۹ اشتباه رایج درباره بارداری دوم
اشتباه اول: همه چیز مثل همان بارداری قبلی پیش می رود
هیچ بارداری و زایمانی مثل هم نیست. بارداری و زایمان دوم شما می تواند کاملا متفاوت با اولی باشد. ممکن است در زندگی شما اتفاق هایی افتاده باشد که روی روان شما تاثیر مثبت یا منفی گذاشته باشد و بر بارداری دوم شما هم اثر بگذارد.
لذا در بارداری دوم نیز لازم است مثل بارداری اول، مرتبا تحت نظر پزشک متخصص باشید و آزمایش ها و چکاپ های دوره ای تان را انجام دهید.
اشتباه دوم: از آنجا که یک بار سزارین کرده ام، بار دوم هم مجبور به سزارین هستم
اگر خانمی بار نخست سزارین کرده، باید دلیل این موضوع مشخص شود. اگر دلیل سزارین مشکلات آناتومیکی و تنگی لگن بوده، این خانم مجبور است دوباره سزارین کند، اما اگر دلیل سزارین مسائل مربوط به جنین است، مثلا ضربان قلب جنین افت کرده یا وضعیت قرارگیری او مناسب نبوده، ممکن است در زایمان بعدی این اتفاق نیفتد و خانم بتواند به راحتی زایمان طبیعی انجام دهد. البته این خانم ها به مراقبت بیشتری نیاز دارند، زیرا احتمال پارگی جای برش عمل سزارین وجود دارد.
در کل اگر روند زایمان خوب و طبیعی باشد و مشکلی در کانال زایمان ایجاد نشود، جای نگرانی برای زایمان طبیعی نیست.
به خانم هایی که دو یا سه بار سزارین داشته اند، اجازه زایمان طبیعی داده نمی شود، زیرا احتمال پارگی رحم بالا می رود.
در مورد خانم هایی که یک بار زایمان طبیعی انجام داده اند نیز این احتمال وجود دارد که وضعیت جنین نامناسب باشد یا جفت جدا شود و خانم مجبور به انجام عمل سزارین شود. به هر حال هر بارداری شرایط خاص خود را دارد.
اشتباه سوم: همه چیز قابل پیش بینی است و در سونوگرافی هر مشکلی معلوم می شود
این باور کاملا اشتباه است. بسیاری از مسائل در روند زایمان ناگهان بروز می کنند؛ مثلا جدا شدن زودرس جفت و یا جفت سر راهی مسئله ای نیست که بتوان آن را با سونوگرافی قبل از زایمان یا آزمایش تشخیص داد.
در طول روند زایمان باید مادر و جنین تحت نظر باشند و ضربان قلب جنین تحت کنترل باشد تا اگر مشکلی پیش آمد، بتوان اقدام مناسب انجام داد.
اکثر ما فکر می کنیم نازایی در زنانی که قبلا بچه دار شده اند ممکن نیست، ولی در اشتباه هستیم. باید بدانید که برخی خانم‌ها برای بارداری دوم به مشکل بر می‌خورند …
اشتباه چهارم: بیماری ها و مشکلات بارداری اول در بارداری دوم تکرار می شود
بارداری دوران خاص و پیچیده ای است. برخی بیماری ها که زمینه آن در فرد وجود دارد، اما هرگز بروز نکرده، ممکن است در این دوران خود را نشان دهد. دیابت بارداری یا فشار خون بارداری از این قبیل بیماری هاست.
برخی بیماری ها مثل لوپوس، بیماری های روماتیسمی یا بیماری های مغز و اعصاب ممکن است در بارداری برای اولین بار خود را در مادر نشان دهند.
برخی بیماری ها اگر در بارداری اول رخ دهند، احتمال دارد در بار داری دوم هم تکرار شوند؛ مثل فشار خون، مسمومیت بارداری یا دیابت بارداری، اما باز هم هیچ چیز قابل پیش بینی و صددرصد نیست.
اشتباه پنجم: در بارداری دوم نیازی به چکاپ مرتب نیست
برخی خانم ها مخصوصا کسانی که فرزند کوچک یا دو فرزند دارند، برای بارداری بعدی و چکاپ های ماهانه و هفتگی مراجعه نمی کنند و فکر می کنند چون یک یا دو بارداری موفق داشته اند، همه چیز این بار نیز خوب پیش می رود، اما دو بارداری مثل هم نیست.
ممکن است خانمی در بارداری اول مشکلی نداشته باشد، اما در بارداری دوم فشار خون بالا یا دیابت داشته باشد.
کنترل نشدن روند بارداری ممکن است باعث شود فرزندی با مشکلات رشدی و تنفسی و یا وزن کم متولد شود که بعد از زایمان دردسرهای زیادی برای مادر خواهد داشت.
هر بارداری به مراقبت های خاص خود نیاز دارد. خانمی که وضعیت طبیعی دارد، باید در پنج ماه نخست ماهی یک بار و بعد دو هفته یک بار و بعد هر هفته ویزیت شود.
