ورود میکروب از دهان و حلق نوزاد به سینه مادر علت اصلی ایجاد ماستیت است. مادران باید به این نکته توجه کنند که در اوایل دوران شیردهی، احتمال ایجاد خراش و شقاق نوک سینه به علت عدم شیردهی مناسب و صحیح، زیاد است. به همین دلیل مادر نیز بیشتر مستعد روبه‌رو شدن با این مشکل خواهد بود، بخصوص در شرایطی که دهان کودک دچار قارچ نیز باشد.
در دهان و حلق کودک میکروب‌هایی وجود دارد که آنها هم می‌توانند سبب بروز ماستیت شوند. پس به خاطر داشته باشیم وجود قارچ برای بروز این مشکل الزامی نیست.
برخی پزشکان هم معتقدند میکروب ها باعث بروز این بیماری نمی شوند، بلکه انسداد مجاری شیر در سینه در بروز ماستیت موثر است. آنها می گویند این مشکل غالب در مجاری بسیار پرشیر و یا بسته شده به هر علتی ایجاد می شود که علل انسداد مجاری شامل موارد زیر می شود :
شیردهی نادرست، توقف شیردهی به کودک، پوشیدن لباس های تنگ و برخورد ضربه به پستان.
پس از انسداد، به علت تجمع شیر و ایجاد تغییرات شیمیایی در آن، درد و قرمزی پستان رخ می دهد.
بسیاری از مادران به اشتباه تصور می‌کنند در صورت بروز ماستیت نباید به نوزاد شیر دهند. در حالی که این شیوه به هیچ وجه مورد تایید متخصصان نیست.
علائم ماستیت چیست؟
ماستیت چه علائمی دارد و چطور باید متوجه شد که مادر با این مشکل روبه‌رو شده است؟ این مهم‌ترین سوال و دغدغه مادران شیرده است؛ در واقع آنها می‌خواهند با شناخت علائم بروز ماستیت، به موقع آن را درمان کرده و این دوره را با کمترین مشکل به پایان برسانند.
علائم این مشکل به صورت قرمزی و بزرگ شدن بافت سینه بروز می‌کند که در اغلب موارد نیز یکطرفه است. علاوه بر این موارد، درد شدید سینه و تب نیز از دیگر نشانه‌هایی است که در اثر این مشکل مادران را درگیر خواهد کرد.
نقطه ای از پستان یا نوک آن دردناک، قرمز و سفت شده و ممکن است با تب و علائم شبیه سرماخوردگی همراه شود.
علائم ماستیت طیف گسترده‌ای دارد، به این معنا که می‌تواند خفیف یا بسیار شدید و حتی ناتوان‌‌کننده باشد. در ۱۰ درصد موارد نیز چرک و عفونت در بخشی از بافت سینه جمع شده و به آبسه تبدیل می‌شود.
شیردهی را قطع نکنید
در صورت بروز ماستیت حتماً باید به پزشک مراجعه کنید و طبق نظر او برای درمان از آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی یا وریدی کمک بگیرید. ولی نکته مهمی که نباید فراموش شود، ادامه شیردهی در این دوران است.
البته بسیاری از مادران به اشتباه تصور می‌کنند در صورت بروز ماستیت نباید به نوزاد شیر دهند. آنها معمولاً با تصور این‌که شیردهی در این دوران می‌تواند موجب انتقال عفونت به نوزاد شود، روند شیردهی را قطع می‌کنند، در حالی که این شیوه به هیچ وجه مورد تایید متخصصان نیست.
به طور معمول نوزاد سینه‌ای را که مشکل دارد، قبول نمی‌کند. اگر به دلیل بزرگ و سفت شدن سینه، نوزاد حاضر نمی‌شود از سینه بیمار تغذیه کند، مادر حتماً باید شیر آن سینه را بدوشد و آن را تخلیه کند. از این شیر هم می‌توان برای تغذیه نوزاد استفاده کرد و هم می‌شود آن را دور ریخت.
