سرکهی آلی و تصفیه نشده حاوی بسیاری از آنزیم‌های مفید، سلولز و اسِتو باکتر است که با عنوان مادر سرکه شناخته می‌شوند. مادر سرکه داری چندین خاصیت بهداشتی است ولی معمولاً در طول فرایند پالایش از بین می‌رود. سرکهی سیب هم چنین با عنوان سرکه شناخته شده و از مخلوط سیب و انگور تهیه می‌شود. برای تهیه‌ی این سرکه، اول سیب‌ها را خرد می‌کنند تا آب آن گرفته شود، و پس از آن به منظور القاء فرایند تخمیر الکلی به آن مخمر می‌افزایند.
در تخمیر الکلی، ابتدا قند به الکل و سپس با اضافه کردن استو باکتر یا باکتری تشکیل دهنده‌ی اسید استیک به سرکه تبدیل می‌شود.
مصریان از ۳۰۰۰ سال قبل از میلاد برای درمان طیف گسترده‌ای از مشکلات بهداشتی از سرکهی سیب استفاده می‌کردند. بقراط، پدر طب مدرن نیز به استفاده از سرکهی سیب به علت خواص درمانی آن اعتقاد داشت. بنا بر این، این سرکه از زمان‌های قدیم بخشی از طب سنتی بوده است.
اما جای تعجب است که تحقیقات اندکی در باره‌ی خواص درمانی سرکهی سیب انجام شده است. بنا بر این، همان طور که پزشکان و علاقه‌مندان به روش‌های درمان طبیعی ادعا می‌کنند، شواهد مسلم علمی از بسیاری از فواید بهداشتی این سرکه حمایت نمی‌کنند. با این حال، برای درمان بیماری‌هایی مانند دیابت و آرتروز اغلب از آن استفاده می‌شود. بیایید قبل از پرداختن به جزئیات چگونگی کمک این سرکه در کاهش علائم آرتروز، در باره‌ی آرتروز و علل آن بیشتر بدانیم.
آرتروز یک بیماری است که با درد و التهاب مفاصل مشخص می‌شود و شامل بیش از ۱۰۰ بیماری یا نوع است. شایع‌ترین انواع آرتروز، استئو آرتریت و آرتریت روماتوئید می‌باشند. آرتروز در نهایت به مفاصل بدن آسیب می‌رساند.
آرتروز بیماریی است که درآن بافت غضروفی مفاصل دچار تخریب می‌شود که پیش رونده است. و این باعث التهاب، درد و سفتی در ناحیه‌ی مفصل می‌گردد. از طرف دیگر، آرتریت روماتوئید یک بیماری خود ایمنی است که در آن سیستم ایمنی به غشاء پوشاننده‌ی موجود در مفاصل حمله کرده و آسیب می‌رساند و باعث التهاب و تغییر شکل مفاصل می‌شود.
بسیاری از کار شناسان معتقدند که تجمع بلورهای اسیدی در مفاصل یکی از عوامل کمک کننده‌ی مهم در ابتلا به آرتروز است. و ثابت شده است که این تجمع مسئول ایجاد سفتی و درد در ناحیه‌ی مفاصل است.
سرکهی سیب و آرتروز
از سرکهی سیب آلی و خام، به عبارت دیگر، پردازش نشده یا فیلتر نشده، معمولاً برای درمان آرتروز استفاده می‌شود، زیرا ادعا می‌شود که این سرکه در کاهش درد و التهاب مفاصل بسیار مؤثر است. چگونه این سرکه می‌تواند درد و التهاب آرتروز را کاهش دهد؟
سرکه یک پاک کننده‌ی قوی است و به همین دلیل می‌تواند سینک ظرفشویی را به خوبی تمیز نماید. و اگر نوشیده شود، می‌تواند به حذف بلورهای اسیدی که در مفاصل ساخته می‌شوند کمک کند. تجمع بلورهای اسیدی در مفاصل یک عامل کمک کننده‌ی مهم در ابتلا به آرتروز است. سرکهی سیب می‌تواند این بلورهای اسیدی را حل و درد و سفتی ناشی از آرتروز را کاهش دهد.