اگر راه خانم به مطب یا بیمارستان دور است، می تواند به خانه های بهداشت یا مراکز درمانی نزدیک مراجعه کند. باید فشار خون و وزن مادر مرتب در طول بارداری زیر نظر باشد.
شاید در گذشته خانم ها کمتر تحت نظر پزشک متخصص بودند و در خانه زایمان می کردند، اما آمار مرگ و میر هم بالا و طول عمر آنها کوتاه بود، اما امروز موظفیم آمار مرگ و میر مادر و طول عمر را در حد استاندارد نگه داریم.
یک بخش این ماجرا در کنار امکانات و توجه پزشکی، مربوط به توجه خود مادران است.
اشتباه ششم: فرزند اولم نیاز بیشتری به من دارد و من دیگر فرصت کافی برای خواب و استراحت نخواهم داشت
هر فرزندی حق و حقوق خود را دارد، نباید یکی را فدای دیگری کرد. بسیاری از خانم ها وقتی زایمان کردند فردی را برای کمک خود می آورند، اما در واقع قبل از زایمان و در طول بارداری هم به این کمک نیاز دارند تا بتوانند به اندازه کافی بخوابند و استراحت کنند و تغذیه خوبی داشته باشند. هر مشکل روانی و جسمی روی سلامت جنین تاثیر می گذارد.
در بارداری دوم، فعالیت مادر بیشتر و بدن او ضعیف تر و سن بارداری مادر بالاتر است و مشخص است که به مراقبت بیشتری نیاز دارد.
اشتباه هفتم: فرصت کافی برای ویزیت بعد از زایمان ندارم
سه تا شش هفته بعد از زایمان، اولین ویزیت نزد پزشک متخصص زنان مخصوصا برای خانم هایی که در طول بارداری مشکلات قند خون یا فشار خون داشته اند، بسیار مهم و ضروری است. این خانم ها در معرض دیابت و یا فشار خون مزمن هستند.
در کل باید در این ویزیت، حال عمومی مادر ارزیابی شود و از نظر کم خونی یا افسردگی و بیماری های زمینه ای بررسی شود.
اشتباه هشتم: تهوع و استفراغ در بارداری دوم کمتر است
برخی خانم ها بر این باورند که در بارداری دوم، بدن با هورمون ها سازگاری پیدا می کند و احتمال تهوع و استفراغ و یا دیگر مشکلات مرتبط با هورمون های بارداری کم می شود، در حالی که بدن به هورمون ها عادت نمی کند و اصلا نمی توان دو بارداری را با هم مقایسه کرد.
بچه ای که الان در شکم دارید، همان کودک قبلی نیست. فقط ممکن است اعتماد به نفس شما و آمادگی روانی تان به علت تجربه قبلی، بیشتر و اضطراب تان کمتر شده باشد و این موضوع باعث شود بارداری برایتان راحت تر به نظر برسد، ولی به طور کلی هیچ چیز قابل پیش بینی نیست و این حالت ها می توانند در بارداری دوم تشدید شوند و یا کاهش پیدا کنند. حتی این موضوع به جنسیت جنین هم ربطی ندارد.
اشتباه نهم: چون یک بار بچه دار شده ام، برای بار دوم هم حتما باردار می شوم
اکثر ما فکر می کنیم نازایی در زنانی که قبلا بچه دار شده اند ممکن نیست، ولی در اشتباه هستیم. باید بدانید که برخی خانم‌ها برای بارداری دوم به مشکل بر می‌خورند. ولی برخی از پزشکان به غلط به کسانی که قبلا باردار شده‌اند، اطمینان می‌دهند که نیازی به مراجعه سریع به پزشک متخصص نازایی نیست.
باید گفت در مورد زوج‌هایی که سن خانم زیر ۳۵ سال است، بعد از گذشت یک سال و اگر سن خانم بالای ۳۵ سال باشد، بعد از گذشت شش ماه، درمان نازایی لازم است.
درمان خانم‌هایی که دچار نازایی ثانوی شده‌اند، با کسانی که دارای فرزندی نیستند، متفاوت است.
البته برای باردار شدن باید یک دوره انتظار چند ماهه را داشته باشید. برخی از مادران تصور می کنند که اگر پس از اقدام، بارداری صورت نگیرد دچار مشکل هستند. ولی همیشه اینطوری نیست.
البته اگر در بارداری قبلی یا در خانواده تان، سابقه بیماری خاصی وجود دارد و یا در سنین بالاتر اقدام به باردار شدن نموده اید، بهتر است بدون اتلاف وقت به پزشک متخصص زنان مراجعه کنید.
برای دیدن همه مطالب مربوط به بارداری لطفاً کلیک کنید…
برای دیدن پربازدیدترین های نی نی نما لطفاً کلیک کنید…
منبع خبر : هفته نامه سلامت
طبق نظر محققان و پژوهشگران که در کشور انگلستان مورد بررسی قرار گرفته است این است که فاصله سنی ۲ سال بهترین زمان برای وارد شدن دومین بچه است ولی اگر فاصله سنی کودک شما اینگونه نباشد زیاد هم مهم نیست استرس بخود راه ندهید چون دلایل علمی پشت آنها نهفته نیست اما باید نکته‌هایی را برای داشتن فرزند دوم در نظر بگیرید، مهم‌ترین نکته این است که پدر ومادر آمادگی ذهنی برای داشتن فرزند دوم را به دست بیاورند و هیچ‌گونه نگرانی و استرس غیرطبیعی‌ای نداشته باشند.
