داروی مفنامیک اسید با التهاب و تب مقابله می‌کند. از این دارو برای درمان و تسکین دردهای ناگهانی یا مداوم ناشی از بیماری‌های روماتیسمی، دردهای عضلانی، دردهای ستون فقرات به عنوان مثال در یکی از دیسک‌ها یا گردن، دردهای بعد از عمل جراحی، دردهای ناشی از زخم و جراحت، دندان درد، سردرد، گوش درد و دردهای ناشی از اسپاسم‌های شکمی ناشی از قاعدگی استفاده می‌شود.
مفنامیک اسید همچنین برای کاهش تب و تسکین دردهای ناشی از بیماری‌هایی مثل آنفلوآنزا و دیگر بیماری‌های تب‌دار بویژه بیماری‌های مجاری تنفسی فوقانی استفاده می‌شود.
چه کسانی نباید مفنامیک اسید بخورند؟
کسانی که اقدام به خوددرمانی می‌کنند، شرایط بدنی‌شان را در نظر نمی‌گیرند. اگر به یکی از ترکیبات مفنامیک اسید آلرژی داشته باشید، نباید از این دارو استفاده کنید.
علاوه بر این، مصرف مفنامیک اسید به افرادی که دچار واکنش‌های آلرژیک پوستی هستند، یا از مشکلات تنفسی ناشی از مصرف اسید استیل سالیسیلیک (آسپیرین) و یا دیگر داروهای مسکن یا ضدالتهابی با نام داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی رنج می‌برند، توصیه نمی‌شود.
زنان باردار که در سه ماهه سوم بارداری هستند و خانم‌های شیرده نیز نباید از مفنامیک اسید استفاده کنند.
اگر از زخم معده یا اثنی‌عشر یا خونریزی معده و روده رنج می‌برید یا دچار بیماری‌های التهابی مزمن روده مثل بیماری کرون هستید، یا از نارسایی کلیوی، نارسایی جدی قلبی و بیماری‌های کبدی جدی رنج می‌برید، نباید از این دارو استفاده کنید.
شیوه مصرف و نگهداری مفنامیک اسید چگونه است؟
بهتر است مفنامیک اسید با غذا و یا بعد از غذا مصرف شود.
درباره میزان مصرف دارو باید طبق دستور پزشک عمل شود. به‌طور کلی برای بزرگسالان و افراد بالای ۱۴ سال ابتدا ۵۰۰ میلی‌گرم و سپس ۲۵۰ میلی‌گرم هر شش ساعت یکبار و بر حسب نیاز توصیه می‌شود.
حداکثر دوره درمان با این دارو یک هفته است. برای تسکین دردهای عادت ماهانه مدت زمان مصرف، نباید بیش از دو تا سه روز باشد.
اگر یک دوز دارو را فراموش کرده‌اید، به محض یادآوری مصرف کنید. اگر نوبت بعدی نزدیک باشد، از مصرف آن خودداری کرده و نوبت بعدی دارو را میل کنید.
دارو را در هوای محیط، دور از نور و رطوبت و خارج از دسترس کودکان نگهداری کنید.
مصرف زیاد مفنامیک اسید چه عوارضی دارد؟
مصرف زیاد و خودسرانه مفنامیک اسید باعث عوارض جانبی زیادی خواهد شد. از جمله عوارض مصرف طولانی‌مدت و یا دوز بالای این دارو می‌توان به اسهال اشاره کرد. اگر بعد از مصرف این دارو عارضه اسهال دیده شد، مشکل را با پزشک در میان بگذارید.
مصرف این دارو در افراد حساس باعث درد معده، حالت تهوع و استفراغ می‌شود.
در بعضی موارد بی‌اشتهایی، سوزش معده، نفخ، یبوست و دیگر مشکلات گوارشی هم دیده شده است.
در موارد نادرتری مصرف مفنامیک اسید با مشکلاتی مثل واکنش‌های پوستی، ضایعات پوستی و خارش همراه بوده است.
اما مصرف خودسرانه این دارو امکان سردرد، سرگیجه، خستگی، بی‌خوابی، عصبی شدن، تپش قلب، افت فشارخون، مشکلات تنفسی، تحریک چشم‌ها و اختلالات دید را بالا می‌برد.
عوارض دیگری مثل واکنش‌های آلرژیک جدی و حساسیت‌های پوستی که همراه با تشکیل ضایعات پوستی باشد بندرت بروز می‌کند.
اگر دچار این مشکلات باشید، باید پزشک را در جریان گذاشته و از مصرف این دارو خودداری کنید.
در صورت مشاهده هر نوع اختلال تنفسی یا ضایعه پوستی، حتما باید مصرف دارو را قطع کنید.
در بعضی موارد مصرف زیاد و خودسرانه این دارو، مشکلاتی مثل اختلالات کبدی و مشکلات کلیوی را ایجاد است.
مصرف مفنامیک اسید می‌تواند عاملی برای کم‌خونی و در واقع کاهش میزان گلبول‌های قرمز شود.
اگر مجبورید برای مدت طولانی مفنامیک اسید مصرف کنید، لازم است به‌طور مرتب آزمایش بدهید تا میزان گلبول‌های قرمزتان و همچنین سلامت کبد و کلیه‌هایتان بررسی شود.
اگر نشانه‌هایی مشابه علائم کم‌خونی مثل نفس نفس زدن، خستگی، رنگ پریدگی و ضربان تند قلب را دیدید، حتما به پزشک مراجعه کنید.
مصرف مفنامیک اسید با چه داروها و مواد غذایی تداخل می کند؟
در حین مصرف داروی مفنامیک اسید باید حواستان به امکان تداخل دارویی آن باشد.
مصرف این دارو با داروهای دیگری مثل آسپیرین و داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی مثل ایبوبروفن و ناپروکسن خطر عوارض گوارشی از جمله زخم گوارشی را افزایش می‌دهد.
مصرف داروهای دیورتیک مثل اسپیرونولاکتون و داروی هپارین، وارفارین، لیتیوم، داروهای ضددیابت مانند قرص متفورمین، مکمل‌های پتاسیم، داروهای گیاهی مثل بابونه، جنسینگ، جینکوبیلوبا با مفنامیک اسید باعث ایجاد تداخل دارویی می‌شود.
بنابراین توصیه می‌شود اگر داروی خاصی مصرف می‌کنید (حتی داروهای گیاهی)، از مصرف خودسرانه مفنامیک اسید بپرهیزید.