علاوه براین سرکه هضم غذا را بهبود می‌بخشد. سرکه اساساً اسید استیک است، و اسید استیک می‌تواند جذب مواد معدنی از غذا را افزایش دهد. بنا بر این، اگر سرکهی سیب رقیق شده، قبل از غذا مصرف شود گوارش مناسب غذا و جذب مواد معدنی را تضمین می‌کند. و این به نوبه‌ی خود، می‌تواند برای بیماری‌هایی مانند آرتروز که با کم بود مواد معدنی خاص مانند کلسیم ارتباط دارند مفید باشد. مواد معدنی مانند کلسیم و منیزیم برای سلامت استخوان‌ها و مفاصل بسیار مهم هستند.
بدن ما دارای یک تعادل طبیعی PH است، که اختلال در آن می‌تواند در بیماری‌های متعددی نمود یابد. اعتقاد بر این است که زمانی که PH بدن کاهش می‌یابد، مواد معدنی قلیایی مانند کلسیم، پتاسیم و منیزیم را برای خنثی کردن اسیدیته‌ی بدن از استخوان‌ها و اندام‌های دیگر خارج می‌کند. اغلب درداخل و اطراف مفاصل افراد مبتلا به آرتروز ضایعات کلسیم یافت می‌شود. سرکهی خام و آلی می‌تواند به حل چنین رسوباتی کمک کرده و با باز گرداندن PH طبیعی بدن از بروز این بیماری در آینده جلو گیری کند. اگر چه سرکه ماده‌ای اسیدی است، ولی به محض پردازش در بدن، یک پس مانده‌ی قلیایی را به جا می‌گذارد.
خواص آنتی اکسیدانی سرکهی سیب به اثبات رسیده است. بنا بر این، می‌تواند سلول‌ها و بافت‌های بدن را از تأثیرات مخرب رادیکال‌های آزاد محافظت نماید. معلوم شده است که آسیب‌های ناشی از رادیکال‌های آزاد با بیماری‌های حاد شونده مانند آرتروز در ارتباط است.
فرض بر این است که آرتروز با تجمع سموم و مواد زائد متابولیک در مفاصل که باعث محدود شدن حرکات آنها می‌شود ارتباط دارد. سرکهی سیب آلی و خام، می‌تواند این سموم را جذب و از بدن خارج کند. پکتین‌های موجود در این سرکه می‌توانند به جذب سموم و مواد زائد متابولیک کمک کنند.
استفاده از سرکه برای درمان آرتروز
برای کاهش درد و ناراحتی مفصل ملتهب می‌توان به صورت موضعی از سرکهی سیب استفاده کرد، و یا برای حصول نتایج بهتر همراه با عسل ان را میل نمود. برای استعمال خارجی، می‌توان سرکه را با نارگیل یا روغن زیتون مخلوط کرده و مفصل ملتهب را با آن ماساژ داد.
سرکهی خام به شدت اسیدی است، پس بنابراین، باید قبل از مصرف رقیق شود. شما می‌توانید ۱ یا ۲ قاشق چای خوری از سرکه را با حدود ۸ اونس آب مخلوط کرده و قبل از غذا مصرف کنید. هم چنین می‌توانید ۱ یا ۲ قاشق چای خوری عسل خام (ترجیحاً عسل مانوکا) را به مخلوط اضافه کنید. عسل می‌تواند آن را مفیدتر و خوش طعم تر کند. سرکه معمولاً ۲ یا ۳ مرتبه در روز قبل از غذا مصرف می‌شود.
درست است که شواهد علمی کافی برای حمایت از تأثیر سرکهی سیب در درمان آرتروز وجود ندارد، با این حال، بسیاری از مصرف کنندگان ادعا می‌کنند که از این سرکه بهره‌ی فراوان برده‌اند. بنا بر این همیشه عاقلانه‌ترین کار این است که قبل از استفاده از هر گونه داروی جای گزین با یک متخصص مشورت کنید مخصوصاً اگر از یک بیماری رنج می‌برید. هم چنین سرکه می‌تواند با داروهای خاص تداخل داشته باشد. بنا بر این، قبل از استفاده از این سرکه برای مقاصد دارویی در صورت مصرف هر نوع دارو یا مکمل حتماً با پزشک متخصص خود مشورت کنید.