بعد از اینکه این حالت را داشتند می‌توانند بچه‌دار شوند. هر فاصله سنی مزایا و معایب خاص خودش را دارد و باید ببینید کدام حالت برای شما و همسرتان و جمع خانوادگی‌تان که به زودی بیشتر خواهد شد، بهتر است.
فاصله ۱۲ تا ۱۸ ماهگی
در این حالت یک واژه که مدیریت کردنش هم کار بسیار سختی است محو می‌شود؛ حسادت. روان‌شناسان و محققان معتقدند اگر در این فاصله سنی بچه‌دار شوید به این دلیل که بچه اول هنوز به طور کامل قدرت تشخیص و هم این حالت‌ها را ندارد و در واقع حس‌هایی مثل رقابت، حسادت و… در او کامل نشده است. خبر خوب دیگر این است که اگر شما و همسرتان شاغل هستید و قصد کمک از پرستار کودک را دارید، الان بهترین وقت است یعنی یک تیر، دونشان کرده‌اید.
حالا مشکل‌های این فاصله کم سنی؛ خوابیدنتان کمی دچار مشکل می‌شود چرا که زمان خوابیدن ۲ کودکتان ممکن است شبیه هم نباشد. به علاوه شما دو کودک دارید که هر دو هنوز پوشک می‌شوند و توانایی انجام دادن کارهایشان را به صورت شخصی ندارند. وقتی به این سختی‌ها فکر می‌کنید به چند سال آینده هم بیندیشید که این دو به راحتی با هم بازی می‌کنند و زمان استراحت کردنتان فرا می‌رسد.
۲ سال اختلاف سنی
تحقیقات نشان داده فاصله یک سال و ۶ ماهه‌ای که می‌دهید تا فرزند بعدی را دنیا بیاورید، بهترین شرایط سلامت را برای مادر و فرزند ایجاد کرده‌اید، اما حالت رقابت، حسادت و تنش‌هایی که این دو حداقل تا ۵ سالگی خواهند داشت را باید بپذیرید چرا که خواسته‌ها، توقع‌ها و دلمشغولی‌هایشان تقریبا شبیه هم است. کنترل کردن بازی‌هایشان و خطرهایی که ممکن است همزمان تهدیدشان کند هم یک سختی به سختی‌هایتان اضافه می‌کند، اما این سختی‌ها همان ۵ سال اول است. حس خواهر و برادری یا خواهر و خواهری و… آنها هر روز بیشتر از قبل می‌شود. به هم اعتماد می‌کنند و فضای دوستی و محبت بینشان شکل می‌گیرد. به جای اینکه اسباب‌بازی‌های خودشان را بخواهند، ترجیح می‌دهند با هم بازی کنند و حتی اسباب‌بازی را با هم قسمت کنند. در همین محیط دو نفره، تعامل را می‌آموزند و روابط اجتماعی‌شان در‌آینده تقویت می‌شود.
۳ سال و بالاتر
بعد از ۳ سال خیالتان از بابت این رقابت‌هایی که در مورد قبلی گفتیم راحت باشد چون دیگر از این اتفاق‌ها نمی‌افتد. یکی از ویژگی‌هایی که این فاصله سنی برای کودک بزرگ‌تر دارد، ایجاد اعتمادبه‌نفس و مسوولیت‌پذیری است. بیشتر این بچه‌ها به این دلیل که به مدت ۳ سال یا بیشتر توجه شما را کسب کرده‌اند، الان به راحتی مستقل می‌شوند. از طرفی ۲ یا ۳سال استراحت به بدنتان هم این امکان را می‌دهد که نیرویی جدید برای داشتن فرزند بعدی داشته باشید و به اصطلاح ریکاوری می‌شوید. همچنین فاصله زمانی ۴ یا ۵ سال به شما این امکان را می‌دهد که به کارتان هم به راحتی بازگردید. – اگر در این مدت دست از کار کردن کشیده‌اید- چون اولین فرزندتان را می‌توانید با خیال آسوده روانه مدرسه کنید. با اینکه این مشکلات کم می‌شود اما از طرفی دوباره باید روزهای بی‌خوابی، پوشک عوض کردن و خواباندن نوزاد را تجربه کنید، کاری که حداقل ۳ سال پیش انجام داده‌اید. به هر حال اینکه داشتن فرزند دوم در هر فاصله سنی بیشتر به حالت‌های روانی و آمادگی ذهنی پدر و مادر ارتباط دارد. بهتر است سوال‌های زیر را از خودتان بپرسید تا ببینید سطح آمادگی‌تان در چه حدی است و بعد تصمیم بگیرید.
عالییی