زنان مصروع مي‌توانند ازدواج كنند؟
○ اگر زن جواني مبتلا به صرع باشد، مي‌تواند مانند بقية همسالان خود ازدواج كند. اما بهتر است زماني كه تصميم به بچه‌دار شدن مي‌گيرد با پزشك خود مشورت كند تا پزشك بتواند مقدار داروي مصرفي‌اش را طوري تنظيم كند كه عوارض احتمالي زيان‌بار دارو بر جنين به حداقل برسد.
ميزان حملات صرع در طول حاملگي افزايش مي‌يابد؟
○ معمولاً تعداد حملات در دوران حاملگي در ۵۰ درصد موارد بدون تغيير مي‌ماند، در ۲۵ تا ۳۰ درصد موارد تشديد مي‌شود، و در ۱۰ تا ۲۰ درصد موارد كاهش مي‌يابد. تشديد حملات چندان نگران‌كننده نيست زيرا با مشورت با پزشك و تنظيم مقدار دارو قابل كنترل است.
شيوع اختلالات مادرزادي در نوزادان مادران مصروع بيشتر است؟
○ بايد دانست كه تمام داروهاي ضد صرع به‌نحوي بر نوزاد اثر مي‌گذارند و شيوع اختلالات مادرزادي در نوزادان مادران مصروعي كه دارو مصرف مي‌كنند بيشتر از معمول است. اما به خاطر داشته باشيد كه اگر مادر به علت قطع دارو دچار تشنج شود، شيوع اختلالات مادرزادي در نوزاد بيشتر مي‌شود. پس بايد به اين مادران تذكر داد كه با برنامه‌ريزي باردار شوند. اين به معناي خودداري از بچه‌دار شدن نيست بلكه بايد مواردي را در نظر بگيرند.
آيا بايد مصرف داروهاي ضد صرع را در طول حاملگي ادامه داد؟
○ بله، بايد مصرف داروهاي ضد صرع را در طول حاملگي ادامه داد و نبايد خودسرانه ميزان دارو را كم كرد. تنظيم ميزان دارو بايد با آزمايش سطح خوني دارو و زير نظر پزشك متخصص صورت گيرد. هرگونه كاهش يا قطع خودسرانة دارو در طول بارداري نه‌تنها خطر را كم نمي‌كند، بلكه موجب افزايش خطر تشنج نيز مي‌شود.
مادر مبتلا به صرع بايد چه دارويي را در طول حاملگي مصرف كند؟
○ بهتر است فرد مبتلا به صرع قبل از آنكه باردار شود، زير نظر پزشك متخصص، داروي مصرفي خود را به دارويي كم‌خطرتر تبديل كند. البته اين كار بسيار حساس است و بايد به‌آهستگي و با صبر و حوصله و، چنانكه گفته شد، زير نظر پزشك متخصص انجام شود. اگر نوع دارو به هر دليلي قبل از حاملگي تغيير نيافت، بايد داروي قبلي را كماكان ادامه داد. از ميان داروهاي صرع فقط تري‌متاديون است كه نبايد در حاملگي مصرف شود. سديم والپروات نسبت به ديگر داروها اختلالات بيشتري ايجاد مي‌كند و عوارض ديگر داروها كم‌وبيش يكسان است.
كودك مادر مبتلا به صرع هم دچار صرع مي‌شود؟
○ اين‌طور نيست كه اگر مادر مبتلا به صرع باشد، كودك او هم مبتلا شود. البته بعضي از انواع كمياب صرع ارثي‌اند و اگر مادر مبتلا به آنها باشد، كودكش از نظر ابتلا به صرع در خطر بيشتري نسبت به كودكان ديگر قرار مي‌گيرد. بخصوص اگر مادر در دوران بارداري تشنج كند و داروي ضد صرع هم مصرف نكند.