مادران باید بدانند شیردهی موجب تسریع بهبودی این بیماری می‌شود و در صورتی که شیر در سینه جمع شود، نه تنها کمکی به درمان نمی‌کند، بلکه می‌تواند احتمال بروز آبسه را افزایش دهد. البته باید توجه داشت هنگام بروز آبسه، حتماً باید شیر مادر دوشیده شده و دور ریخته شود. به این معنی که در این شرایط، نوزاد نباید از شیر مادر استفاده کند.
پس از شروع درمان و با گذشت حدود دو تا سه روز، علائم ماستیت نیز بهبود خواهد یافت، ولی توصیه می‌شود خانم‌ها حتماً طول درمان و مصرف دارو را که حدود دو هفته ادامه می‌یابد کاملاً رعایت کنند.
در صورتی که مادران پاسخ مناسبی به درمان ندهند، احتمال وجود آبسه وجود دارد که این مورد هم با معاینه پزشکی یا سونوگرافی سینه تشخیص داده می‌شود.
با این‌که ماستیت را بخصوص زمانی که علائم خفیف باشد، می‌توان سرپایی درمان کرد، ولی در مورد آبسه حتماً لازم است فرد در بیمارستان بستری شود.
ماستیت در دوران شیردهی خطری برای مادر و نوزاد ایجاد نمی‌کند و با درمان‌های مناسب بهبود می یابد و عارضه‌ای نیز برجای نمی‌گذارد.
جلوگیری از ماستیت یا عفونت سینه
اگر می‌خواهید هیچ وقت با این مشکل روبه‌رو نشوید، بهتر است شیوه‌های پیشگیری از بروز آن را نیز بشناسید و بدانید چطور می‌توان احتمال روبه‌رو شدن با ماستیت در دوران شیردهی را کاهش داد.
– آموزش صحیح شیردهی در بدو تولد نوزاد به مادر و جلوگیری از ایجاد شقاق نوک سینه و درمان آن می‌تواند احتمال بروز ماستیت را کاهش دهد.
– وضعیت نشستن کودک هنگام شیرخوردن بایستی صحیح بوده و طی هر روز بایستی از ۲ تا ۳ روش صحیح استفاده کرد.
– شیردادن را به تأخیر نیاندازید و اگر چنین اتفاق افتاد، بایستی با دست، پستان ها را فشرده و شیر آنها را تخلیه کنید.
– از پوشیدن لباس (سینه بند) زیر محکم و بسیار چسبان اجتناب کنید.
درمان ماستیت
ماستیت ناشی از عفونت باکتریایی بایستی از نوع انسداد مجاری شیر جدا شود، چون در نوع عفونی بایستی از آنتی بیوتیک استفاده شود. گر چه افتراق این دو از هم مشکل می باشد.
مجاری بسته شده طی ۲۴ تا ۴۸ ساعت بایستی خودبخود باز شوند. در طی انسداد به علت کاهش جریان شیر، شیرخوار دچار مشکل شده و بی قراری می کند.
با رعایت موارد زیر، انسداد مجاری شیر به راحتی برطرف می شود:
– ادامه شیردهی از پستان مبتلا
– تخلیه بهتر سمت مبتلا
– فشار به پستان هنگام شیردهی به شیرخوار
– گرم کردن ناحیه مبتلا
– استراحت کردن مادر در بستر (خصوصا به همراه شیرخوار)
– گاهی انسداد مجاری ناشی از تاول های نوک پستان است که با یک سوزن استریل بایستی این تاول ها را خالی کرد.
– پس از هر بار شیردهی، از کمپرس آب سرد در محل مبتلا استفاده نمایید.
اگر پس از ۴۸ ساعت این مشکل برطرف نشد، نیاز به اقدامات جدی تر پزشکی بنا به تشخیص پزشک می باشد.
برای دیدن پربازدیدترین های نی نی نما لطفاً کلیک کنید…
