب بازی های کودک را جمع كنيد تا كودك بداند که مالکیت او محترم شمرده شده است . تعدادی اسباب بازی مهمان در خانه داشته باشید.