اگر مادر در طول حاملگي دارو مصرف كند، نوزادش دچار چه مشكلاتي مي‌شود؟
○ نوزاد متولدشده چندان مشكلي پيدا نمي‌كند. اما چون مقدار كمي دارو از جفت عبور مي‌كند، ممكن است كمي بي‌تحرك و خواب‌آلود باشد كه نگران‌كننده نيست و موقتي است و به‌زودي رفع مي‌شود. فقط بايد بدانيم مادراني كه فني‌توئين، فنوباربيتال و پريميدون مصرف مي‌كنند بايد براي جلوگيري از خطر خونريزي داخلي در نوزاد، در ماه آخر بارداري زير نظر پزشك ويتامين K تزريق كنند.
مادر مبتلا به صرع مي‌تواند به نوزاد خود شير بدهد؟
○ بله، وي نبايد نوزاد خود را از شير محروم كند. اگرچه مقداري از دارو به شير وارد مي‌شود و به نوزاد مي‌رسد، اما به ميزاني نيست كه براي بچه مشكلات جدي ايجاد كند و به همين علت نوزاد نبايد از شير مادر محروم شود. بد نيست بدانيد كه از ميان داروهاي ضدصرع، اتوسوكسيمايد (زارونتين) بيشترين غلظت را در شير دارد و غلظت فني‌توئين، كاربامازپين و سديم والپروات در شير كم است و كمترين غلظت را سديم والپروات دارد. پس زنان جواني كه مبتلا به صرع هستند نبايد آن را مخفي كنند. آنها به‌راحتي مي‌توانند ازدواج كنند به شرط آنكه مشكل خود را با پزشك متخصص و همسر آيندة خود در ميان بگذارند و حتماً قبل از بچه‌دار شدن با پزشك خود مشورت كنند.
توصيه‌هايي دربارة صرع و بارداري
دختران مبتلا به صرع مي‌توانند مانند ديگران ازدواج كنند و فرزند سالم به دنيا بياورند. زنان مبتلا به صرع بايد در سنين بارداري اطلاعات كافي راجع به خطرهاي حملة صرع و قطع دارو داشته باشند. درمان با يك دارو (مونوتراپي)، چه در دوران بارداري و چه در ساير موارد، موجب كاهش خطرها و عوارض دارويي مي‌شود.
زنان مبتلا به صرع با سابقة فاميلي نقص لولـة عصبي كه نوعي بيماري مادرزادي است، بايد در دوران بارداري از مصرف سديم والپروات و كاربامازپين پرهيز كنند. بهتر است سطح دارو در خون به اندازة كافي باشد. متخصص مغز و اعصاب و متخصص زنان و زايمان با همكاري هم مي‌توانند برنامة درماني منظم و متعادلي را براي مادران باردار دچار صرع تجويز كنند. لازم است سطح خوني دارو تا ۸ هفته پس از زايمان كنترل شود زيرا خطر افزايش آن و مسموميت وجود دارد. در صورت رعايت نکات پزشکي، اکثر زنان مبتلا به صرع بچه‌هاي سالمي به دنيا مي‌آورند. آشنايي با روش‌هاي جلوگيري از بارداري و رعايت جدي فاصله‌گذاري بين فرزندان به زنان مبتلا به صرع توصيه مي‌شود.
به ياد داشته باشيم كه اگر دانش کاملي از بارداري و صرع داشته باشيم و به‌خوبي به توصيه‌هاي پزشكي عمل کنيم، مادران و فرزندان سالمي خواهيم داشت.
برای دیدن پربازدیدترین های نی نی نما لطفاً کلیک کنید…
علل افزایش حملات تشنجی در بارداری :
۱) افزایش تراز استروژن در بارداری و کاهش آستانهی تشنج
۲) فاکتورهای هیجانی و روحی
۳) پذیرش کمتر داروهای ضد صرع
۴) اختلال در خواب
۵) تهوع و استفراغ و تغییر در مصرف یا جذب دارو
۶) احتباس مایع و سدیم و افزایش حجم داخل رگی و کاهش تراز سرمی دارو به دنبال آن
۷) تغییر در پروتئینهای باند شونده و تشدید فعالیت آنزیمهای کبدی – سرمی و افزایش فیلتراسیون گلومرولی (تغییر فارماکوکینتیک داروها در بارداری)
۸) هیپرونتیلاسیون
۹) قطع خودسرانهی دارو توسط مادر با تصور تراتوژنیک بودن آن
در رابطه با شانس بروز ناهنجاریهای مادرزادی، اختلالات ماژور در مادران صرعی بدون مصرف دارو ۹/۱ درصد، با مصرف دو دارو ۵/۵ درصد، با مصرف سه دارو ۱۱ درصد و با مصرف چهار دارو ۲۳ درصد گزارش شده است. به رغم اینکه در برخی گزارشها ذکر شده حتی در مادران صرعی بدون مصرف دارو، شانس بروز شکاف کام و لب در نوزاد ده برابر جمعیت عادی است، ولی گزارشهای جدیدتر نشان میدهند صرع درمان نشده همراه با افزایش خطر بیماریهای مادرزادی نمیباشد.
اقدامات قبل از بارداری :
در کل اعتقاد بر این است که شانس بارداری در زنان مبتلا به صرع ۱۵ درصد کمتر از زنان نرمال است و حدود ۶۰ تا ۸۰ درصد نرمال بیان میشود. شاید اثرات اجتماعی ناشی از بیماریصرع، نامنظمی قاعدگی، اثرات دارویی روی تخمدانها و یا اثرات خود صرع روی ترشح هورمونی از جمله علل آن باشند.در زنانی که برای دو سال متوالی حملهی صرع نداشتهاند، میتوان درمان دارویی را قطع کرد ولی قبل از اقدام به بارداری بیمار باید شش ماه دیگر هم تحت نظر باشد.
به علت تداخل داروهای ضد صرع با جذب اسید فولیک و کاهش تا حد ۹۰ درصدی در تراز سرمی فولات (بخصوص در موارد درمان با فنی توئین، کاربامازپین، باربیتوراتها و والپروات) توصیه به شروع درمان تکمیلی با اسید فولیک از سه ماه قبل از بارداری میشود.در رابطه با دوزاژ، برخی معتقدند در صورت نبود سابقهی قبلی از اختلالات نورولوژیکی (NTD) یا سایر اختلالات مرتبط در بارداریهای قبلی و یا فامیل درجه اول همان دوزاژ معمول یک میلیگرم در روز کفایت میکند، اما با توجه به بالا بودن احتمال بروز خطر در این بیماران اکثراً به دوزاژ بالاتر مثل ۴ تا ۵ میلیگرم در روز اصرار دارند که به نظر بیشتر مورد قبول است.
همچنین، برخی معتقدند مشاورهی ژنتیکی هر دو والد باید قبل از بارداری از نظر اپیلپسی انجام شود چون دیده شده تا ده درصد کودکان این مادران به صرع مبتلا خواهند شد. در صورت امکان باید نوع داروی مصرفی را به نوعی تغییر داد که تراتوژنیسیتهی کمتری دارد و در صورت امکان تعداد داروهای مصرفی و دوز آنها را به حداقل رساند.
البته چون در کل بیشتر از ۵۰ درصد بارداریها بدون برنامهی قبلی پیش میآیند، در صورت وقوع بارداری اگر حملهیی پیش نیامده، نباید نوع دارو را عوض کرد، چون اکثر عوارض تراتوژنیسیتهی مطرح شده تا هفته ده بارداری به وجود میآیند و بعد از گذشتن این زمان، باید روشهای غربالگری در بارداری مد نظر داشت.
من یکی زن نزدیکانم داروی تگرتول استفاده میکند آیا باعث نا باروری میشود